เข้าเรื่องเลยแล้วกันค่ะ คือพ่อของเราเป็นคนใจร้อนไม่ฟังใครทั้งนั้น ชอบว่าคนอื่น แต่ไม่เคยว่าตัวเอง ซึ่งมันทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกันมาตั้งแต่เราเด็ก จนตอนนี้เราอายุ 22 จะ 23 แล้วค่ะ เหมือนพ่อยิ่งอายุมากขึ้นยิ่งเอาแต่ใจ ยิ่งทำร้ายความรู้สึกแม่ขึ้นเรื่อยๆ รวมถึงทำร้ายความรู้สึกเราและน้องสาวไปด้วย
มันมีหลายเหตุการณ์มาก เช่น แม่กับพ่อเราทำอาชีพค้าขายผลไม้ ทุเรียนไรงี้ เวลาแม่ขายของ แม่มีสกิลการพูดคุยที่ดี ลูกค้าติดแม่เยอะ เพราะแม่พูดดี เลยทำให้รายได้ส่วนมากมาจากแม่ แต่เวลาที่พ่อขายของ เอาแต่ก้มกดโทรศัพท์เล่นเกม พูดเรียกลูกค้าแต่ไม่เงยหน้าขึ้นมามอง พอลูกค้ามายืนหน้าร้าน ถ้าเป็นแม่ แม่จะรีบเดินเข้าไปพูดคุย แต่เป็นพ่อ เอาแต่ก้มกดโทรศัพท์ ถ้าแม่อยู่ด้วยก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าอยู่คนเดียวคือขายไม่ได้เลย พอแม่ถามทำไมขายไม่ได้ พ่อก็จะบอกเงียบมากวันนี้ ทั้งที่พ่อไม่ได้ทำอะไรเลย บางทีถ้าไม่กดโทรศัพท์ ก็เดินไปคุยกับคนนู้นคนนี้ร้านอื่น เดินไปไกล ลูกค้ามาทีก็ไม่เจอ ต้องให้ร้านข้างๆตะโกนเรียก
เหตุการณ์ล่าสุดที่เพิ่งเจอมา คือแม่เก็บร้านแล้วเรียกให้พ่อไปช่วย เพราะจะต้องขับรถไปซื้อของไกล พ่อเฉย เล่นโทรศัพท์ พอแม่พูดเยอะๆเข้า ก็เสียงดังลั่นตลาดให้แม่อายคนอื่น เสียงดังว่ากูเพิ่งได้พัก อย่ามาทำเป็นกูไม่ได้ช่วย กูขอเล่นแป๊บนึงไม่ได้ แล้วก็ทะเลาะกันจนแม่เก็บของเสร็จ พ่อก็มาช่วยเก็บแต่เก็บแบบโยนข้าวของ ทำกร่างไม่อายใคร แม่ร้องไห้ทุกครั้งเพราะแม่อาย แต่พ่อก็จะโทษทุกคนยกเว้นตัวเอง
สิ่งที่น่าเป็นห่วงที่สุดคือ เวลาพ่อโมโห พ่อจะขับรถแบบเหยียบคันเร่งมิดเท้า ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แซงซ้ายแซงขวา พ่อจะชนเค้าก็เบรคแบบตัวพุ่ง เราเคยอยุ่บนรถตอนพ่อโมโหแล้วพ่อเบรค เรานั่งหลังพ่อเลยทุบเบาะพ่อแรงๆเผื่อได้สติ แต่ก็ไม่ เราเป็นห่วงชีวิตแม่ เพราะพ่อโมโหทีไรต้องเอาชีวิตคนในครอบครัวไปเสี่ยงตายทุกที
ที่บ่นมา มีอีกหลายเรื่องที่รู้สึกไม่โอเคกับพ่อ เช่น เวลาพ่อสอนเรา พ่อกลับทำที่พ่อสอนเองไม่ได้สักอย่าง พ่อสอนให้กินอะไรเสร็จแล้วเก็บ แต่เวลาพ่อกินเบียร์หรืออะไรเสร็จก็ทิ้งไว้ตรงนั้นเลย รอให้เราหรือน้องเก็บ รู้ว่าบางทีมันเป็นหน้าที่เราที่ต้องเก็บให้พ่อ แต่บางทีพ่ออยุ่คนเดียว กินเสร็จก็กองไว้จริงๆ
สิ่งที่อยากจะถามและให้ช่วยคือ จะทำยังไงดี ให้พ่อฟังสิ่งที่เราพูดบ้าง จะทำยังไงให้พ่อเปลี่ยนความคิด ปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น ไม่ใช่เอาแต่พูดว่าทำไมได้ แก่แล้ว ไม่ต้องแก้อะไรแล้ว และทำแบบนั้นซ้ำๆ ไม่ฟังใคร โทษคนอื่น แต่ไม่เคยโทษตัวเอง ทำยังไงดีคะ
พ่อแม่ทะเลาะกันเกือบทุกวัน สาเหตุเกิดจากพ่อคนเดียว ทำอย่างไรดีคะ
มันมีหลายเหตุการณ์มาก เช่น แม่กับพ่อเราทำอาชีพค้าขายผลไม้ ทุเรียนไรงี้ เวลาแม่ขายของ แม่มีสกิลการพูดคุยที่ดี ลูกค้าติดแม่เยอะ เพราะแม่พูดดี เลยทำให้รายได้ส่วนมากมาจากแม่ แต่เวลาที่พ่อขายของ เอาแต่ก้มกดโทรศัพท์เล่นเกม พูดเรียกลูกค้าแต่ไม่เงยหน้าขึ้นมามอง พอลูกค้ามายืนหน้าร้าน ถ้าเป็นแม่ แม่จะรีบเดินเข้าไปพูดคุย แต่เป็นพ่อ เอาแต่ก้มกดโทรศัพท์ ถ้าแม่อยู่ด้วยก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าอยู่คนเดียวคือขายไม่ได้เลย พอแม่ถามทำไมขายไม่ได้ พ่อก็จะบอกเงียบมากวันนี้ ทั้งที่พ่อไม่ได้ทำอะไรเลย บางทีถ้าไม่กดโทรศัพท์ ก็เดินไปคุยกับคนนู้นคนนี้ร้านอื่น เดินไปไกล ลูกค้ามาทีก็ไม่เจอ ต้องให้ร้านข้างๆตะโกนเรียก
เหตุการณ์ล่าสุดที่เพิ่งเจอมา คือแม่เก็บร้านแล้วเรียกให้พ่อไปช่วย เพราะจะต้องขับรถไปซื้อของไกล พ่อเฉย เล่นโทรศัพท์ พอแม่พูดเยอะๆเข้า ก็เสียงดังลั่นตลาดให้แม่อายคนอื่น เสียงดังว่ากูเพิ่งได้พัก อย่ามาทำเป็นกูไม่ได้ช่วย กูขอเล่นแป๊บนึงไม่ได้ แล้วก็ทะเลาะกันจนแม่เก็บของเสร็จ พ่อก็มาช่วยเก็บแต่เก็บแบบโยนข้าวของ ทำกร่างไม่อายใคร แม่ร้องไห้ทุกครั้งเพราะแม่อาย แต่พ่อก็จะโทษทุกคนยกเว้นตัวเอง
สิ่งที่น่าเป็นห่วงที่สุดคือ เวลาพ่อโมโห พ่อจะขับรถแบบเหยียบคันเร่งมิดเท้า ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แซงซ้ายแซงขวา พ่อจะชนเค้าก็เบรคแบบตัวพุ่ง เราเคยอยุ่บนรถตอนพ่อโมโหแล้วพ่อเบรค เรานั่งหลังพ่อเลยทุบเบาะพ่อแรงๆเผื่อได้สติ แต่ก็ไม่ เราเป็นห่วงชีวิตแม่ เพราะพ่อโมโหทีไรต้องเอาชีวิตคนในครอบครัวไปเสี่ยงตายทุกที
ที่บ่นมา มีอีกหลายเรื่องที่รู้สึกไม่โอเคกับพ่อ เช่น เวลาพ่อสอนเรา พ่อกลับทำที่พ่อสอนเองไม่ได้สักอย่าง พ่อสอนให้กินอะไรเสร็จแล้วเก็บ แต่เวลาพ่อกินเบียร์หรืออะไรเสร็จก็ทิ้งไว้ตรงนั้นเลย รอให้เราหรือน้องเก็บ รู้ว่าบางทีมันเป็นหน้าที่เราที่ต้องเก็บให้พ่อ แต่บางทีพ่ออยุ่คนเดียว กินเสร็จก็กองไว้จริงๆ
สิ่งที่อยากจะถามและให้ช่วยคือ จะทำยังไงดี ให้พ่อฟังสิ่งที่เราพูดบ้าง จะทำยังไงให้พ่อเปลี่ยนความคิด ปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น ไม่ใช่เอาแต่พูดว่าทำไมได้ แก่แล้ว ไม่ต้องแก้อะไรแล้ว และทำแบบนั้นซ้ำๆ ไม่ฟังใคร โทษคนอื่น แต่ไม่เคยโทษตัวเอง ทำยังไงดีคะ