พระพุทธเจ้าให้ฟังแต่คำพระองค์เหรอ ทำไมพระองค์มีจิตใจคับแคบจังครับ แล้วทำไมพระอัสสชิ ถึงไม่โดนพระพุทธเจ้าตำหนิติเตียน

พระอัสสชิเถระแสดงธรรม ลำดับนั้น ท่านพระอัสสชิ ได้กล่าวธรรมปริยายนี้แก่สารีบุตรปริพาชก ว่าดังนี้:- ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุ พระตถาคตทรงแสดงเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น และความดับแห่งธรรมเหล่านั้น พระมหาสม

วลีที่ว่า "สัทธาในพระตถาคตของผู้ใด, ตั้งมั่นอย่างดี ไม่หวั่นไหว." เป็นประโยคที่สะท้อนถึงแก่นของพระพุทธศาสนา นั่นคือ สัทธา (ศรัทธา) ซึ่งเป็นคุณธรรมแรกเริ่มและเป็นรากฐานแห่งการปฏิบัติธรรม โดยเ

"ข้าพเจ้าต้องการใจความอย่างเดียว ท่านจักทำพยัญชนะให้มากทำไม." พระสารีบุตรมีดวงตาเห็นธรรม ด้วยการแสดงธรรมของพระอัสสชิ ก็โดยสมัยนั้นแล สญชัยปริพาชกอาศัยอยู่ในพระนครราชคฤห์ พร้อมด้วย ปริพาชกบ

(ในกระทู้นี้ ขอพูดถึงการบรรลุโสดาบันก่อน เพราะเป็นบันไดขั้นแรก  ยังไม่ขอพูดเรื่องการบรรลุธรรมชั้นอื่น)  ผมไม่คิดว่า พระไตรปิฎกที่สวดท่องรักษาสืบต่อมาสองพันห้าร้อยกว่าปี มีความผิดพลาดเรื่องน

ธรรม เหล่าใด เกิดแต่เหตุ พระตถาคต ตรัสเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น ธรรม เหล่านั้น ดับไป ก็เพราะเหตุดับ พระตถาคตตรัสอย่างนั้น พระสารีบุตรได้ยินแค่นี้ก็บรรลุโสดาบันเลยแ

ไม่มีสักครั้ง ที่พระพุทธเจ้าจะตำหนิพระสารีบุตรว่าสอนผิด สอนเพี้ยน  จนไม่ควรฟังธรรมจากพระสารีบุตรอีกต่อไป  พุทธวจนแบบนี้ไม่เคยมีจากพระโอษฏ์ ตรงข้าม  พุทธวจนจากพระโอษฏ์คือ ยกย่องว่าพระสาร