Chiangmai เชียงใหม่ 30 Jan - 2 Feb 2020 (ตอนที่ 2 )

   แต่ละชั้นของปราสาทด้านในเป็นที่โล่ง ๆ สบาย ๆ. มีเรื่องราวแสดงเล็กน้อย เพื่อให้พื้นที่ว่างมากมาก ทุกชั้นมีพื้นทำด้วยไม้แผ่นหนาเรียบ น่านั่ง นอน ทุกสิ่งที่ประกอบเป็นปราสาททำด้วยไม้ ด้านข้างมีระเบียงไม้โล่งมองเห็นเทือกเขาเป็นฉากลดหลั่นมองเป็นทิว ลิบ ๆ สวยงาม คล้ายภาพวาดของจิตกรเอก หากก้มมองลงไปจะเห็นสระน้ำใหญ่เลี้ยงปลาคราฟ ริมสระมีต้นพยอม กำลังออกดอกสีขาวสวยมาก เป็นพวงเต็มต้น( ดอกพยอมมีกลิ่นหอมในยามเย็น เหมือนแว่วเสียงเพลง...เจ้าดอกพยอมหอมเอยหอมกรุ่น...กลีบดอกสีขาวนวล ๆคล้าย ๆ ดอกพิกุล แต่กลีบจะยาวกว่า บางกว่า.. ) ยืนมองดอกพยอม รู้สึกเหมือนจะได้กลิ่นหอม ลอยตามสายลมมา หอมชื่นใจ aromatherapy. จริง   ความสงบ สุข ทำให้เกิด...สุนทรีย...

      เดินลงจากปราสาท แล้วแวะเข้า shop ขายสิ้นค้า เลือกซื้อสิ้นค้าด้วยงบประมาณ  400 .- ได้กระเป๋าผ้าเล็ก ๆ 2 ใบไปจับฉลาก  แล้วขับรถออกจาก Hinoki

  

     บนเส้นทาง ไชยปราการ แม่ริม แวะตลาดม้ง ที่ห้วยลึก ซื้อพื้ชผักท้องถิ่น อโวกาโด้ มัน สตรอเบอรี  อื่น ๆ (ราคาถูกมาก...) แต่ซื้อไม่ได้มาก...เพราะมีปัญหาหิ้วขึ้นเครื่องบินรุงรัง พืชผักมากมาย แต่คนซื้อมีน้อย...

     ออกจากห้วยลึก เตรียมเข้าสะเมิงแวะทานอาหารกลางวันริมทางเป็นข้าวมันไก่ ผัดไทย และเติมน้ำมัน หลังจากนี้จะไปโครงการสวนกุหลาบหลวง ห้วยผักไห่ หางดง ในสวนกุหลาบ กุหลาบส่วนใหญ่จะเป็นกุหลาบพวงสวยมีกลิ่นหอมน่าจะเป็นกุหลาบคนละสายพันธุ์กับกุหลาบที่อ่างขาง...( คาดว่ากุหลาบที่นี่น่าจะเป็นสายพันธุ์ที่นำมาสะกัดกลิ่นทำเป็นน้ำหอมกุหลาบ เพราะด้านนอกมีน้ำหอมกุหลาบขายหลายกลิ่น ...) ในสวนมีร้านอาหารของโครงการ มีอาหารอร่อยหลายอย่างให้เลือก บรรยากาศ รื่นรมย์ เปิดเพลง classic บรรเลงเบา ๆ เมื่อเข้าไปนั่งที่ร้านอาหารจะมองเห็น ผู้นั่งรับประทานอาหารกันอยู่เงียบ ๆ ได้ยินเสียงช้อนส้อมกระทบกันเบา ๆ พวกเรานั่งเรียบร้อยพนักงานนำเมนู กับ น้ำผักปั่นในแก้วใสเล็ก ๆ พร้อมกับชา chamomile หอมกรุ่นมาเสริฟ เราสั่งอาหาร ทานอาหารเรียบร้อยเดินทางออกจากสวนกุหลาบ

      ออกจากสวนกุหลาบหลวงห้วยผักไห่ ขับรถขึ้นเขาบนเส้นทางไปสะเมิงนั้นเป็นเส้นทางเลาะริมเขา การขับรถค่อนข้างยากนิดหน่อยเนื่องจากการตัดโค้งไม่น่าจะเข้าจุดศูนย์กลาง(..จากการสร้างถนน... แต่คงมีข้อจำกัด..ล่ะนะ...)...เพราะเวลาขับรถต้องฝืนพวงมาลัยและต้องไล่ตัดโค้งในช่วงเลี้ยวโค้ง..หัก...(..ตามความรู้สึกของเราคนขับ...) เดินทางไปหาที่พักที่จองไว้ ที่ ไร่นภ ภูผา ที่พักกลางดงไม้และภูเขา ในไร่ปลูกสตรอเบอรี่ให้เก็บเอง ชั่งกิโลตามราคาขาย เราจองบ้านเป็นหลังมี  3  ห้องนอน พอนอนได้ ไม่ complete เท่าที่ควร เรานอนชั้นบน ตอนเช้ามีข้าวต้ม ให้ แต่ถ้าสั่งไข่ลวกเพิ่มคิดราคา เพิ่ม ...ก่อนเข้าที่พักไปที่ตลาดสะเมิง ไปดูกล่องเตรียมใส่ สตรอเบอร์รี่กลับบ้าน รุจา จอน พี่เอิบ ซื้อมาเยอะ แต่เรากับจุ๋ม ไม่ได้ซื้อ ( แต่ซื้อกล่องมาเตรียมไว้ ) กะว่าพรุ่งนี้จะซื้อ (อารมณ์ร่วม)  หลังจากกลับจากตลาดแล้ว เข้าที่พัก สั่งอาหารมากินกัน ดูดวงอาทิตย์ลับเทือกเขา  อาบน้ำนอน

ตื่นเช้า หลังจากทานข้าวแล้วเดินทางไปตลาดอีก ซื้อสตรอเบอรีกันต่อ  ยัง ยังไม่พอ.....

   

แม่ค้าคนสวย เจ้าของไร่สตรอเบอรี ที่สะเมิง

    ทุกคนได้สิ่งที่ปรารถนาแล้วเดินทางไปสนามบิน  ( วันนี้ขับรถเอง...เก่งมากเลย...)  แวะกาดต้นพยอม  ( ชื่อกาด...เหมือนกับต้นไม้หอมสวยที่ Hinoki land..)  ซื้อแคปหมู  ไส้อั๋ว  เราซื้อแกงแค  1  ถุง เดินทางเข้าสู่สนามบิน check  in  แต่ปรากฏว่าแกงแคต้องถูกเท เสียดายมาก เพราะไม่ได้ load ลืมนึกถึง  ไว้กลับไปซื้อใหม่แล้วกัน  .... ลาก่อนเชียงใหม่  ... ลาก่อนเพื่อน ๆ ร่วมทริปทุกคน ...เมื่อมีพบ...ก็ต้องมีจาก..เป็นสัจธรรมของโลก...หวังว่าโอกาสหน้าเราจะได้ไปสนุกด้วยกันอีกครั้ง.... ทุกครั้งที่ไปเชียงใหม่ก็จะประทับใจอยากกลับมา...แล้วคงจะได้พบกันที่เชียงใหม่...อีก

...Goodbye...Good Bye .... See  you again....

      บทสรุป. ทุกครั้งที่เดินทางไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ ก็จะสนุกและมีความสุข เหมือนคำพูดที่ว่า...เวลาที่มีความสุขนั้นจะสั้น...การเที่ยวที่มีความสุขทำให้อยากเขียนบันทึกเรื่องราวไว้...จะได้จำให้นาน เท่านาน...เพราะการเดินทางของชีวิตนั้น ..,เมื่อมีจุดเริ่มต้น...ก็ต้องมีจุดสิ้นสุด..เพียงแต่เราไม่อาจคาดเดาได้ว่าเวลาของการสิ้นสุดแห่งชีวิตจะเกิดเมื่อไร อาจเป็นวินาทีนี้ พรุ่งนี้ หรือ...ดังนั้นเมื่ออยู่ด้วยกันเราก็ควรจะสนุกและมีความสุข....