กระทู้นี้ยาวนะคะ ออกแนวระบายด้วยค่ะ น้อมรับทุกความเห็นค่ะ
ตอนนี้แม่เราหย่ากับพ่อเป็นทางการ และได้มาสร้างบ้านใหม่กับพ่อใหม่ได้ 3 ปีแล้วค่ะ
แยกกันอยู่ตั้งแต่เรา 17 ตอนนี้เรา 20
ตั้งแต่แยกกันมาเราก็ไม่เคยติดต่อพ่อเลยค่ะ บางทีแม่ก็มาบอกให้เราติดต่อ
แต่เราไม่อยากคุย ไม่อยากได้ยินเสียง ไม่อยากเจอเลยค่ะ เราเกลียดพ่อมาก
เรารักพ่อใหม่เรามากกว่าพ่อแท้ๆของเราอีกค่ะ ตอนอยู่บ้านกับพ่อแท้ๆ
แค่เขาอยู่บ้านเรากับแม่ก็หงุดหงิด รู้สึกร้อนรุ่มทุกวันๆ แม่ก็สุขภาพจิตเสีย
เราเองก็เสีย ตั้งแต่มีอยู่กับพ่อเรามา 17 ปี แม่ย้ายเข้าออกบ้านประมาณ
3-4 ครั้งแล้ว เพื่อนบ้านมักถามแม่ว่าทำไมยังทนอยู่ เป็นเขาเขาไปนานแล้ว
แต่ที่แม่อยู่เพราะเรา เขากลัวเราไม่มีพ่อแล้วจะคิดมาก แต่จริงๆแล้วเราไม่เลยค่ะ
เหตุผลที่เราเกลียด
อย่างแรกเลยพ่อเราเป็นคนดื่มจัดมากค่ะ ดื่มแบบเช้ากลับ อีกวันนึงกลับ
กลับมาบางทีก็ไปทำงานไม่ไหว บ้างก็ไปทำงานแบบเมาๆ แล้วเขาเป็น
เชฟเบเกอร์รี่ค่ะ ดื่มเก่งมากๆ คอแข็งมากต้องเหล้าป่าถึงจะเมา
ตอนเขาไม่เมาเขาปกติ ใจเย็น ไม่ค่อยพูด นิ่งๆ แต่พอเหล้าเข้าปากทีไร
เขาจะเปลี่ยนเป็นอีกคนชอบทำลายข้าวของ พยายามทำร้ายแม่ สร้างความ
วุ่นวายให้คนรอบข้าง
ตอนเรา 6 ขวบเขาเคยเมาแล้วไปมีเรื่องกับคนงาน จะเอามีดอีโต้
ไปไล่ฟันเขาแต่แม่ไปห้ามและขอคนงานไว้ พ่อเราเลยโดนฟันที่
บริเวณหลัง
ตอนวันเกิดครบ 10 ขวบ ปีนั้นเป็นปีที่เราได้ของขวัญจากแม่
เป็นลูกแก้วสโนว์บอลพิกเล็ตเราชอบมากๆ แต่สุดท้ายพ่อก็มา
ทะเลาะกับแม่ จะเอาหม้อฟาดแม่ เราได้แต่กอดสโนว์บอลแล้ว
ก็ร้องไห้
จำไม่ได้ว่าอายุเท่าไหร่ แต่ทุกครั้งที่ไปกินเขาจะกลับมาบ้าน
ประมาณตี 2-3 มาเคาะประตูขอเงินแม่ มีครั้งนึงเขาเคยซ่อนมีด
ไว้ข้างหลังตอนที่เคาะประตูขอเงินแม่
มีครั้งนึงกลางดึกเราได้ยินเสียงพ่อแม่ทะเลาะกัน ตอนนั้น
เราเริ่มโตแล้วเราจำได้ว่าเรารีบวิ่งไปคั่นกลางระหว่างเขา
เพราะพ่อกำลังจะเอาพัดลมฟาดหัวแม่
บางทีเมาๆกลับมาบ้านก็ชอบขับรถเบิ้ลรถเสียงดังตอนดึกๆ
บางทีก็ทำลายข้าวของในบ้าน พังประตูเหล็กดัด พังพัดลม
เควี้ยงมือถือ เควี้ยงหม้อ เราเคยถ่ายรูปเก็บไว้หมด
แม่ถึงขั้นที่ต้องเอามีดมาซ่อนไว้ในห้องนอน เพื่อป้องกันตัว
ตอนเด็กๆเรากลัวมากวันไหนที่พ่อไปกินเหล้า เรากลัวว่า
กลับมาจาก รร แล้วจะเห็นแม่นอนจมกองเลือด เพราะเรา
ก็ไม่รู้ว่าตอนเราไม่อยู่เขาจะทำอะไรแม่ไหม
และอีกหลายๆเหตุการณ์
เราเคยขอให้เขาเลิกเหล้า เขาก็สัญญาส่งๆซักพักก็กลับไปกิน
มันเลยทำให้รู้สึกเฟล จนเราไม่เคยเชื่อคำพูดเขาอีกเลย
พ่อเราชอบเอาแม่ไปว่าให้ญาติๆฟัง คือแม่เราเป็นเด็กกำพร้าค่ะ
เราไม่รู้จักปู่ย่าที่แท้จริง แม่เราได้มาอยู่บ้านคนรวยเพราะย่าขาย
ให้ พ่อเราก็ชอบเอาแม่ไปว่าให้ทางญาติเขาฟังว่าเนี่ย แม่ไม่ดี
งั้นงี้ เป็นเด็กกำพร้าไม่เคยได้ความรัก เราก็ไม่เข้าใจว่าจะพูดทำไม
พ่อเราเองฐานะทางบ้านไม่ได้ดีเลย มาอยู่กับแม่เรานี่สิชีวิตดีมาก
บ้านก็มี รถก็มี อยากได้อะไรก็ได้แม่เราบริหารเงินเก่งมากๆ เรารัก
แม่มากถือว่าแม่เป็นไอดอลเลยด้วยซ้ำ
พ่อเราเคยอยากทำธุรกิจ พ่อชอบทำมาค้าขายแต่แม่ไม่ชอบ
แต่แม่ก็ยอมลงทุนให้ บ้านเราเคยทำธุรกิจร้านยาดองกับโรงเห็ด
ทำได้ไม่กี่เดือนสุดท้ายแม่ต้องมาตามเก็บ แล้วธุรกิจก็เจ๊ง
พ่อเราชอบโม้ ชอบพูดเหมือนตัวเองรู้ทุกอย่าง ใครพูดไรไม่เคย
ฟัง เขาจะคิดว่าความคิดเขาถูกเสมอ
ตอนพ่อเลิกกับแม่ใหม่ๆ พ่อเคยโทรมาด่าเรา ปกติเวลามีใครด่า
ไรเราไม่เคยเถียงเลย เราเก็บตลอดจนวันนั้นเราด่าไปกรี๊ดไป
ร้องไห้ไป เราพูดทุกอย่างที่คิด พ่อก็ด่าเราว่าเป็นลูกเ*ี้ย ลูก
จั*ไร เป็นลูกภาษาอะไรอยากให้พ่อแม่เลิกกัน ด่าว่า รร ไม่
สั่งสอน วันนั้นเราเลยใส่เต็มไปเลย
พอเลิกกับแม่มา ชีวิตพ่อก็ตกต่ำลง ตังเริ่มไม่มี ล่าสุดเมื่อประมาณ
2-3 เดือนที่แล้ว เมาแล้วขับโดนจับเข้าคุก แม่โทรมาบอกให้เราไป
ประกันตัวพ่อ ขนาดออกมาแล้วยังสร้างภาพจำดีๆไม่ได้เลย เราต้อง
ประกันตัวให้ 25000 บาท
นึกว่าจะเข็ดเรื่องเมาแล้วขับไม่กี่เดือนต่อมาโดนอีกค่ะ แต่คราวนี้
ขับรถไปชนรถตู้ พ่อเราขับรถกระบะฟอร์ดอะค่ะ หน้ารถยับเลย
คราวนี้ไม่มีรถขับ ต้องขับมอไซต์ไปทำงาน และอีก ฯลฯ
เรามีแต่ภาพจำแย่ๆของพ่อ มันทำให้เราตั้งความคิดไว้เลยว่าจะ
ไม่คบผู้ชายที่นิสัยหรือลักษณะเหมือนพ่อเด็ดขาด ถ้าเจอคนแบบ
พ่อเรายอมอยู่คนเดียว มีบางครั้งที่เรารู้สึกได้เลยว่าเรามีอคติกับ
ผู้ชาย บางครั้งเราเจอผู้ชายบางคนเราจะมีความรู้สึกแบบเดี๋ยวแม่ม
ก็เ*งซวยเหมือนพ่อฉัน ทุกวันนี้เขาก็ไม่รู้เหตุผลค่ะว่าทำไมเรา
ไม่อยากคุย ไม่อยากเจอ ล่าสุดก็โทรมาว่าเราว่าเราไม่โทรหา
ขนาดแม่ แฟน หรือเพื่อนเรายังไม่โทรเลยค่ะ โทรมาเหมือนมี
3 อารมณ์เดี๋ยวก็ด่าจะประชดเรา เดี๋ยวก็ดี เดี๋ยวก็ร้องไห้น้อยใจ
เราพยายามควบคุมอารมณ์แล้วแต่พอเห็นหน้าเขามันเหมือน
มีแฟลชแบคภาพอดีตที่เขาเคยทำเข้ามารัวๆเลยค่ะ ตอนนี้เรา
รู้สึกกับเขาเหมือนคนอื่นเลย เราตัดสินใจตัดพ่อตั้งแต่วันที่เขา
โทรมาด่าว่าเราเป็นลูกเ*ี้ยแล้ว อ่อ วันนั้นเขาเป็นคนพูดเองด้วย
ว่าจะตัด เราก็ตัด เราไม่แคร์ ไม่เสียใจไรเลย เพราะที่ผ่านมาแม่
ดูแลเรามาตลอด พ่อไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับเราเลย ไม่รู้จริงๆ
เราใจเย็นนะคะ แต่กับเขาแค่ได้ยินเสียงเราก็แบบใจสั่นตุ๊บๆ รู้สึก
ร้อนๆทั้งตัว เราเกลียดมากเกลียดแบบที่ไม่เคยเกลียดใครมาก่อน
มันเป็นปัญหาทางจิตหรือเปล่าคะ คือฟังๆก็เหมือนลูกอกตัญญูอะค่ะ
เราผิดไหมที่เรารู้สึกเกลียดพ่อ?
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ ถ้ายาวไปหรือเขียนไม่รู้เรื่องต้องขออภัยด้วยนะคะ
เราเกลียดพ่อมาก เราอกตัญญูรึเปล่า?
ตอนนี้แม่เราหย่ากับพ่อเป็นทางการ และได้มาสร้างบ้านใหม่กับพ่อใหม่ได้ 3 ปีแล้วค่ะ
แยกกันอยู่ตั้งแต่เรา 17 ตอนนี้เรา 20
ตั้งแต่แยกกันมาเราก็ไม่เคยติดต่อพ่อเลยค่ะ บางทีแม่ก็มาบอกให้เราติดต่อ
แต่เราไม่อยากคุย ไม่อยากได้ยินเสียง ไม่อยากเจอเลยค่ะ เราเกลียดพ่อมาก
เรารักพ่อใหม่เรามากกว่าพ่อแท้ๆของเราอีกค่ะ ตอนอยู่บ้านกับพ่อแท้ๆ
แค่เขาอยู่บ้านเรากับแม่ก็หงุดหงิด รู้สึกร้อนรุ่มทุกวันๆ แม่ก็สุขภาพจิตเสีย
เราเองก็เสีย ตั้งแต่มีอยู่กับพ่อเรามา 17 ปี แม่ย้ายเข้าออกบ้านประมาณ
3-4 ครั้งแล้ว เพื่อนบ้านมักถามแม่ว่าทำไมยังทนอยู่ เป็นเขาเขาไปนานแล้ว
แต่ที่แม่อยู่เพราะเรา เขากลัวเราไม่มีพ่อแล้วจะคิดมาก แต่จริงๆแล้วเราไม่เลยค่ะ
เหตุผลที่เราเกลียด
อย่างแรกเลยพ่อเราเป็นคนดื่มจัดมากค่ะ ดื่มแบบเช้ากลับ อีกวันนึงกลับ
กลับมาบางทีก็ไปทำงานไม่ไหว บ้างก็ไปทำงานแบบเมาๆ แล้วเขาเป็น
เชฟเบเกอร์รี่ค่ะ ดื่มเก่งมากๆ คอแข็งมากต้องเหล้าป่าถึงจะเมา
ตอนเขาไม่เมาเขาปกติ ใจเย็น ไม่ค่อยพูด นิ่งๆ แต่พอเหล้าเข้าปากทีไร
เขาจะเปลี่ยนเป็นอีกคนชอบทำลายข้าวของ พยายามทำร้ายแม่ สร้างความ
วุ่นวายให้คนรอบข้าง
ตอนเรา 6 ขวบเขาเคยเมาแล้วไปมีเรื่องกับคนงาน จะเอามีดอีโต้
ไปไล่ฟันเขาแต่แม่ไปห้ามและขอคนงานไว้ พ่อเราเลยโดนฟันที่
บริเวณหลัง
ตอนวันเกิดครบ 10 ขวบ ปีนั้นเป็นปีที่เราได้ของขวัญจากแม่
เป็นลูกแก้วสโนว์บอลพิกเล็ตเราชอบมากๆ แต่สุดท้ายพ่อก็มา
ทะเลาะกับแม่ จะเอาหม้อฟาดแม่ เราได้แต่กอดสโนว์บอลแล้ว
ก็ร้องไห้
จำไม่ได้ว่าอายุเท่าไหร่ แต่ทุกครั้งที่ไปกินเขาจะกลับมาบ้าน
ประมาณตี 2-3 มาเคาะประตูขอเงินแม่ มีครั้งนึงเขาเคยซ่อนมีด
ไว้ข้างหลังตอนที่เคาะประตูขอเงินแม่
มีครั้งนึงกลางดึกเราได้ยินเสียงพ่อแม่ทะเลาะกัน ตอนนั้น
เราเริ่มโตแล้วเราจำได้ว่าเรารีบวิ่งไปคั่นกลางระหว่างเขา
เพราะพ่อกำลังจะเอาพัดลมฟาดหัวแม่
บางทีเมาๆกลับมาบ้านก็ชอบขับรถเบิ้ลรถเสียงดังตอนดึกๆ
บางทีก็ทำลายข้าวของในบ้าน พังประตูเหล็กดัด พังพัดลม
เควี้ยงมือถือ เควี้ยงหม้อ เราเคยถ่ายรูปเก็บไว้หมด
แม่ถึงขั้นที่ต้องเอามีดมาซ่อนไว้ในห้องนอน เพื่อป้องกันตัว
ตอนเด็กๆเรากลัวมากวันไหนที่พ่อไปกินเหล้า เรากลัวว่า
กลับมาจาก รร แล้วจะเห็นแม่นอนจมกองเลือด เพราะเรา
ก็ไม่รู้ว่าตอนเราไม่อยู่เขาจะทำอะไรแม่ไหม
และอีกหลายๆเหตุการณ์
เราเคยขอให้เขาเลิกเหล้า เขาก็สัญญาส่งๆซักพักก็กลับไปกิน
มันเลยทำให้รู้สึกเฟล จนเราไม่เคยเชื่อคำพูดเขาอีกเลย
พ่อเราชอบเอาแม่ไปว่าให้ญาติๆฟัง คือแม่เราเป็นเด็กกำพร้าค่ะ
เราไม่รู้จักปู่ย่าที่แท้จริง แม่เราได้มาอยู่บ้านคนรวยเพราะย่าขาย
ให้ พ่อเราก็ชอบเอาแม่ไปว่าให้ทางญาติเขาฟังว่าเนี่ย แม่ไม่ดี
งั้นงี้ เป็นเด็กกำพร้าไม่เคยได้ความรัก เราก็ไม่เข้าใจว่าจะพูดทำไม
พ่อเราเองฐานะทางบ้านไม่ได้ดีเลย มาอยู่กับแม่เรานี่สิชีวิตดีมาก
บ้านก็มี รถก็มี อยากได้อะไรก็ได้แม่เราบริหารเงินเก่งมากๆ เรารัก
แม่มากถือว่าแม่เป็นไอดอลเลยด้วยซ้ำ
พ่อเราเคยอยากทำธุรกิจ พ่อชอบทำมาค้าขายแต่แม่ไม่ชอบ
แต่แม่ก็ยอมลงทุนให้ บ้านเราเคยทำธุรกิจร้านยาดองกับโรงเห็ด
ทำได้ไม่กี่เดือนสุดท้ายแม่ต้องมาตามเก็บ แล้วธุรกิจก็เจ๊ง
พ่อเราชอบโม้ ชอบพูดเหมือนตัวเองรู้ทุกอย่าง ใครพูดไรไม่เคย
ฟัง เขาจะคิดว่าความคิดเขาถูกเสมอ
ตอนพ่อเลิกกับแม่ใหม่ๆ พ่อเคยโทรมาด่าเรา ปกติเวลามีใครด่า
ไรเราไม่เคยเถียงเลย เราเก็บตลอดจนวันนั้นเราด่าไปกรี๊ดไป
ร้องไห้ไป เราพูดทุกอย่างที่คิด พ่อก็ด่าเราว่าเป็นลูกเ*ี้ย ลูก
จั*ไร เป็นลูกภาษาอะไรอยากให้พ่อแม่เลิกกัน ด่าว่า รร ไม่
สั่งสอน วันนั้นเราเลยใส่เต็มไปเลย
พอเลิกกับแม่มา ชีวิตพ่อก็ตกต่ำลง ตังเริ่มไม่มี ล่าสุดเมื่อประมาณ
2-3 เดือนที่แล้ว เมาแล้วขับโดนจับเข้าคุก แม่โทรมาบอกให้เราไป
ประกันตัวพ่อ ขนาดออกมาแล้วยังสร้างภาพจำดีๆไม่ได้เลย เราต้อง
ประกันตัวให้ 25000 บาท
นึกว่าจะเข็ดเรื่องเมาแล้วขับไม่กี่เดือนต่อมาโดนอีกค่ะ แต่คราวนี้
ขับรถไปชนรถตู้ พ่อเราขับรถกระบะฟอร์ดอะค่ะ หน้ารถยับเลย
คราวนี้ไม่มีรถขับ ต้องขับมอไซต์ไปทำงาน และอีก ฯลฯ
เรามีแต่ภาพจำแย่ๆของพ่อ มันทำให้เราตั้งความคิดไว้เลยว่าจะ
ไม่คบผู้ชายที่นิสัยหรือลักษณะเหมือนพ่อเด็ดขาด ถ้าเจอคนแบบ
พ่อเรายอมอยู่คนเดียว มีบางครั้งที่เรารู้สึกได้เลยว่าเรามีอคติกับ
ผู้ชาย บางครั้งเราเจอผู้ชายบางคนเราจะมีความรู้สึกแบบเดี๋ยวแม่ม
ก็เ*งซวยเหมือนพ่อฉัน ทุกวันนี้เขาก็ไม่รู้เหตุผลค่ะว่าทำไมเรา
ไม่อยากคุย ไม่อยากเจอ ล่าสุดก็โทรมาว่าเราว่าเราไม่โทรหา
ขนาดแม่ แฟน หรือเพื่อนเรายังไม่โทรเลยค่ะ โทรมาเหมือนมี
3 อารมณ์เดี๋ยวก็ด่าจะประชดเรา เดี๋ยวก็ดี เดี๋ยวก็ร้องไห้น้อยใจ
เราพยายามควบคุมอารมณ์แล้วแต่พอเห็นหน้าเขามันเหมือน
มีแฟลชแบคภาพอดีตที่เขาเคยทำเข้ามารัวๆเลยค่ะ ตอนนี้เรา
รู้สึกกับเขาเหมือนคนอื่นเลย เราตัดสินใจตัดพ่อตั้งแต่วันที่เขา
โทรมาด่าว่าเราเป็นลูกเ*ี้ยแล้ว อ่อ วันนั้นเขาเป็นคนพูดเองด้วย
ว่าจะตัด เราก็ตัด เราไม่แคร์ ไม่เสียใจไรเลย เพราะที่ผ่านมาแม่
ดูแลเรามาตลอด พ่อไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับเราเลย ไม่รู้จริงๆ
เราใจเย็นนะคะ แต่กับเขาแค่ได้ยินเสียงเราก็แบบใจสั่นตุ๊บๆ รู้สึก
ร้อนๆทั้งตัว เราเกลียดมากเกลียดแบบที่ไม่เคยเกลียดใครมาก่อน
มันเป็นปัญหาทางจิตหรือเปล่าคะ คือฟังๆก็เหมือนลูกอกตัญญูอะค่ะ
เราผิดไหมที่เรารู้สึกเกลียดพ่อ?
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ ถ้ายาวไปหรือเขียนไม่รู้เรื่องต้องขออภัยด้วยนะคะ