ก่อนอื่นผมอยากบอกว่าผมเป็นชายรักชายครับ ผมขอย้อนกลับไปเมื่อ ประมาณสี่ปีที่แล้วครับ ผมได้เจอกับผช.เยอรมันคนหนึ่งครับเราตกลงที่จะคุยกันครับหลังจากนั้นอีกประมาณไม่กี่เดือนเขาก็ขอเป็นแฟนที่ไทยครับ แต่เขาบอกกับผมว่าเขากำลังจะไปทำงานที่ตะวันออกกลางครับ แล้วตอนนั้นผมตัดสินใจที่จะไปเรียนแลกเปลี่ยนที่ฝรั่งเศสนั้นหมายความว่าผมไม่ได้เจอเขาเกือบปีครับ จนกระทั้งก่อนที่ผมจะกลับไทยไปเขาก็ลาพักกลับมาที่เยอรมันครับ เราทั้งคู่เลยตัดสินใจว่าให้ผมเดินทางไปหาเขาที่เยอรมันครับ ผมก็ได้ไปเจอครอบครับของแฟนครับ ผมอยู่ที่นั้นประมาณอาทิตย์หนึ่งครับ ทุกอย่างเรียนร้อยดีครับเขาน่ารักดูแลผมดีมากครับ
ตลอดที่ผ่านมากคือด้วยการที่เขาทำงานอยู่ตะวันออกกลางผมไม่สามารถที่จะโทรหาเขาหรือวิดีโอคอลกันได้เลยครับ แต่ตอนนั้นคือทุกอย่างคือความเชื่อใจครับจนกระทั้งผมกลับไทยเขาก็มาเยี่ยมผมประมาณสี่ถึงห้าเดือนครั้งครับ ด้วยความเชื่อใจครับ
หลังจากนั้นก็เรื่อยครับจนถึงปลายปีที่แล้วผมต้องไปอเมริกาสามเดือนครับ ผมก็บอกเขาทุกอย่างก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ หลังจากที่ผมกลับจากเมกาได้ประมาณเดือนกว่าๆ เขาเลยชวนผมไปเที่ยวที่ตะวันออกกลางที่เขาทำงานอยู่ครับ ผมก็ตัดสินใจง่ายเพราะเขาซื้อตั๋วเครื่องบินออกค่าวีซ่าให้ด้วยครับ จนกระทั้งผมไปถึงที่นู้นมันคือความเจ็บปวดครั้งที่ผมคิดมาตลอดจนถึงวันนี้ว่าเราดีไม่พอกับเขาเหรอ สิ่งที่ผมเจอก็คือเขาบอกกับผมว่าคอนโดที่เขาเช่าอยู่เนี้ยเขาอยู่กับเพื่อนผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากครับ แต่ตอนผมไปเนี้ยคนเนี้ยเขาไปพักร้อนพอดีครับ หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้อะไรครับ จนมาวันที่สามครับผมกำลังกวาดห้องให้แฟนอยู่ครับผมกลับไปเจอ ตั๋วเครื่องบินแต่บนตั๋วเครื่องบินไม่ใช่ชื่อแฟนผมครับ ผมเลยลองหาเฟสเขาดูสิ่งที่ผมตกใจก็คือ คนที่เขาอยู่ด้วยเขาเป็นผู้ชายฟิลิปปินครับ แต่วันที่ผมอยู่ที่นั้นคนนี้เขามาพักร้อนที่ไทยครับผมช็อคมากๆครับ ในเฟสก็มีแต่รูปคู่กับแฟนเราทั้งนั้นครับ แล้วก็มีแพลนไปเที่ยวยุโรปด้วยกันด้วยครับแต่แฟนก็ไท่เคยบอกผม อีกทั้งมีแพลนไปไทยด้วยกันด้วยผมยิ่งช็อคไปอีกครับ แต่สิ่งที่ผมช็อคที่สุดคือตอนที่ผมไปเมกา เขาทั้งสองคนไปเที่ยวด้วยกันที่ฮ่องกง มาเก๊า แล้วก็ฟิลิปปินส์ครับ ทำไมผมช็อคเพราะว่าแฟนผมบอกผมแค่ว่าเขามีเอกสารเกี่ยวกับวีซ่าที่ต้องไปทำที่ฮ่องกงแค่นั้นเองครับ ผมก็เคยพยายามถามเขาว่าปกลับใครเพราะเขาถ่ายรูปส่งมาให้ดูเขาก็บอกว่าเพื่อครับ มันเป็นเรื่องที่ผมช็อคมากครับ แต่ที่ผมช็อคมากก็คือเขาไปพบครอบครัวของคนนี้ที่ฟิลิปปินส์ครับ สุดท้ายผมเลยตัดสินใจถามเขาไปในอินบล็อคครับแต่เขาบล็อคเฟสผมครับ ผมทนไม่ไหวเลยแคบไปให้แฟนครับแฟนส่งขอความมาหาผมแค่ว่าถ้าคุณไม่สบายก็กลับไทยครับเขาจะหาเที่ยวบินให้กลับผมช็อคไปใหญ่ครับ หลังจากนั้นเขาก็กลับมาจากที่ทำงานครับ เขาก็มาบอกว่าเขารับคนนี้มาเป็นลูกบุญธรรมครับเพราะเขามีปํญหากับทางที่บ้านแค่นั้นครับ ผมก็เชื่อและไม่เชื่อครับเพราะเขาอยู่ด้วยกันเกือบสามปีเหมือนกันครับแต่แฟนผมไม่เคยปริปากที่จะบอกผมเลยครับ ผมรู้สึกสงสารตัวเองมากครับตอนนั้น ผมเลยเอาเฟสเพื่อนที่ไทยไปส่องเฟสเพิ่มครับมันมีอีกหลายอย่างที่เพิ่มขึ้นมาครับ เขาเคยมาไทยด้วยกันตอนที่ผมไปเรียนฝรั่งเศสครับ แล้วผมถามแฟนว่าเขารู้ไหมว่าคุณมีแฟน เขาก็บอกว่าเขารู้ เราก็ถามไปอีกว่ารู้ไหมว่าเป็นเราเขาก็บอกว่ารู้แต่เรางงว่าทำไมเขาบล็อคเฟสเราหลังจากนั้นเราก็พยายามที่จะไม่คิดเรื่องนี้ครับ พยายามทำตัวเองให้มีความสุขครับตอนที่อยู่นู้น
จนกระทั้งผมกลับไทยมาได้สักสองอาทิตย์ครับ ผมจำเป็นต้องลงไปกรุงเทพเพื่อสอบครับเราก็บอกแฟนว่าเรามีอะไรทำอะไรอยู่คือเราพยายามบอกแฟนเราทุกอย่างทุกเรื่องเพราะเรากลัวว่าถ้าเขารู้อะไรที่หลังแล้วจะไม่พอใจเรา แต่สำหรับแฟนเราไม่เคยบอกอะไรเราเลยครับถ้าผมไม่ถามก็ไม่บอก
วันที่ผมลงไปถึงกรุงเทพอยู่อะไรก็ไม่รู้ดลบันดาลใจให้ผมยืมเฟสเพื่อนมาส่องผช.คนนั้น สิ่งที่ผมช็อคก็คือแฟนผมอยู่กับเขาตอนนั้นที่กรุงเทพครับ
ผมรู้สึกว่าแฟนผมไม่อยากให้เราทั้งสองคนรู้จักกันครับ เหมือนสร้างโลกสองใบครับ แต่ที่แปลกใจคือในรูปมีเพื่อนแฟนเราที่แฟนเราไม่เคยแนะนำให้เรารู้จักเลยครับ ผมก็เลยส่งขอความไปหาแฟนครับเขาตอบกลับมาว่าขอเวลาให้เขาคิดแค่นั้นครับ แล้วก็ปิดโทรศัพท์ครับ คืนนั้นผมร้องไห้ทั้งคืนเลยครับ ผมเดินจากแถวสาทรไปรามอะครับคิดดูครับ แต่สุดท้ายผมก็ต้องไปเป็นคนขอโทษเขา เขาส่งเมลมาหาผมบอกว่าอีกสองอาทิตย์จะมาหาผมครับ ผมก็รอเขาครับสุดท้ายเราเจอกันแต่ว่าตำหนิผมว่า ผมไม่เคยเชื่อใจเขาเลยครับ ผมต้องเป็นฝ่ายขอโทษเขาตลอดเลยครับ จนถึงวันนี้ผมกับแฟนยังไม่เลิกกันครับแต่ผมไม่สามารถเชื่อเขาได้ร้อยเปอร์เซ็นเหมือนเมื่อก่อนครับ
ผมทำไงดี ผมควรถามเขายังไง ผมควรทำตัวยังไงครับ ถ้ามีอะไรจะมาแช์ให้ฟังครับ ช่วยแนะนำหน่อยครับหรือแชร์ให้คนอื่นแนะนำก็ได้ครับ ขอบคุณครับ
อยากปรึกษาเกี่ยวกับ long distance relationship ที่มาด้วยปัญหาที่แก้ยังไงครับ
หลังจากนั้นก็เรื่อยครับจนถึงปลายปีที่แล้วผมต้องไปอเมริกาสามเดือนครับ ผมก็บอกเขาทุกอย่างก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ หลังจากที่ผมกลับจากเมกาได้ประมาณเดือนกว่าๆ เขาเลยชวนผมไปเที่ยวที่ตะวันออกกลางที่เขาทำงานอยู่ครับ ผมก็ตัดสินใจง่ายเพราะเขาซื้อตั๋วเครื่องบินออกค่าวีซ่าให้ด้วยครับ จนกระทั้งผมไปถึงที่นู้นมันคือความเจ็บปวดครั้งที่ผมคิดมาตลอดจนถึงวันนี้ว่าเราดีไม่พอกับเขาเหรอ สิ่งที่ผมเจอก็คือเขาบอกกับผมว่าคอนโดที่เขาเช่าอยู่เนี้ยเขาอยู่กับเพื่อนผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากครับ แต่ตอนผมไปเนี้ยคนเนี้ยเขาไปพักร้อนพอดีครับ หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้อะไรครับ จนมาวันที่สามครับผมกำลังกวาดห้องให้แฟนอยู่ครับผมกลับไปเจอ ตั๋วเครื่องบินแต่บนตั๋วเครื่องบินไม่ใช่ชื่อแฟนผมครับ ผมเลยลองหาเฟสเขาดูสิ่งที่ผมตกใจก็คือ คนที่เขาอยู่ด้วยเขาเป็นผู้ชายฟิลิปปินครับ แต่วันที่ผมอยู่ที่นั้นคนนี้เขามาพักร้อนที่ไทยครับผมช็อคมากๆครับ ในเฟสก็มีแต่รูปคู่กับแฟนเราทั้งนั้นครับ แล้วก็มีแพลนไปเที่ยวยุโรปด้วยกันด้วยครับแต่แฟนก็ไท่เคยบอกผม อีกทั้งมีแพลนไปไทยด้วยกันด้วยผมยิ่งช็อคไปอีกครับ แต่สิ่งที่ผมช็อคที่สุดคือตอนที่ผมไปเมกา เขาทั้งสองคนไปเที่ยวด้วยกันที่ฮ่องกง มาเก๊า แล้วก็ฟิลิปปินส์ครับ ทำไมผมช็อคเพราะว่าแฟนผมบอกผมแค่ว่าเขามีเอกสารเกี่ยวกับวีซ่าที่ต้องไปทำที่ฮ่องกงแค่นั้นเองครับ ผมก็เคยพยายามถามเขาว่าปกลับใครเพราะเขาถ่ายรูปส่งมาให้ดูเขาก็บอกว่าเพื่อครับ มันเป็นเรื่องที่ผมช็อคมากครับ แต่ที่ผมช็อคมากก็คือเขาไปพบครอบครัวของคนนี้ที่ฟิลิปปินส์ครับ สุดท้ายผมเลยตัดสินใจถามเขาไปในอินบล็อคครับแต่เขาบล็อคเฟสผมครับ ผมทนไม่ไหวเลยแคบไปให้แฟนครับแฟนส่งขอความมาหาผมแค่ว่าถ้าคุณไม่สบายก็กลับไทยครับเขาจะหาเที่ยวบินให้กลับผมช็อคไปใหญ่ครับ หลังจากนั้นเขาก็กลับมาจากที่ทำงานครับ เขาก็มาบอกว่าเขารับคนนี้มาเป็นลูกบุญธรรมครับเพราะเขามีปํญหากับทางที่บ้านแค่นั้นครับ ผมก็เชื่อและไม่เชื่อครับเพราะเขาอยู่ด้วยกันเกือบสามปีเหมือนกันครับแต่แฟนผมไม่เคยปริปากที่จะบอกผมเลยครับ ผมรู้สึกสงสารตัวเองมากครับตอนนั้น ผมเลยเอาเฟสเพื่อนที่ไทยไปส่องเฟสเพิ่มครับมันมีอีกหลายอย่างที่เพิ่มขึ้นมาครับ เขาเคยมาไทยด้วยกันตอนที่ผมไปเรียนฝรั่งเศสครับ แล้วผมถามแฟนว่าเขารู้ไหมว่าคุณมีแฟน เขาก็บอกว่าเขารู้ เราก็ถามไปอีกว่ารู้ไหมว่าเป็นเราเขาก็บอกว่ารู้แต่เรางงว่าทำไมเขาบล็อคเฟสเราหลังจากนั้นเราก็พยายามที่จะไม่คิดเรื่องนี้ครับ พยายามทำตัวเองให้มีความสุขครับตอนที่อยู่นู้น
จนกระทั้งผมกลับไทยมาได้สักสองอาทิตย์ครับ ผมจำเป็นต้องลงไปกรุงเทพเพื่อสอบครับเราก็บอกแฟนว่าเรามีอะไรทำอะไรอยู่คือเราพยายามบอกแฟนเราทุกอย่างทุกเรื่องเพราะเรากลัวว่าถ้าเขารู้อะไรที่หลังแล้วจะไม่พอใจเรา แต่สำหรับแฟนเราไม่เคยบอกอะไรเราเลยครับถ้าผมไม่ถามก็ไม่บอก
วันที่ผมลงไปถึงกรุงเทพอยู่อะไรก็ไม่รู้ดลบันดาลใจให้ผมยืมเฟสเพื่อนมาส่องผช.คนนั้น สิ่งที่ผมช็อคก็คือแฟนผมอยู่กับเขาตอนนั้นที่กรุงเทพครับ
ผมรู้สึกว่าแฟนผมไม่อยากให้เราทั้งสองคนรู้จักกันครับ เหมือนสร้างโลกสองใบครับ แต่ที่แปลกใจคือในรูปมีเพื่อนแฟนเราที่แฟนเราไม่เคยแนะนำให้เรารู้จักเลยครับ ผมก็เลยส่งขอความไปหาแฟนครับเขาตอบกลับมาว่าขอเวลาให้เขาคิดแค่นั้นครับ แล้วก็ปิดโทรศัพท์ครับ คืนนั้นผมร้องไห้ทั้งคืนเลยครับ ผมเดินจากแถวสาทรไปรามอะครับคิดดูครับ แต่สุดท้ายผมก็ต้องไปเป็นคนขอโทษเขา เขาส่งเมลมาหาผมบอกว่าอีกสองอาทิตย์จะมาหาผมครับ ผมก็รอเขาครับสุดท้ายเราเจอกันแต่ว่าตำหนิผมว่า ผมไม่เคยเชื่อใจเขาเลยครับ ผมต้องเป็นฝ่ายขอโทษเขาตลอดเลยครับ จนถึงวันนี้ผมกับแฟนยังไม่เลิกกันครับแต่ผมไม่สามารถเชื่อเขาได้ร้อยเปอร์เซ็นเหมือนเมื่อก่อนครับ ผมทำไงดี ผมควรถามเขายังไง ผมควรทำตัวยังไงครับ ถ้ามีอะไรจะมาแช์ให้ฟังครับ ช่วยแนะนำหน่อยครับหรือแชร์ให้คนอื่นแนะนำก็ได้ครับ ขอบคุณครับ