ขอเกริ่นประสบการณ์ชีวิตหน่อยหนึ่ง
(พิมพ์ผิด ถูก ขออภัย)
ถ้าเรามองตัวเองผ่านคนอื่นๆ ทั้งพี่ๆและเพื่อนพี่ จากเมื่อก่อน
สมัยมัธยม เวลาอยู่กับเพื่อน มักจะไม่เเสดงอาการอะไร สามารถ ทำงานร่วมทีมกับเพื่อนๆในห้องได้
แต่พอเลิกเรียนกลับบ้าน เราต้องเจอ กับพี่สาว ที่ข้อตกลงมักจะไม่ลงตัวกัน เพื่อนเล่น เราชอบ กลุ่มของเพื่อนพี่สาว เพราะเค้าเป็น ผู้ใหญ่ แต่ พี่สาวเราจะแอนตี้เรา เวลาพี่สาวว่า เราจะกระฟัดกระเฟียดมาก แสดงความไม่พอใจ เกรียวกราดมาก เเต่ถ้าเพื่อนพี่บอก เรากลับ พอฟังได้ (เหมือนจะอคติบางคน)
เหมือนคนสมาธิสั้นเลย จนมีคำหนึ่ง
เราทุกคนคุยกันเล่นดีๆ มีพี่ชายในกลุ่มพูดเล่นกับเรา เเต่เราตอบกลับแบบ ไม่ดี และพี่สาวเราเอง เอ่ยปากบอกว่า
" แล้วถ้าเป็นแบบนี้ โตไป จะอยู่ในสังคมได้หรอ "
คำนี้ ก็เตือนเราจนถึงทุกวันนี้
พอมาทำงาน เราก็เปลี่ยนที่ทำงานไปเรื่อย 1-2ปีกว่าๆ เปลี่ยน แต่ละที่ก็สอนให้เรามีสติความอดทน ยอมลด ยอมละ ไม่คิดมาก จับจุดสำคัญๆได้ว่า เราควร ใส่ใจและสนใจอะไร
แต่กระนั้นก็ไม่วายจาก การเข้าสังคมในที่ทำงาน อยู่ดี
1.ที่ทำงาน ชอบจับกลุ่มคุยกัน (เราไม่ชอบ แต่ก็พอคุยได้ ไม่มาก)
2.เวลามีความเห็นอะไร เช่น ช่วยกันซื้อของตกแต่ง #ทุกวัน (ขอความร่วมมือ)
(เรารับไม่ได้แต่ก็ปล่อยไป เพราะเค้าไม่ได้บังคับ ไม่ใช่กฎ บริษัท )
3.เวลา เกิดปัญหา บางอย่าง ซึ่งสามารถ เปิดกล้องดูได้ แต่ ผจก. ไม่ทำ หากแต่จะให้ เรา คนดูแล รับผิดชอบ
( กฎ คือ การ รีเชค ไม่ใช่ เวลาเกิดความเสียหายแล้วต้องรับผิดชอบเอง ไม่รายงาน บริษัท )
4.ย้อนกลับไปข้อ1. จากการจับกลุ่มกับ (แค่2คน) ก็ทำให้ คนๆหนึ่ง (เรา ผู้ ซึ่งไม่ค่อยชอบการคุยเล่น เท่าไหร่ ) ดูแตกต่างและกลายเป็นคนเเปลกไปเลย
5.ข้อเสนอแนะขงเรา หลายเป็นคำพูดกระเเนกกระแหน (ไม่รู้เขียนถูกไหม)
จากเหตุการณ์พอประมาน ไม่รู้ว่า เราต้องเปลี่ยนตัวเองอย่างไรแล้ว และไม่รู้ว่า เราจะอยู่ที่ได้นานแค่ไหน ถ้ายังโดนสายตาพิคาดแบบนี้ อีกทั้ง ยังไม่มีทางออก
#เคยเจอแท็กหนึ่งที่ว่า ทำงานกับเพื่อนสนิท สมัยมัธยม และกลุ่มที่สนิทๆ งานจะออกมาดี
เข้ากับคนอื่นได้ไม่ดี ถึงกับแย่ เรารู้สึกเหมือนคนอื่นแอนตี้เรา แตาเราก็เพิกเฉย เพื่อทำงานที่ดีให้ได้
(พิมพ์ผิด ถูก ขออภัย)
ถ้าเรามองตัวเองผ่านคนอื่นๆ ทั้งพี่ๆและเพื่อนพี่ จากเมื่อก่อน
สมัยมัธยม เวลาอยู่กับเพื่อน มักจะไม่เเสดงอาการอะไร สามารถ ทำงานร่วมทีมกับเพื่อนๆในห้องได้
แต่พอเลิกเรียนกลับบ้าน เราต้องเจอ กับพี่สาว ที่ข้อตกลงมักจะไม่ลงตัวกัน เพื่อนเล่น เราชอบ กลุ่มของเพื่อนพี่สาว เพราะเค้าเป็น ผู้ใหญ่ แต่ พี่สาวเราจะแอนตี้เรา เวลาพี่สาวว่า เราจะกระฟัดกระเฟียดมาก แสดงความไม่พอใจ เกรียวกราดมาก เเต่ถ้าเพื่อนพี่บอก เรากลับ พอฟังได้ (เหมือนจะอคติบางคน)
เหมือนคนสมาธิสั้นเลย จนมีคำหนึ่ง
เราทุกคนคุยกันเล่นดีๆ มีพี่ชายในกลุ่มพูดเล่นกับเรา เเต่เราตอบกลับแบบ ไม่ดี และพี่สาวเราเอง เอ่ยปากบอกว่า
" แล้วถ้าเป็นแบบนี้ โตไป จะอยู่ในสังคมได้หรอ "
คำนี้ ก็เตือนเราจนถึงทุกวันนี้
พอมาทำงาน เราก็เปลี่ยนที่ทำงานไปเรื่อย 1-2ปีกว่าๆ เปลี่ยน แต่ละที่ก็สอนให้เรามีสติความอดทน ยอมลด ยอมละ ไม่คิดมาก จับจุดสำคัญๆได้ว่า เราควร ใส่ใจและสนใจอะไร
แต่กระนั้นก็ไม่วายจาก การเข้าสังคมในที่ทำงาน อยู่ดี
1.ที่ทำงาน ชอบจับกลุ่มคุยกัน (เราไม่ชอบ แต่ก็พอคุยได้ ไม่มาก)
2.เวลามีความเห็นอะไร เช่น ช่วยกันซื้อของตกแต่ง #ทุกวัน (ขอความร่วมมือ)
(เรารับไม่ได้แต่ก็ปล่อยไป เพราะเค้าไม่ได้บังคับ ไม่ใช่กฎ บริษัท )
3.เวลา เกิดปัญหา บางอย่าง ซึ่งสามารถ เปิดกล้องดูได้ แต่ ผจก. ไม่ทำ หากแต่จะให้ เรา คนดูแล รับผิดชอบ
( กฎ คือ การ รีเชค ไม่ใช่ เวลาเกิดความเสียหายแล้วต้องรับผิดชอบเอง ไม่รายงาน บริษัท )
4.ย้อนกลับไปข้อ1. จากการจับกลุ่มกับ (แค่2คน) ก็ทำให้ คนๆหนึ่ง (เรา ผู้ ซึ่งไม่ค่อยชอบการคุยเล่น เท่าไหร่ ) ดูแตกต่างและกลายเป็นคนเเปลกไปเลย
5.ข้อเสนอแนะขงเรา หลายเป็นคำพูดกระเเนกกระแหน (ไม่รู้เขียนถูกไหม)
จากเหตุการณ์พอประมาน ไม่รู้ว่า เราต้องเปลี่ยนตัวเองอย่างไรแล้ว และไม่รู้ว่า เราจะอยู่ที่ได้นานแค่ไหน ถ้ายังโดนสายตาพิคาดแบบนี้ อีกทั้ง ยังไม่มีทางออก
#เคยเจอแท็กหนึ่งที่ว่า ทำงานกับเพื่อนสนิท สมัยมัธยม และกลุ่มที่สนิทๆ งานจะออกมาดี