ก่อนอื่น
เราอายุ23
แฟนที่คบกันปัจจุบันอายุ36
คบกันมา2ปีกว่า
ยังไม่ได้แต่งงานกัน ยังไม่ได้มีลูกกันนะคะ
เราก็รักกันดี และเราเคยถามเขา
ก่อนที่จะคบกันตอนที่เขามาจีบว่า
เขาเคยแต่งงานหรือมีใครไหม เราจะได้
รับรู้ไว้ ถามหลายครั้งเขาก็ตอบทุกครั้ง
ว่าไม่เคยมีลูก ไม่เคยแต่งงาน เราก็โอเค
ส่วนตัวแล้วเราเป็นคนขี้หึง และรักเดียวใจเดียว
เราไม่นิยมคุยกับคนอื่น หรือรู้สึกชอบคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนตัวเองนะ ย้อนไปปีนึงวันนั้นเราก็หยิบมือถือเขามากดดูกลางดึกเพราะนอนไม่หลับ
ปรากฏว่า มีรอยค้นหาในGoogle เป็นชื่อเฟสของผู้หญิง มีรอยทักเมสเซนเจอร์ด้วย น่าจะเป็นรหัสเฟสบุ๊คอีกรหัสเป็นชื่อของเขาที่เราค้นหาไม่เจอแล้วเขาไม่ยอมบอก เราลองพิมพ์กดเข้าในค้นหาเฟสบุ๊คของเรา เราก็เจอเต็มๆค่ะ
เป็นรูปภาพงานแต่งงานใหญ่โต รูปถ่ายพรีเวดดิ้งกันที่สวนสนุก รูปถ่าย3คนพ่อแม่ลูก รูปไปเที่ยวตากอากาศด้วยกัน ดูเป็นครอบครัวที่มีความสุขนะคะ
ลูกเขาก็น่ารักดีนะคะ หน้าตาเหมือนเขาเป๊ะเลย
(เราไม่ได้เกลียดเด็กนะ) เขามาก่อนเขาก็ไม่ได้ผิด
เด็กน้อยก็ไม่ได้ผิด
แต่เราทำไมน้ำตาไหล ทำไมเราแน่หน้าอก เราหายใจไม่ออก เราไม่ได้นอนทั้งคืน เช้ามาเราเอารูปพวกนี้ให้เขาดูแล้วถามว่าค้นหาดูหรอ? คิดถึงลูกเมียหรอ? ทำไมไม่บอกตั้งแต่วันแรกที่คบกัน เขาปฏิเสธทุกอย่างว่าเขาไม่ได้ค้นหา เขาเลิกมา6ปีแล้ว หย่าขาดกันแล้ว มันเด้งขึ้นมาได้ไงไม่รู้เขาไม่ได้ค้น
จนวันนึงเราขอไปรู้จักกับพ่อแม่เขาเขาก็พาเราไปรู้จักพ่อแม่ของเขา
เราก็สบายใจขึ้นนิดนึง เรื่องพาไปรู้จักกันกับครอบครัว
คำถามคือ?
1.ทำไมไม่บอกตั้งแต่วันแรกที่เจอกันทั้งที่เราถามแล้วถามอีก
2.ทำไมมีเราแล้วยังค้นหาอะไรเก่าๆถ้ายังคิดถึงคนเก่าๆในอดีต แล้วมามีเราทำไม
ทุกวันนี้...รับรู้เรื่องนี้ได้มาปีกว่าๆ เราก็ยังทำใจไม่ได้ค่ะ คิดทุกครั้งว่าทำไมเจ้าสาวไม่ใช่เรา?
ทำไมเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของเรา เรารู้สึกอิจฉาตลอดที่นึกขึ้นได้ ทุกวันนี้เราก็รักเขามากยากที่จะปล่อยมือได้ เราเกลียดงานแต่งงาน เกลียดรูปถ่ายพรีเวดดิ้ง เกลียดทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับงานแต่งงาน เราหลอนทุกครั้ง เสียใจทุกครั้งที่ได้ยินได้เห็นเรื่องราวเกี่ยวกับงานแต่ง แค่เห็นคนอุ้มเด็กเรายังเสียใจเลย เราจะทำยังไงดีคะ? มันมีวิธีทำใจไหมคะ?
เรารักเขา เราอยากเป็นคนสำคัญมากที่สุดของเขา
ไม่อยากให้เขาคิดถึงอดีต อยากให้เขาตัดขาดอยากให้เขาเห็นเราสำคัญแค่คนเดียว
เราไม่อยากเป็นแบบนี้ค่ะ มันทรมานแทบทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา มันแวบเข้ามาในหัวทุกครั้งว่าเราเป็นส่วนเกินทบางครั้งเราก็คิดอยากตายๆไปให้พ้นๆ มันแย่มากนะคะความรู้สึกของคนที่มาทีหลังแล้วมารับรู้เรื่องอะไรแบบนี้ด้วยตัวเอง เราผิดหรอคะ?มันเจ็บมากนะ
เราอาจจะดูงี่เง่านะคะ ซึ่งเราก็งี่เง่าจริงๆ
เรามารู้เองทีหลังว่าแฟนเราเคยแต่งงานมีลูก เราทำใจไม่ได้ เราควรจะทำยังไงดี?
เราอายุ23
แฟนที่คบกันปัจจุบันอายุ36
คบกันมา2ปีกว่า
ยังไม่ได้แต่งงานกัน ยังไม่ได้มีลูกกันนะคะ
เราก็รักกันดี และเราเคยถามเขา
ก่อนที่จะคบกันตอนที่เขามาจีบว่า
เขาเคยแต่งงานหรือมีใครไหม เราจะได้
รับรู้ไว้ ถามหลายครั้งเขาก็ตอบทุกครั้ง
ว่าไม่เคยมีลูก ไม่เคยแต่งงาน เราก็โอเค
ส่วนตัวแล้วเราเป็นคนขี้หึง และรักเดียวใจเดียว
เราไม่นิยมคุยกับคนอื่น หรือรู้สึกชอบคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนตัวเองนะ ย้อนไปปีนึงวันนั้นเราก็หยิบมือถือเขามากดดูกลางดึกเพราะนอนไม่หลับ
ปรากฏว่า มีรอยค้นหาในGoogle เป็นชื่อเฟสของผู้หญิง มีรอยทักเมสเซนเจอร์ด้วย น่าจะเป็นรหัสเฟสบุ๊คอีกรหัสเป็นชื่อของเขาที่เราค้นหาไม่เจอแล้วเขาไม่ยอมบอก เราลองพิมพ์กดเข้าในค้นหาเฟสบุ๊คของเรา เราก็เจอเต็มๆค่ะ
เป็นรูปภาพงานแต่งงานใหญ่โต รูปถ่ายพรีเวดดิ้งกันที่สวนสนุก รูปถ่าย3คนพ่อแม่ลูก รูปไปเที่ยวตากอากาศด้วยกัน ดูเป็นครอบครัวที่มีความสุขนะคะ
ลูกเขาก็น่ารักดีนะคะ หน้าตาเหมือนเขาเป๊ะเลย
(เราไม่ได้เกลียดเด็กนะ) เขามาก่อนเขาก็ไม่ได้ผิด
เด็กน้อยก็ไม่ได้ผิด
แต่เราทำไมน้ำตาไหล ทำไมเราแน่หน้าอก เราหายใจไม่ออก เราไม่ได้นอนทั้งคืน เช้ามาเราเอารูปพวกนี้ให้เขาดูแล้วถามว่าค้นหาดูหรอ? คิดถึงลูกเมียหรอ? ทำไมไม่บอกตั้งแต่วันแรกที่คบกัน เขาปฏิเสธทุกอย่างว่าเขาไม่ได้ค้นหา เขาเลิกมา6ปีแล้ว หย่าขาดกันแล้ว มันเด้งขึ้นมาได้ไงไม่รู้เขาไม่ได้ค้น
จนวันนึงเราขอไปรู้จักกับพ่อแม่เขาเขาก็พาเราไปรู้จักพ่อแม่ของเขา
เราก็สบายใจขึ้นนิดนึง เรื่องพาไปรู้จักกันกับครอบครัว
คำถามคือ?
1.ทำไมไม่บอกตั้งแต่วันแรกที่เจอกันทั้งที่เราถามแล้วถามอีก
2.ทำไมมีเราแล้วยังค้นหาอะไรเก่าๆถ้ายังคิดถึงคนเก่าๆในอดีต แล้วมามีเราทำไม
ทุกวันนี้...รับรู้เรื่องนี้ได้มาปีกว่าๆ เราก็ยังทำใจไม่ได้ค่ะ คิดทุกครั้งว่าทำไมเจ้าสาวไม่ใช่เรา?
ทำไมเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของเรา เรารู้สึกอิจฉาตลอดที่นึกขึ้นได้ ทุกวันนี้เราก็รักเขามากยากที่จะปล่อยมือได้ เราเกลียดงานแต่งงาน เกลียดรูปถ่ายพรีเวดดิ้ง เกลียดทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับงานแต่งงาน เราหลอนทุกครั้ง เสียใจทุกครั้งที่ได้ยินได้เห็นเรื่องราวเกี่ยวกับงานแต่ง แค่เห็นคนอุ้มเด็กเรายังเสียใจเลย เราจะทำยังไงดีคะ? มันมีวิธีทำใจไหมคะ?
เรารักเขา เราอยากเป็นคนสำคัญมากที่สุดของเขา
ไม่อยากให้เขาคิดถึงอดีต อยากให้เขาตัดขาดอยากให้เขาเห็นเราสำคัญแค่คนเดียว
เราไม่อยากเป็นแบบนี้ค่ะ มันทรมานแทบทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา มันแวบเข้ามาในหัวทุกครั้งว่าเราเป็นส่วนเกินทบางครั้งเราก็คิดอยากตายๆไปให้พ้นๆ มันแย่มากนะคะความรู้สึกของคนที่มาทีหลังแล้วมารับรู้เรื่องอะไรแบบนี้ด้วยตัวเอง เราผิดหรอคะ?มันเจ็บมากนะ