สวัสดีค่ะ ขอแทนตัวเองว่าหนูนะคะ คือมีเรื่องที่อยากจะปรึกษาจริงๆคะ หนูอยู่ในครอบครัวที่ไม่เคยให้อิสระกับหนูเลย ค่อนข้างที่จะเข้มงวดมากๆ หนูรู้สึกอึดอัดมากๆแต่พูดไม่ได้เลยค่ะ ในกรณีที่หนูจำเป็นต้องไปทำงานบ้านเพื่อนเพราะเป็นงานกลุ่มแต่พ่อกับแม่ไม่อนุญาติให้ไป เอาแต่พูดว่าหนูโกหกเพื่อที่จะไปนอนบ้านเพื่อนเพื่อไปเที่ยว ทั้งที่ความจริงก็ไม่ใช่หนูก็ได้แต่เงียบเพราะพูดไปก็ไม่เกิดอะไร และหนูไม่โอเคในบางครั้งหนูเหมือนอยู่ในคุก หนูไม่เคยออกไปไหนจากบ้านเลย ถึงขั้นที่พ่อกับแม่ไม่เคยฝึกให้หนูขับรถจักรยานยนต์เลย หนูรู้สึกลำบากและเป็นภาระให้คนอื่นๆมากๆเลยค่ะ แต่พอขอให้สอนให้ก็บ่ายเบี่ยงหนูก็ได้แต่ปล่อยผ่าน แม้กระทั้งวันจบม.3ของหนูเพื่อนๆและคุณครูนัดกันไปกินหมูกระทะกันวันสุดท้ายก่อนจากลา แต่ก็เหลือแค่หนูที่ไม่ได้ไปคนเดียวเพราะครอบครัวไม่อนุญาติ😊 มันมักจะเป็นแบบนี้ตลอด หนูก็ทำอะไรไม่ได้ บางครั้งแม่หนูมักพูดจาคำแรงๆ ด่าหนูแรงๆ แม้กระทั้งกระทำสิ่งที่หนูไม่โอเคเลย คือมีอยู่ครั้งนึงหนูนอนอยู่หลังกลับจากรร.เพราะเหนื่อยจริงๆ แม่ก็ด่าหนู ว่าไม่ช่วยทำไรเลยกลับมาก็นอนๆ ด่าหนูว่าเด็กเปรตและมีจะขึ้น กูกับหนูตลอด บางครั้งก็ว่าหนู เ_ดแม่ ไม่เคยช่วยไรเลย หนูก็ได้แค่ก้มหน้ารับฟัง และเป็นสิ่งที่หนูไม่พอใจเลยและหนูก็ถูกบังคับเรื่องมีแฟน ไม่ใช่ว่าหนูต้องการแฟนแบบนั้นแต่ด่อและแม่มักพูดเสมอว่าถ้ามีแฟนจะตีให้ตาย บางครั้งหนูคุยกับเพื่อนซึ่งเป็นผช.ด้วยกันแต่หนูกลับมาเจอคือพ่อหนูแอบเอาโทรศัพท์หนูไปส่งข้อความหาเพื่อนผช.ไปด่าเพื่อนหนูแบะเพื่อนทะเลาะกันก็มี สิ่งทั้งหมดนี้ทำให้หนูเป็นโรคซึมเศร้า หนูเคยคิดที่จะฆ่าตัวตาย หนูไม่อยากอยู่ด้วยซ้ำอยากหายไปจากโลกนี้ บ้านเป็นสิ่งที่ทุกคนคิดว่ามันดีที่สุดแต่สำหรับหนูมันเหมือนคุก หนูต้องการแค่อิสระสักนิดยังดี หนูอยากใช้ชีวิตให้เป็นเหมือนคนอื่นบ้าง
ขอโทษนะคะที่พิมพฟ์ยาวไป
ก็อยากถามคะว่ามีวิธีไหนไหมคะที่ทำให้หนูมีอิสระมากกว่านี้😢
ต้องทำยังไงคะถึงจะเป็นอิสระสักที
ขอโทษนะคะที่พิมพฟ์ยาวไป
ก็อยากถามคะว่ามีวิธีไหนไหมคะที่ทำให้หนูมีอิสระมากกว่านี้😢