เรารู้ว่าการแข่งกับคนอื่น มันเหนื่อย
แต่เราก็มักจะส่อง เขาเรื่อยๆ แล้วเห็นว่าเขา ประสบความสำเร็จขึ้นเรื่อยๆขณะที่เราอยู่ที่เดิม
มันอยู่ในยุคที่ต้องแย่งลูกค้า เราพิจารณาตัวเองและพบว่า ก็เราไม่เจ๋งจริงเอง มันก็ยิ่งทำให้เราเศร้าและเครียด เราพยายามที่จะไม่อิจฉา และหาวิธีทำอย่างไรเพื่อให้เราชนะเขาแต่ยิ่งหาวิธี ทำอะไรก็เหมือนถอยหลัง
ที่โหดสุดคือตอนนี้มีความคิดจะลอกเลียนแบบเขา แต่มันก็เป็นสิ่งที่ทำให้เรากลัว กลัวว่าเราจะเสียความเป็นตัวของตัวเองไป และดูถูกตัวเอง สุดท้ายคือเราเครียด มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ ทำไงดี
หลุดจากความอิจฉาไม่ได้ ทำอย่างไรดี
แต่เราก็มักจะส่อง เขาเรื่อยๆ แล้วเห็นว่าเขา ประสบความสำเร็จขึ้นเรื่อยๆขณะที่เราอยู่ที่เดิม
มันอยู่ในยุคที่ต้องแย่งลูกค้า เราพิจารณาตัวเองและพบว่า ก็เราไม่เจ๋งจริงเอง มันก็ยิ่งทำให้เราเศร้าและเครียด เราพยายามที่จะไม่อิจฉา และหาวิธีทำอย่างไรเพื่อให้เราชนะเขาแต่ยิ่งหาวิธี ทำอะไรก็เหมือนถอยหลัง
ที่โหดสุดคือตอนนี้มีความคิดจะลอกเลียนแบบเขา แต่มันก็เป็นสิ่งที่ทำให้เรากลัว กลัวว่าเราจะเสียความเป็นตัวของตัวเองไป และดูถูกตัวเอง สุดท้ายคือเราเครียด มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ ทำไงดี