เขาเป็นคนมีอนาคตค่ะ ทางครอบครัวตีกรอบวาดอนาคตไว้ให้เขา ตอนที่เขาคุยกับเราเขาว่างทุกวัน พอเปิดตัวว่าคบกันทางครอบครัวเขาก็เริ่มที่มีอะไรให้เขาทำอยู่ตลอด เขาเรียนนิเทศศิลป์ค่ะ เป็นคนที่วาดรูปเก่งมาก ตอนเย็นหลังเลิกเรียนเขาต้องไปซ้อมศิลป์ตลอด เลิกซ้อมทีก็ดึกเลย พอดึกมาก็ไม่ค่อยได้คุยกัน วันนั้นเป็นวันปัจฉิมค่ะ ปกติเขาไม่ซ้อมกัน แต่เขาโดนนัดซ้อม เขาไปช้าแค่ไม่กี่นาที เขาโดนดุว่าติดเรา เราทำเขาเหลวไหล จากที่เคยตรงต่อเวลาเขาก็มาสาย ปกติเราก็ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันหรอกนะคะ ลืมบอกว่าเราเรียนห้องเดียวกัน เจอกันแค่ในห้อง เขาคนรู้จักเยอะเด็กเรียนไม่ค่อยได้สุงสิงกันหรืออยู่ใกล้เพราะจะโดนเป็นเป้าตลอดเลย พอเรารู้ว่าเขาโดนดุเพราะเราเราก็เลยคิดว่า เราควรให้เขามีเวลากับการซ้อมนี้ดีไหม ควรปล่อยเขาไปรึป่าว เรารักเขานะแต่เราก็อยากให้เขาอยู่กับอนาคตให้มากๆ เพราะเราก็ธรรมดามาก ไม่ได้พิเศษอะไรขนาดนั้น ทั้งเขาน่าตาดี มีทุนเสนอให้เขาเรียนเยอะแยะมากมาย เขาสามารถเลือกอนาคตเองได้เลย มีครูคอยซัพพอร์ท บางครั้งเราก็แอบคิดว่าแกล้งกันรึป่าว แต่คิดอีกอย่างเขาก็ไม่ได้ผิด เราควรปล่อยเขาดีไหม ตอนนี้สับสนจริงๆค่ะ
เรา กับ อนาคต ควรให้เขาเลือกอะไรดีค่ะ ?