
ขอเล่าแบบละเอียดเท่าที่จำทำได้นะคะ คือว่าเราแอบชอบเพื่อนแต่ก่อนที่จะชอบเราเคยชอบแต่คิดว่าไม่มีอะไรที่จะไปชอบเขาเลยเลิกชอบไป พอขึ้นป.6 เขาก็ชอบเราทั้งๆที่เราไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะชอบเราเพราะเราหน้าตาก็แย่นะ เราเลยชอบกลับมันเป็นเหตุผลที่ดูแปลกๆใช่มะ แต่เขาชอบเราเพราะเราสอนวาดรูปเขา(บางทีเขาคนนั้นอาจจะเห็นแล้วก็ได้นะ55) และเราก็เริ่มจากเป็นเพื่อนก่อนอละคุยกันไปคุยกันมาปกติ แต่เราไม่รู้หรอกนะว่าตอนที่เราชอบเขาเรียกว่าคบกันหรือป่าวแต่เราคิดว่าเขาคิดว่าเราคบกัน และเราเคยคิดว่ามันต้องมีสักวันที่เราต้องเลิกชอบกันและวันนั้นก้มาถึงคือวันที่14พ.ย62ค่ะ ตอนก่อนที่จะถึงวันนั้นมีเรื่องว่าเราเข้าใจผิดว่าเขาชอบเพื่อนเรา เราเลยเปลี่ยนสีแชท ลบอีโมจิหมดเลย ตอนแรกเขาไม่รู้หรอกนะว่าทำไมเราคิดแบบนั้น พอมาย้อนดูแบบนั้นอาการหึงนี่หว่า และเราก้เจอกันที่ร.รปกติเราไม่คุยกันเลย ตอนเราลืมไม่ได้ แต่เราคิดว่าตอนแรกเขาลืมเราไปละ แต่เพื่อนก็คิดว่าเรายังชอบกันอยู่ใช่สุดท้ายเราก็ยังชอบกันอยู่ จนมีวันหนึ่งเพื่อนเราแอบชอบเขาตอนแรกเราไม่รู้ว่าเพื่อนชอบเขา ขอสมมุติว่าเพื่อนคือบี บีก็ชอบทำตัวแปลกดูเหมือนเกลียดเราไม่ชอบเรา เราก็เศร้ามาก แต่พอรู้ว่าบีชอบเขาเราก็ตัดใจซะออกมาเพื่อที่มีโอกาสบีและเขากับมาคบกัน(บีกะเขาเคยคบกันมาแล้วนะ)นั่นแหละค่ะเเละบีคงมีความสุขมากถึงแม้เราจะ ทำเป็นไม่ชอบเขาเพื่อที่บีจะได้ไม่หึงค่ะเพื่อนและเราก็คุยกัน เพื่อนคนนึงพูดมาว่า เหมือนบีจะแย่งเขาไปจากเรา เราพูดว่าไม่หรอกบีก็ไม่ผิดเพราะเรากับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน เราก็ขอภาวนาให้บีและเขากับมาคบกันอีกนะโชคดี เราถอยออกมาถูกแล้วใช่ไหมคะ และก็ล่าสุดตอนนี้เขาเลิกชอบเราแล้วเพราะเราเมินใส่เขาบีไปถามจึงรู้ แต่เราคิดว่าชั่งมันดิสนทำไมไม่ใช่พ่อแม่เรา ปล่อยไปและเราก็คิดว่าเขาคงชอบบีเหมือนกัน อยากให้เขาเห็นสะ😶
เราทำถูกแล้วใช่ไหมค่ะ