ถ้าสมมติ โกคูไม่ตกเหว ความจำไม่เสื่อม โลกจะเป็นยังไง

เริ่มปะเด็นแรก ผมเคยเป็นคนที่ ยิ้มโคตรเก่ง มีมุขตลกได้ตลอดเวลา เชื่อใจตัวเอง ที่ 1. วิเคราะห์ ทุกอย่าง แต่ไม่เคยแสดง อาการตึง หรือ เครียดต่อหน้าคนที่อยู่ใกล้ ในขณะนั้นๆเลย แล้วมาวันนึง วันที่ ทุกอย่า

เรื่องมันมีอยู่ว่า ตามนั้นเลยครับ ถ้าโกคูไม่ซื่อตั้งแต่เด็ก มันคงจะเป็นประมาณนี้ละมั้ง คิดอย่างไงกันบ้างครับ

วันนี้อยากมาแชร์และแลกเปลี่ยนการดูแลผู้สูงอายุค่ะ ขอท้าวความก่อนว่าคนที่ดูแลเป็นคุณปู่ค่ะ คุณปู่อายุ 80 กว่าแล้วค่ะสุขภาพร่าฃกายแข็งแรงไม่มีโรคประจำตัวแต่มีนิสัยดื้อรั้นและเอาแต่ใจรวมถึงชอบโกหกค่ะ ควา

1. ถ้าคนที่มาสูกับเซลล์ร่างสอง ไม่ใช่ เบจิต้าแต่เป็นโกคูแทน มันจะปล่อมให้ได้ Perfect Form ไหม.. โกคูไม่ใช่คนดีหรอก คิดยังไงกัน ส่วนตัวคิดว่าโกคูคงปล่อมเพราะอยากให้โกฮังสู้กับเซลล์ 2. ถ้า เจ้าพิภพ ต้อ

ใจหนึ่งซ่อนคำขวัญ อีกใจนั้นกลับพลันไหว กี่ถ้อยที่เอ่ยไป กลับกลายเป็นสายลมลา เคยเผลอทำเธอช้ำ ทั้งที่ย้ำอย่าพูดพา คำหนึ่งหลุดออกมา กลายเป็นหนามแทงใจตน ฝากถ้อยร้อยคำซื่อ แทนใจดื้อที่เคยหล่น ขอโทษด้วยใจ

#ของเก่าปกปิดความจริง การพิจารณาต้องน้อมเข้ามาสู่ภายใน พิจารณาให้รู้แจ้งเห็นจริง เมื่อรู้แจ้งเห็นจริงแล้ว มันก็วางเอง “เหตุก็ของเก่านี้แหละ แต่ไม่รู้ว่าของเก่า” ของเก่านี่แหละมันบังของจ

.

เรื่องมีอยู่ว่า ทำงานที่นึงคะ มา3ปี มีพนักงานเวียนเข้าเวียนออกปัจจุบันมีอยู่3คน เพื่อนร่วมงานคนที่1ที่อยู่นานกว่าเรา2ปี นั่นมีนิสัยที่พูดประจบอยู่เป็น ไม่เคยผิดเอาตัวรอดเลี่ยงเก่งมากโยนให้คนอื่นตลอด ค