ครั้งหนึ่งเราตัดสินใจบอกเลิกคนๆหนึ่งไป ซึ่งเขาเองดีมาก ดีหมดทุกอย่าง เพียงแต่ว่าตอนนั้นเรากลับกลายเป็นว่าชอบการอยู่คนเดียวมากกว่า
ระยะ​เวลาตลอด 2 ปี พอจะเป็นเครื่องพิสูจน์ได้ว่า เราไม่เคยลืม เขาได้เลย แล้วบอกกับตัวเองซ้ำๆว่าหากมีโอกาสครั้งที่สองเราจะไม่ทำแบบเดิมอีก ​จะไม่ปล่อยมือเขาไปอีก
.
แต่รู้อะไรไหม วันหนึ่งโอกาสครั้งที่ 2 ได้เกิดขึ้น เขากลับมาอีกครั้ง เรากลับมาคุยกัน ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมเหมือนวันที่คบกัน ความรู้สึกดีๆนั้นไม่เคยจางหายเลย
จนกระทั่ง ได้คุยเรื่องกลับมาคบกันอีกครั้ง
เรากลับตัดสินใจบอกไปว่าเป็นเพื่อนกันแบบนี้แหละ ดีแล้ว ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไม ทั้งๆที่ในใจยังคงโคตรจะรัก
แต่เราก็กลับมาวนลูปเดิม เจ็บซ้ำๆคิดถึงเขาเช่นเคย
ทั้งๆที่มีโอกาสเลือกครั้งที่ 2 แล้วแท้ๆ ก็ยังคงเลือกตัดสินใจแบบเดิม เพราะอะไรกันนะ
.
จนมาถึงวันนี้เขาได้หายไปจากชีวิตเราแล้ว...แต่ก็ยังคงมีความหวังว่าหากได้เจอกันอีกสักครั้ง
โอกาสในการหวนคืนมาในครั้งที่ 3 ฉันจะยังคงเลือกแบบเดิมไหม? เลือกที่จะปล่อยเธอหลุดมือไปอีกหรือเปล่า
.
หรือจริงๆแล้วการตัดสินใจเลือกของเรา ณ ต​อนนั้นมันคือทางเลือกที่ดีที่สุดแล้วนะ🥲
.
หากสักครั้งที่3 เกิดขึ้นจริง ฉันจะไม่ทำพลาดเหมือนสองครั้งแรกเป็นอันขาด
เขาว่ากันว่า คนเราถ้าจะคู่กัน ยังไงก็ต้องวนกลับมาเจอกันใช่ไหม?