เราได้มีโอกาสลองเล่นเกมเกมหนึ่ง มาก็เกือบปี แล้วก็มารู้จักกับเพื่อนคนหนึ่งและกลุ่มเพืรอนเขาด้วย ในตอนแรกๆเราไม่ได้มีความรู้สึกว่าชอบเขา เพราะตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้ว แต่พอเลิกกับแฟนด้วยเหตุผลที่ว่าเขาแอบมีคนอื่นที่คบซ้อนกับเรามา 4 เดือนเราเลยตัดสินใจบอกเลิกเขาไป
ทำให้เรามาเล่นเกมมากขึ้นในช่วงเวลาว่าง เราก็เลยเล่าให้เพื่อนในเกมฟังเพราะเคยเล่นเกมกับแฟนเก่าเราด้วย ว่าเลิกกันไปแล้ว เราก็ระบายกับเขาหลายอย่าง จนเวลาผ่านมาเรื่อยๆ สักก่อนปีใหม่เราก็ขอไลน์เพื่อนในเกมคนนี้ และก็คุยกันมาเรื่อยๆไม่ได้มีโมเมนต์จีบกันเลย คุยไปเรื่อยทุกๆเรื่อง ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เล่นเกใด้วยกันทุกวันจนผ่านมาสักพักเรารู้สึกว่าเราแอบชอบเขาอยากโทรไลน์ก็ไม่กล้า จนถึงวันเกิดเพื่อนในเกมอีกคนหนึ่ง เจ้าของวันเกิดก็ชวนให้เราไปด้วย ตอนแรกก็ลังเล แต่ในส่วนลึกๆเรารู้สึกว่าพวกเขาไม่ใช่คนเลวร้ายจากที่เล่นเกมมาด้วยกันเกือบปีทำให้เราตัดสินใจไปงานวันเกิด พอถึงวันและได้เจอกันครั่งแรก เราประหม่าสุดๆ เขินตัวเองกับเพื่อนใหม่ แต่แล้วความเขินมันก็หายไปด้วยคาราโอเกะที่ร้องร่วมกันเพื่อนคนที่เราชอบเขา เราไม่กล้าชอบเขาเลยเรากลัวเสียเพื่อน ถึงเขาจะไม่ได้หุ่นดี หรือหล่อมากมายแต่เราแทบจะแอบมองเขาตลอดเวลาเลย เพราะตรงสเป็คเราที่ เขาไว้ผมยาวอาจจะยังไม่ยาวมากนัก ณ เวลานั้นก็ร้องด้วยกัน นั่งใกล้กันบ้างเรารู้สึกเขินในใจไม่กล้าแสดงออก หลังงานเลี้ยงจบก็ไม่มีอะไรเราก็ขับรถกลับ พอถึงเราก๋ไลน์บอกและถามเขาว่าถึงหรือยัง แล้วก็คุยกันนิดหน่อย จนถึงตอนนี้เลย
เราควรบอกชอบเขาดีไหมหรือรักษาระห่างไว้แค่นี้
อยากชอบแต่กลัวใจไม่ตรงกัน และก็กลัวความเป็นเพื่อนจะหายไปเลย
ชอบเพื่อนในเกม
ทำให้เรามาเล่นเกมมากขึ้นในช่วงเวลาว่าง เราก็เลยเล่าให้เพื่อนในเกมฟังเพราะเคยเล่นเกมกับแฟนเก่าเราด้วย ว่าเลิกกันไปแล้ว เราก็ระบายกับเขาหลายอย่าง จนเวลาผ่านมาเรื่อยๆ สักก่อนปีใหม่เราก็ขอไลน์เพื่อนในเกมคนนี้ และก็คุยกันมาเรื่อยๆไม่ได้มีโมเมนต์จีบกันเลย คุยไปเรื่อยทุกๆเรื่อง ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เล่นเกใด้วยกันทุกวันจนผ่านมาสักพักเรารู้สึกว่าเราแอบชอบเขาอยากโทรไลน์ก็ไม่กล้า จนถึงวันเกิดเพื่อนในเกมอีกคนหนึ่ง เจ้าของวันเกิดก็ชวนให้เราไปด้วย ตอนแรกก็ลังเล แต่ในส่วนลึกๆเรารู้สึกว่าพวกเขาไม่ใช่คนเลวร้ายจากที่เล่นเกมมาด้วยกันเกือบปีทำให้เราตัดสินใจไปงานวันเกิด พอถึงวันและได้เจอกันครั่งแรก เราประหม่าสุดๆ เขินตัวเองกับเพื่อนใหม่ แต่แล้วความเขินมันก็หายไปด้วยคาราโอเกะที่ร้องร่วมกันเพื่อนคนที่เราชอบเขา เราไม่กล้าชอบเขาเลยเรากลัวเสียเพื่อน ถึงเขาจะไม่ได้หุ่นดี หรือหล่อมากมายแต่เราแทบจะแอบมองเขาตลอดเวลาเลย เพราะตรงสเป็คเราที่ เขาไว้ผมยาวอาจจะยังไม่ยาวมากนัก ณ เวลานั้นก็ร้องด้วยกัน นั่งใกล้กันบ้างเรารู้สึกเขินในใจไม่กล้าแสดงออก หลังงานเลี้ยงจบก็ไม่มีอะไรเราก็ขับรถกลับ พอถึงเราก๋ไลน์บอกและถามเขาว่าถึงหรือยัง แล้วก็คุยกันนิดหน่อย จนถึงตอนนี้เลย
เราควรบอกชอบเขาดีไหมหรือรักษาระห่างไว้แค่นี้
อยากชอบแต่กลัวใจไม่ตรงกัน และก็กลัวความเป็นเพื่อนจะหายไปเลย