จากใจคนที่เคยทำเบื้อหลังมาก่อน
สำหรับเรื่องนี้เท่าที่ทราบ เคยเกือบจะออนเป็นละครเย็นมาก่อน ปกติเวลาออกกองหลังจากเวิร์กชอปกันไปแล้ว ตอนออกกองพอเข้าบทมันไม่ได้ต่อเนื่องเป็นฉากๆนะ นักแสดงต้องทำการบ้านมา แล้วจูนบทที่จะเล่นในฉากนั้นๆให้ได้ ผกก.ก็มีส่วนที่ต้องทำให้ต่อเนื่องด้วย แต่ส่วนใหญ่จะคุมภาพรวมซะมากกว่า เดาว่าเรื่องนี้คงถ่ายควบ ไม่ได้แยกถ่ายริชชี่จนจบแล้วค่อยมาถ่ายมารีน่า มันเลยไม่มีความต่อเนื่องของตัวละคร ตัวอื่นๆไม่มีปัญหาเพราะเล่นตามเดิม แต่เอยมายเวอร์ริชกับมารีน่ามันเห็นชัดมากๆเพราะเป็นการเล่นแบบสวมบทเป็นตัวละครตัวเดียวกัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมครึ่งแรกออกมาดี ครึ่งหลังเหมือนเป็นคนล่ะคนกัน หลายๆบุคลิกของมายและเอยเวอร์ริช พอมาเป็นเวอร์มารีน่า นิสัยและท่าทางเหล่านั้นดันขาดหายไป ก็ดันตีความตัวละครกันคนล่ะแบบเหมือนไม่ได้คุยกันมาก่อน ถึงจะแสดงบทเดียวกันคือเอยและมาย แต่คนก็มองออกว่ามันคือคนล่ะคนกัน ไม่ใช่เอยและมายที่อยู่กับคนดูมา8ตอน มันแตกต่างกันเกินไป คนดูไม่อินก็ไม่แปลกใจเลย ไม่ใช่เค้าไม่ยอมรับมารีน่า ถ้าคีพเป็นเอยมายเวอร์ริชได้ คนดูก็ไม่บ่นกันขนาดนี้หรอก
ครึ่งหลังนี้จะเป็นเอยมายเวอร์ที่มารีน่าตีความ ไม่ได้เกี่ยวกับบทว่ามายร้ายขึ้นหรือเอยร้ายขึ้นเลย บทมันเขียนเป็นเรื่องราวเดียวกัน ขึ้นอยู่กับนักแสดงว่าจะตีความและแสดงตัวละครนั้นๆออกมาแบบไหน จะเล่นตามบท หรือจะเล่นตามตัวละคร อยู่ที่นักแสดงเลย สำหรับเรา ริชเล่นตามตัวละครเอยและมาย มันถึงเหมือนทั้ง2ตัวนี้มีตัวตนจริงๆ ส่วนมารีน่าน้องเล่นตามบทละคร ซึ่งการแสดงไม่ได้แย่เลยนะ แต่มันเป็นการแสดงที่เห็นได้ทั่วไป ไม่มีมิติไม่มีความมีชีวิตของตัวละคร บทให้มายร้าย ก็แสดงร้าย บทให้มายร้องไห้ ก็แค่ร้องไห้ แค่แสดงตามบทจริงๆ
ให้เห็นภาพง่ายๆนะ บทละคร 1ซีน ยกตัวอย่างตัวละครมาย ตอนโดนแม่บังคับให้สลับตัวเป็นเอยลองเทียบกับมายเวอร์ริชกับเวอร์มารีน่า
บทพูดแค่ประโยคที่ว่า
"แม่ ให้มายไปอยู่กับพี่เหนือนะ มายขอร้อง" ดูแค่ฉากนี้มายเวอร์ริช กับมายเวอร์มารีน่าก็รู้แล้ว
บุคลิค ท่าทางการอ้อน จังหวะการพูด การขอร้อง อารมณ์เศร้าเสียใจ ของมายเวอร์ริชกับมายเวอร์มารีน่า ซีนอารมณ์ที่ต้องปะทะกับแม่ ตัวบทละครทำให้มายดูน่าสงสารเหมือนกันทั้งคู่ แต่เวอร์ริชทั้งแววตา ท่าทาง น้ำเสียงตอนพูด แม้แต่การร้องไห้ มันบีบหัวใจ มันทำให้รู้สึกทำไมโลกถึงต้องทำร้ายมายแบบนี้ ทำให้เราที่ไม่ได้ดูละครตั้งแต่ตอนแรกเลย แต่ดูแค่คัดซีนนั้นซีนเดียวน้ำตาไหลตามได้ ไหลแบบเจ็บปวดตามตัวละครมายเลยด้วยซ้ำ ยิ่งตอนที่มายร้องไห้มันเหมือนคนที่เจ็บปวดมากๆจะขาดใจตามให้ได้ยอมรับเลยว่าเราสะอื้นตามตัวละครจริงๆ แต่ของมารีน่า เราดูแล้วแค่รู้สึกสงสารที่โดนบังคับแบบไม่ยุติธรรมแค่นั้น ไม่ได้บีบอารมณ์หรือมีอารมณ์ร่วมกับตัวละครเลย
เสียใจที่ละครเหมือนออกมาแบบครึ่งๆกลางๆแบบนี้ อารมณ์คนดูมันค้างจริงๆ ถ้าไม่เปลี่ยนตัวนักแสดง เราเชื่อว่าละครเรื่องนี้จะเป็นละครที่ขึ้นหิ้งอีกเรื่องของช่อง3เลย ถึงคนดูจะบ่นเรื่องบทละคร แต่มันจะเบากว่าที่โดนตอนนี้แน่นอน เสียดายมากๆจริงๆ
ความแตกต่างของเอยมายเวอร์ริชกับเอยมายเวอร์มารีน่า เหมือนคนหนึ่งแสดงตามบท อีกคนแสดงตามตัวละคร
สำหรับเรื่องนี้เท่าที่ทราบ เคยเกือบจะออนเป็นละครเย็นมาก่อน ปกติเวลาออกกองหลังจากเวิร์กชอปกันไปแล้ว ตอนออกกองพอเข้าบทมันไม่ได้ต่อเนื่องเป็นฉากๆนะ นักแสดงต้องทำการบ้านมา แล้วจูนบทที่จะเล่นในฉากนั้นๆให้ได้ ผกก.ก็มีส่วนที่ต้องทำให้ต่อเนื่องด้วย แต่ส่วนใหญ่จะคุมภาพรวมซะมากกว่า เดาว่าเรื่องนี้คงถ่ายควบ ไม่ได้แยกถ่ายริชชี่จนจบแล้วค่อยมาถ่ายมารีน่า มันเลยไม่มีความต่อเนื่องของตัวละคร ตัวอื่นๆไม่มีปัญหาเพราะเล่นตามเดิม แต่เอยมายเวอร์ริชกับมารีน่ามันเห็นชัดมากๆเพราะเป็นการเล่นแบบสวมบทเป็นตัวละครตัวเดียวกัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมครึ่งแรกออกมาดี ครึ่งหลังเหมือนเป็นคนล่ะคนกัน หลายๆบุคลิกของมายและเอยเวอร์ริช พอมาเป็นเวอร์มารีน่า นิสัยและท่าทางเหล่านั้นดันขาดหายไป ก็ดันตีความตัวละครกันคนล่ะแบบเหมือนไม่ได้คุยกันมาก่อน ถึงจะแสดงบทเดียวกันคือเอยและมาย แต่คนก็มองออกว่ามันคือคนล่ะคนกัน ไม่ใช่เอยและมายที่อยู่กับคนดูมา8ตอน มันแตกต่างกันเกินไป คนดูไม่อินก็ไม่แปลกใจเลย ไม่ใช่เค้าไม่ยอมรับมารีน่า ถ้าคีพเป็นเอยมายเวอร์ริชได้ คนดูก็ไม่บ่นกันขนาดนี้หรอก
ครึ่งหลังนี้จะเป็นเอยมายเวอร์ที่มารีน่าตีความ ไม่ได้เกี่ยวกับบทว่ามายร้ายขึ้นหรือเอยร้ายขึ้นเลย บทมันเขียนเป็นเรื่องราวเดียวกัน ขึ้นอยู่กับนักแสดงว่าจะตีความและแสดงตัวละครนั้นๆออกมาแบบไหน จะเล่นตามบท หรือจะเล่นตามตัวละคร อยู่ที่นักแสดงเลย สำหรับเรา ริชเล่นตามตัวละครเอยและมาย มันถึงเหมือนทั้ง2ตัวนี้มีตัวตนจริงๆ ส่วนมารีน่าน้องเล่นตามบทละคร ซึ่งการแสดงไม่ได้แย่เลยนะ แต่มันเป็นการแสดงที่เห็นได้ทั่วไป ไม่มีมิติไม่มีความมีชีวิตของตัวละคร บทให้มายร้าย ก็แสดงร้าย บทให้มายร้องไห้ ก็แค่ร้องไห้ แค่แสดงตามบทจริงๆ
ให้เห็นภาพง่ายๆนะ บทละคร 1ซีน ยกตัวอย่างตัวละครมาย ตอนโดนแม่บังคับให้สลับตัวเป็นเอยลองเทียบกับมายเวอร์ริชกับเวอร์มารีน่า
บทพูดแค่ประโยคที่ว่า
"แม่ ให้มายไปอยู่กับพี่เหนือนะ มายขอร้อง" ดูแค่ฉากนี้มายเวอร์ริช กับมายเวอร์มารีน่าก็รู้แล้ว
บุคลิค ท่าทางการอ้อน จังหวะการพูด การขอร้อง อารมณ์เศร้าเสียใจ ของมายเวอร์ริชกับมายเวอร์มารีน่า ซีนอารมณ์ที่ต้องปะทะกับแม่ ตัวบทละครทำให้มายดูน่าสงสารเหมือนกันทั้งคู่ แต่เวอร์ริชทั้งแววตา ท่าทาง น้ำเสียงตอนพูด แม้แต่การร้องไห้ มันบีบหัวใจ มันทำให้รู้สึกทำไมโลกถึงต้องทำร้ายมายแบบนี้ ทำให้เราที่ไม่ได้ดูละครตั้งแต่ตอนแรกเลย แต่ดูแค่คัดซีนนั้นซีนเดียวน้ำตาไหลตามได้ ไหลแบบเจ็บปวดตามตัวละครมายเลยด้วยซ้ำ ยิ่งตอนที่มายร้องไห้มันเหมือนคนที่เจ็บปวดมากๆจะขาดใจตามให้ได้ยอมรับเลยว่าเราสะอื้นตามตัวละครจริงๆ แต่ของมารีน่า เราดูแล้วแค่รู้สึกสงสารที่โดนบังคับแบบไม่ยุติธรรมแค่นั้น ไม่ได้บีบอารมณ์หรือมีอารมณ์ร่วมกับตัวละครเลย
เสียใจที่ละครเหมือนออกมาแบบครึ่งๆกลางๆแบบนี้ อารมณ์คนดูมันค้างจริงๆ ถ้าไม่เปลี่ยนตัวนักแสดง เราเชื่อว่าละครเรื่องนี้จะเป็นละครที่ขึ้นหิ้งอีกเรื่องของช่อง3เลย ถึงคนดูจะบ่นเรื่องบทละคร แต่มันจะเบากว่าที่โดนตอนนี้แน่นอน เสียดายมากๆจริงๆ