เหงา อ้างว้าง เดียวดาย....เพราะทำตัวเอง

น่าประหลาดใจ  คนๆนึงมีพร้อมทุกอย่าง แต่ทำให้สาวรักไม่ได้..

ห้าปีที่แล้ว ขนาดพ่อแม่สาวจับคลุมถุงชนใส่พานให้ฟรีๆ..

เวลาที่ผ่านไปห้าปีกว่า แทนที่เค้าจะสร้างคะแนนความนิยมจากสาวเจ้า ที่เหมือนลูกไก่ในกำมือ..

กลับกลายเป็นว่า เหมือนได้ครอบครองเธอเพียงร่างกาย..

แต่ไม่อาจเอาชนะใจเธอได้เลย...  ทำไมหนอ เค้าเฝ้ารำพึงรำพันกับตัวเอง..

"พี่ทำอะไรผิดเหรอ"  ...เค้ามักจะถามสาวเจ้าเสมอๆ..

"ไม่อยู่กับพี่แล้วจะอยู่กับใคร"...  เค้ามักจะกระแทกเสียงใส่สาวเจ้าบ่อยๆยามท้อแท้..

...ถ้าเค้าเข้าใจสักนิดว่าความรักคือศิลปะ ที่ต้องผสานกาลและเวลาให้กลมกล่อม..

รู้จักให้ในเวลาที่เหมาะสม รู้จักห่างยามที่เธอต้องการส่วนตัว รู้จักปลอบยามเธอหวาดกลัว..

ถ้าเค้าเข้าใจศิลปะแห่งรักสักนิด การเอาชนะใจสาวเจ้าก็มิใช่เรื่องยาก.. 

...เวลาห้าปีกว่าที่ผ่านมา เค้าไม่ได้เรียนรู้ศิลปะการครองใจคนสักนิดเลย...น่าเสียดาย..ถ้าสาวเจ้าต้องหลุดมือไป.

...สุดท้ายเค้าคงต้องจมกับความเหงา อ้างว้าง และเดียวดาย เพราะเค้าสร้างมันขึ้นมาเอง.