อยากให้ชาวพันธิปช่วยวิเคราะห์หน่อยค่ะว่าเราควรทำอย่างไรต่อไปดีหลังจากนี้ เรื่องมันมีอยู่ว่า เรามีแฟนเป็นหนุ่มอังกฤษคนหนึ่ง เขาเป็นคนมีนิสัยโลกส่วนตัวสูง เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยแสดงออก ไม่ค่อยมีสเน่ห์ ไม่เคยมีแฟนที่คบกันแบบยาวนาน ทำอะไรก็ไม่ค่อยบอก เราเคยคบกันและก็ห่างกันไป10เดือน เพราะฝ่ายชายต้องกลับไปทำงานที่อังกฤษ ก่อนหน้านี้เราเคยบอกเขาว่ามีหนุ่มออสซี่มาจีบ และวางแผนจะไปออสเตเลีย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไป เพราะวีซ่าไม่ผ่าน แล้วอีกอย่างเราก็ตัดสินใจเลือกเธอ(หนุ่มอังกฤษ)แล้ว เราจะไม่ไปไหนทั้งนั้น จะทำงานอยู่ที่ไทย แต่ในความเป็นจริง ช่วงที่แฟนไม่อยู่10เดือนนี้ เราสังเกตุเห็นว่าเขาเงียบหายไป ซึ่งโดยปกตินิสัยของเขาก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว ในแต่ละเดือนเราคุยกันน้อยมาก เราเลยคิดว่าเขาอาจจะมีคนอื่นอยู่แล้วที่อังกฤษ แต่อันที่จริงเขาบอกว่าเขาไม่ได้มีใคร ชีวิตก็มีแต่ทำงานๆๆ คือเราก็ไม่ค่อยได้สื่อสารกันมากเท่าไหร่ด้วยแหละ ช่วงนั้นที่เขาไม่อยู่ เราก็เลยตัดสินใจยื่นวีซ่าไปออสเตเลียอีกครั้ง ซึ่งวีซ่าก็ผ่าน แล้วเราก็ไปอยู่กับหนุ่มออสซี่ทั้งหมด2เดือน จนแฟนอังกฤษติดต่อกลับมา แล้วถามว่าตอนนี้เราอยู่ไหน อยากจะมาเที่ยวหาเพราะคิดถึงเรามาก เก็บสะสมวันหยุดมาได้แล้ว ตอนนั้นตัวเราอยู่กับหนุ่มออสซี่นะ แต่อันที่จริงเราไม่ได้รักหนุ่มออสซี่เลยนะ แต่ครอบครัวเราและเพื่อนๆบางกลุ่มเชียร์ให้เราเลือกหนุ่มออสซี่ เพราะคิดว่าบางทีหนุ่มอังกฤษอาจจะไม่กลับมา อยากให้เราได้เปิดโอกาสให้ตัวเอง
ดังนั้นเราก็เลยโกหกหนุ่มอังกฤษไปว่าเราก็ทำงานอยู่ไทยนี่แหละ จากนั้นเราก็เทหนุ่มออสซี่กลับมาไทยเพื่อมารอหนุ่มอังกฤษที่จะมาหา จนถึงวันที่หนุ่มอังกฤษมาเจอเราอีกครั้ง ในช่วงที่เราท่องเที่ยวด้วยกัน ทุกอย่างเพอเฟคมาก เรามีความสุขกันมากเสมือนรักเรายังไม่เก่าเลยแม้จะห่างกันไปตั้ง10เดือน ในที่สุดก่อนวันที่แฟนจะกลับอังกฤษ เราก็ได้สารภาพบอกเขาไปตรงๆว่า ที่ผ่านมาเราแอบไปออสเตเลียมา 2เดือน แต่เราโกหกหนุ่มอังกฤษนะว่าพักอาศัยอยู่กับเพื่อนที่ออสเตเลีย ไม่ได้ไปอาศัยอยู่กับหนุ่มออสซี่คนนั้น เพราะเราไม่อยากให้แฟนไม่สบายใจไง แต่ก็ไม่รู้นะว่าในใจเขาจะเชื่อหรือเปล่านะ เพราะโดยปกติหน้าตาของเขาจะนิ่งๆไม่ค่อยออกอาการไม่ว่าจะดีใจหรือเสียใจ ดังนั้นเราก็เลยไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ บอกตรงๆว่าที่ตัดสินใจบอกแฟนไปทั้งหมดเพราะเราคิดว่าถ้าคนเราเป็นแฟนกันจริงๆ เรามีอะไรไม่ควรปิดบังกัน และก็หวังว่าเขาเองเวลามีอะไรก็คงจะบอกเราหมดเช่นกัน เราก็เลยกล่าวขอโทษเขาว่าเราเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปโดยการไปออสเตเลียแต่โกหกว่าเราอยู่ที่ไทย แต่แฟนเราก็บอกว่ามันเป็นความผิดของเขาเองที่ไม่ค่อยได้ติดต่อสื่อสารกับเรามากจนทำให้เราเข้าใจผิดคิดว่าเขาไม่แคร์
หลังจากนั้นพอแฟนกลับไปอังกฤษได้ประมาณอาทิตย์นึง เขากลับมาบอกเราว่า เขาได้คิดทบทวนอยู่นาน และคิดว่านิสัยของเขาคงไม่เปลี่ยน คือจะไม่เปลี่ยนจากการเป็นคนที่เงียบๆที่มีอะไรก็จะไม่บอกแล้วกลายมาเป็นคนรายงานเราทุกอย่างว่าอยู่ไหนทำอะไร และเขาก็บอกอีกว่าความสนใจของเราต่างกัน ตัวของเราเองน่าจะเหมาะกับผู้ชายโซเชียลมากกว่าผู้ชายโลกส่วนตัวสูงแบบเขา ดังนั้นเขาเลยบอกเราว่าเขาเปิดโอกาสให้เราได้คบได้คุยกับคนอื่นได้เลย เพราะตัวของเขาเองก็จะเปิดโอกาสให้ตนเองได้คุยกับคนอื่นตอนอยู่ที่อังกฤษเช่นกัน เราเลยงงเลยว่าทำไมเขาพูดแบบนี้ หรือเขาไม่เชื่อใจเราอีกต่อไปแล้วเพราะตอนเขาไม่อยู่เรายังแอบไปออสเตเลียโดยที่ปกปิด และเขายังให้เหตุผลต่อไปอีกว่ารักทางไกลมันยาก ตอนนั้นเราโมโหมาก เราเลยบอกเขาไปว่า โอเคถ้าเขาคิดจะเปิดโอกาสให้ตัวเองได้ออกเดทกับสาวๆที่โน่นบ้าง เราก็ขอเดินออกมาจากชีวิตของเขาดีกว่า และที่สำคัญคนอย่างเราถ้าได้เดินออกไปแล้วจะไม่มีวันหวนกลับมา เขาก็บอกเราว่าอย่าทำแบบนั้น อย่าเดินจากเขาไป ทุกอย่างระหว่างเรายังคงเหมือนเดิม เขายังอยากให้เราอยู่ในชีวิตของเขาอยู่ เราก็เลยถามไปว่า แล้วเธอเลือกที่จะปล่อยมือเราทำไมในเมื่อรักทางไกลมันก็ยากอยู่แล้ว ทำไมเราไม่จับมือกันไว้แน่นๆผ่านความยากลำบากนี้ไปด้วยกัน เขาก็บอกว่าที่ฉันต้องปล่อยมือจากเธอ ก็เพราะว่ารักและแคร์เธอไง ฉันไม่อยากให้เธอรอฉัน เพราะเราไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกทีเมื่อไหร่ ฉันรักเธอไงฉันเลยบอกเธอตรงๆไม่มีโกหกไม่มีปกปิดเธอ แล้วเราก็ถามต่อว่า ตกลงเธอมีคนอื่นที่อังกฤษแล้วใช่ไหม เขาก็ตอบเราว่ายังไม่มีใครเลย(เราคิดว่าจริงนะ เพราะระดับความเจ้าชู้นั้นตัวเราเองมีมากกว่าเขาอีก) สุดท้ายเราก็เลยตอบเขาแบบโมโหไปว่า โอเคเธอก็ไปออกเดทกับผู้หญิงคนอื่นเถอะมันเป็นสิทธิของเธอ แล้วเราก็จบบทสนทนากันแค่นี้
มาถึงตรงนี้งงมั๊ยคะว่าเขาคิดอะไรอยู่ บอกให้เราไปเดทกับคนอื่นได้ เพราะเขาก็จะเปิดโอกาสให้ตัวเองเหมือนกัน แต่พอเราเลือกที่จะจบกับเขาจริงๆแบบออกไปจากชีวิตเขาเลย เขาก็บอกว่าอย่าเดินออกไปจากชีวิตฉัน เธอสำคัญมาก อันนี้คืออยากลองใจเราหรอคะว่าเราจะมีปฏิกิริยายังไง หรือเขาอยากมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัด แบบว่าเก็บเราไว้แล้วเมื่อถึงเวลาเราก็มาหากัน แต่อันที่จริงเราก็รักและอยากหยุดที่เขานะ เราจะต้องทำยังไงต่อไปดี สับสนค่ะ
มีปัญหากับหนุ่มตาน้ำข้าวค่ะ สรุปเราผิดหรือเค้าไม่คิดจริงจัง
ดังนั้นเราก็เลยโกหกหนุ่มอังกฤษไปว่าเราก็ทำงานอยู่ไทยนี่แหละ จากนั้นเราก็เทหนุ่มออสซี่กลับมาไทยเพื่อมารอหนุ่มอังกฤษที่จะมาหา จนถึงวันที่หนุ่มอังกฤษมาเจอเราอีกครั้ง ในช่วงที่เราท่องเที่ยวด้วยกัน ทุกอย่างเพอเฟคมาก เรามีความสุขกันมากเสมือนรักเรายังไม่เก่าเลยแม้จะห่างกันไปตั้ง10เดือน ในที่สุดก่อนวันที่แฟนจะกลับอังกฤษ เราก็ได้สารภาพบอกเขาไปตรงๆว่า ที่ผ่านมาเราแอบไปออสเตเลียมา 2เดือน แต่เราโกหกหนุ่มอังกฤษนะว่าพักอาศัยอยู่กับเพื่อนที่ออสเตเลีย ไม่ได้ไปอาศัยอยู่กับหนุ่มออสซี่คนนั้น เพราะเราไม่อยากให้แฟนไม่สบายใจไง แต่ก็ไม่รู้นะว่าในใจเขาจะเชื่อหรือเปล่านะ เพราะโดยปกติหน้าตาของเขาจะนิ่งๆไม่ค่อยออกอาการไม่ว่าจะดีใจหรือเสียใจ ดังนั้นเราก็เลยไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ บอกตรงๆว่าที่ตัดสินใจบอกแฟนไปทั้งหมดเพราะเราคิดว่าถ้าคนเราเป็นแฟนกันจริงๆ เรามีอะไรไม่ควรปิดบังกัน และก็หวังว่าเขาเองเวลามีอะไรก็คงจะบอกเราหมดเช่นกัน เราก็เลยกล่าวขอโทษเขาว่าเราเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปโดยการไปออสเตเลียแต่โกหกว่าเราอยู่ที่ไทย แต่แฟนเราก็บอกว่ามันเป็นความผิดของเขาเองที่ไม่ค่อยได้ติดต่อสื่อสารกับเรามากจนทำให้เราเข้าใจผิดคิดว่าเขาไม่แคร์
หลังจากนั้นพอแฟนกลับไปอังกฤษได้ประมาณอาทิตย์นึง เขากลับมาบอกเราว่า เขาได้คิดทบทวนอยู่นาน และคิดว่านิสัยของเขาคงไม่เปลี่ยน คือจะไม่เปลี่ยนจากการเป็นคนที่เงียบๆที่มีอะไรก็จะไม่บอกแล้วกลายมาเป็นคนรายงานเราทุกอย่างว่าอยู่ไหนทำอะไร และเขาก็บอกอีกว่าความสนใจของเราต่างกัน ตัวของเราเองน่าจะเหมาะกับผู้ชายโซเชียลมากกว่าผู้ชายโลกส่วนตัวสูงแบบเขา ดังนั้นเขาเลยบอกเราว่าเขาเปิดโอกาสให้เราได้คบได้คุยกับคนอื่นได้เลย เพราะตัวของเขาเองก็จะเปิดโอกาสให้ตนเองได้คุยกับคนอื่นตอนอยู่ที่อังกฤษเช่นกัน เราเลยงงเลยว่าทำไมเขาพูดแบบนี้ หรือเขาไม่เชื่อใจเราอีกต่อไปแล้วเพราะตอนเขาไม่อยู่เรายังแอบไปออสเตเลียโดยที่ปกปิด และเขายังให้เหตุผลต่อไปอีกว่ารักทางไกลมันยาก ตอนนั้นเราโมโหมาก เราเลยบอกเขาไปว่า โอเคถ้าเขาคิดจะเปิดโอกาสให้ตัวเองได้ออกเดทกับสาวๆที่โน่นบ้าง เราก็ขอเดินออกมาจากชีวิตของเขาดีกว่า และที่สำคัญคนอย่างเราถ้าได้เดินออกไปแล้วจะไม่มีวันหวนกลับมา เขาก็บอกเราว่าอย่าทำแบบนั้น อย่าเดินจากเขาไป ทุกอย่างระหว่างเรายังคงเหมือนเดิม เขายังอยากให้เราอยู่ในชีวิตของเขาอยู่ เราก็เลยถามไปว่า แล้วเธอเลือกที่จะปล่อยมือเราทำไมในเมื่อรักทางไกลมันก็ยากอยู่แล้ว ทำไมเราไม่จับมือกันไว้แน่นๆผ่านความยากลำบากนี้ไปด้วยกัน เขาก็บอกว่าที่ฉันต้องปล่อยมือจากเธอ ก็เพราะว่ารักและแคร์เธอไง ฉันไม่อยากให้เธอรอฉัน เพราะเราไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกทีเมื่อไหร่ ฉันรักเธอไงฉันเลยบอกเธอตรงๆไม่มีโกหกไม่มีปกปิดเธอ แล้วเราก็ถามต่อว่า ตกลงเธอมีคนอื่นที่อังกฤษแล้วใช่ไหม เขาก็ตอบเราว่ายังไม่มีใครเลย(เราคิดว่าจริงนะ เพราะระดับความเจ้าชู้นั้นตัวเราเองมีมากกว่าเขาอีก) สุดท้ายเราก็เลยตอบเขาแบบโมโหไปว่า โอเคเธอก็ไปออกเดทกับผู้หญิงคนอื่นเถอะมันเป็นสิทธิของเธอ แล้วเราก็จบบทสนทนากันแค่นี้
มาถึงตรงนี้งงมั๊ยคะว่าเขาคิดอะไรอยู่ บอกให้เราไปเดทกับคนอื่นได้ เพราะเขาก็จะเปิดโอกาสให้ตัวเองเหมือนกัน แต่พอเราเลือกที่จะจบกับเขาจริงๆแบบออกไปจากชีวิตเขาเลย เขาก็บอกว่าอย่าเดินออกไปจากชีวิตฉัน เธอสำคัญมาก อันนี้คืออยากลองใจเราหรอคะว่าเราจะมีปฏิกิริยายังไง หรือเขาอยากมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัด แบบว่าเก็บเราไว้แล้วเมื่อถึงเวลาเราก็มาหากัน แต่อันที่จริงเราก็รักและอยากหยุดที่เขานะ เราจะต้องทำยังไงต่อไปดี สับสนค่ะ