เหมือนฟ้าแกล้งกัน

เคยไหมครับ ชีวิตมหาวิทยาลัย ยุแบบเหงาๆ มีแฟนก็โนเค้าเทมาตลอด ผมเป็นผู้ชายที่ ไม่หล่อครับ ตั้งแต่ปี1 จนถึง ปี3 มีแฟนมา3คน และโดนเทด้วยเหตุผลเดิมๆ  ตอนผมยุปี1 ได้เป็นตัวแทนสาขาประกวดเดือนคณะ แล้วก็แอบชอบดาวสาขาอื่น แล้วก็คุยกันตัดสินใจคบกัน แต่ไม่นานก็เลิกกันเพราะเค้าไปคบกับแฟนใหม่ พอยุปี2 ก็คบกับรุ่นน้องปี1  ไม่นานเค้าก็หายไป และไปคบกับแฟนเก่า ตอนนั้นคิดว่า ผญ.แม่ อ่ะ ผมเป็นคนที่เปิดใจกับคนยากน่ะ พอโดนแบบนี้ ตอนนั้นในใจคิดแค่ว่า จะไม่คบใครอีก จะหลอกอย่างเดียวพอ ผมเลยโหลดบีทอค มาเล่น แล้วก็หลอกผญ.เยอะมากอ่ะ และหลอกเรื่อยๆมาจนยุปี3 มีคนคุยยุ1คนทุกอย่างดีหมดแล้ว แต่เค้าก็ไปคบกับแฟนเก่าเหมือนเดิม ชีวิตลันทตจากความรักจัดเลย ตอนนั้นในใจแวบๆอยากลองคุยกับ ผช ดูบ้าง ผมเลยโหลดแอพ Blued มา แต่ไม่ได้เอารูปตัวเองลงน่ะครับ ใครทักมาผมก็ส่งให้ตลอด บางคนผมส่งไปก็ไม่ส่งกลับให้ผม และที่สำคัญ มีคนทักมานัด..ย็.. เยอะมาก ตอนแรกๆก็ไม่กล้า แต่ในใจคิดว่าชีวิตนี้ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้วแหละ ผมก็เลยลองนัดดู ก็นัด..ย็.. กันเฉยๆเรียกได้ว่า น้ำแตกแล้วแยกทาง จนผมมาเจอ คนๆหนึ่ง เป็น ผช แบบผมนี่แหละ ผมนัดเค้ามา วันแรกก็ไม่ได้มีอะไรกัน เค้าแก่กว่าผม 6ปี มีอาชีพที่มั่นคง ผมก็นัดเค้ามาเรื่อยๆโดนที่แค่ ภายนอกกันเฉยๆ พี่เค้าดูเป็นผู้ใหญ่ คอยดูแล เอาใจใส่ คอยตักเตือน และช่วยเหลือผมทุกอย่าง ถึงขั้น ขัดห้องน้ำ กวาดถูห้องให้ผม พับผ้า ทำให้ผมทุกอย่าง ในใจไม่ได้ชอบผู้ชายน่ะ แค่จะนัด..ย็.. เค้าเฉยๆ แต่พี่เค้าไม่ยอมผมสักที ยิ่งนับวัน ยิ่งผู้พันธ์มากขึ้น พี่เค้าคอยมารับไปกินข้าว คอยช่วยทำการบ้าน พาไปซื้อของ ซื้อน้ำเปล่าเป็นแพ๊คมาให้ ซื้อของฝากให้ คอยดูแลเอาใจใส่ผมสารพัด จนกระทั้ง วันหนึ่งพี่เค้าก็ยอมให้ผม..ย็.. แล้วเราก็ยุกันแบบพี่น้อง จนกระทั้งผู้พันธ์มาถึงขั้นผมยอมเปิดใจขอเค้าเป็นแฟน ถึงตอนนี้เราก็คบกันมานอนพอสมควร ทั้งร้องไห้ เสียน้ำตาให้กันบ่อยขึ้น ขี่หึงขี้หวงผมมาก จนทำให้ผมรู้สึกว่าผมมีค่าสำหรับเค้า แต่เรา2คนคบกันแบบลับๆมีแต่เพื่อนๆของผมที่รู้ เค้ามานอนมาหาผมทุกคืน จนกระทั้งผมมันรักพี่เค้าไปหมดใจแล้ว
แต่ที่สำคัญ ตอนนี้ผมเรียนยุปี3เทอม2 แล้ว ผมจะมีเวลายุกับพี่เค้าอีกแค่ 1เทอม ซึงมันดูน้อยมากๆเลย
เพราะผมต้องกลับไปฝึกงานที่บ้านซึ่งอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง
ผมกลัวถ้าวันนั้นมาถึง ผมจะทำใจไม่ได้ ผมนอนร้องให้หลายครั้งมากๆพอนึกถึงวันที่เรา2คนต้องจากกัน
ไม่เคนคิดว่าชีวิตหนึ่งจะเกิดมาเจอคนที่รักเราและคอยดูแลเอาใจใส่เรามากขนาดนี้ รองจากพ่อแม่ของเรา
ความผูกพันธ์มันมากจนอธิบายมาเป็นคำพูดไม่ถูก ซึ่งถ้าผมกลับไปทำงาน เร2คนก็ต้องเลิกกัน ด้วยหน้าที่การงานของตนเอง ผมก็ต้องกลับไปดูแลพ่อกับแม่ พี่เค้าก็ต้องทำงานและคอยดูแลพ่อแม่พี่เค้าเหมือนกัน
เหมือนฟ้าแกล้งเราเน้อ ทำให้เรามาเจอคนที่รักและหวังดีกับเราแบบนี้ แต่ไม่ได้สร้างให้เรา2คนมาคู่กัน
คลอดเวลาที่ผ่านมา ผมคิดอนาคตตัวเองไม่ออกเลย ตัดสินใจไม่ได้ว่าชีวิตจะไปต่อยังไง เพราะอนาคต พี่เค้าก็อยากมีลูกมีเมีย ส่วนผมก็เป็นบูกชายคนเดียวของตระกูล พ่อแม่ก็อยากมีหลาน ถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆ ผมควรจะทำยังไงดี ถ้าเรา2คนต้องจากกันจริงๆ ผมจะยุยังไง แล้วความผูกพันธ์ที่มากขนาดนี้ จะตัดให้ขาดเลยมันคงยากและทำใจลำบากมากๆเลยเน้อ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมพยายามตัด พยายามทำให้พี่เค้าเสียใจ จะได้ไปๆจากผม ผมจะได้ไม่รักพีาเค้ามากไปกว่านี้ แต่พอเห็นพี่เค้าร้องไห้ ผมก็ทำใจไม่ได้ที่จะตัดพี่เค้าออกจากชีวิต และอนาคตผมจะตัดเค้าได้ไหมค้าบ
#ชีวิตจริงของคนๆหนึ่งที่ไม่เคยได้รับความรักที่จิงใจ
#ตอนนี้ผมก็ทำได้เพียงแค่เก็บความทรงจำเหล่านี้ให้มีความสุขที่สุดเพราะอนาคตมันยังมาไม่ถึง
#ใครมีขอเสนอดีๆบอกผมหน่อยได้ไหมค้าบว่าผมควรทำยังไงดี