Domestic na kanojo มังงะตอนที่ 259 (สปอยเต็มเรื่อง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 259 เปิดเผย
หมอ : คุณกำลังตั้งท้องอุ้มเด็กอยู่ การตรวจครั้งต่อไปคุณต้องไปแผนกสูติกรรม มันอยู่อาคารนี้นะ
รุย : อืม ฉันขอโทษนะ แต่การทดสอบครั้งนี้มันถูกต้องหรือป่าว ?
หมอ : ผลมันมักจะถูก--
รุย : ฉันหมายถึง เรื่องถุงยาง
หมอ : แล้วคุณใช้ยาคุมด้วยไหม
รุย : ไม่ ฉัน
หมอ : ถ้าอย่างนั้นมันก็มีโอกาส ใส่ถุงยางไม่ใช่จะป้องกันได้แน่นอน หรือว่านี่เป็นการตั้งครรภ์ที่คุณไม่อยากให้เกิดใช่ไหม? ในกรณีนั้น เพราะ
รุย : นั้นไม่ใช่เรื่องทั้งหมด
หมอ : ศิลธรรมงั้นรึ
รุย : อืม ฉันขอโทษ เพียงแค่ ฉันจะบอกว่าไม่ต้องการ ฉันอยากทำแบบนี้ในสักวันหนึ่ง ฉันหมายถึง ฉันรักเด็กผู้ชายมากๆ
หมอ : ในกรณีนี้ฉันควรแสดงความดีใจกับคุณสินะ มันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะรู้สึกกังวลเมื่อนึกถึงการเป็นแม่ ... แต่เชื่อฉันเถอะเธอจะเข้าใจ
รุย : ใช่ มันไม่เหมือนที่ฉันต้องการ ฉันต้องการความสุข แต่ ช่วงเวลาแบบนี้
ตัดฉากมาที่ห้องรุย
ดาเนียลล่า : ตั้งครรภ์
รุย : อย่าตะโกนสิ
ดาเนียลล่า : ยินดีด้วยนะ มันเป็นความจริงเหมือนแสงแดดที่ส่องลงมาหลังวันฝนตกสินะ พวกเธอทำกันตอนที่นัตสึโอะมาที่นี้ใช่ไหม ฉันคิดว่าเธอจะครบกำหนดใน ... ต้นฤดูใบไม้ร่วง?
รุย : รอสักครู่ดีกว่านะ
ดาเนียลล่า : รอก่อน เธออยากให้แน่ใจ แล้วจะบอกนัตสึโอะเองใช่ไหม
รุย : who else's would it be ?! (อ่านไม่ออก)
ดาเนียลล่า : แต่ ทำไมคุณถึงไม่พอใจล่ะ
รุย : ฉันรู้ ฉันดูเหมือนไม่มีความสุข มันเป็นแค่ ... ฉันหมายถึง ... ฉันมานิวยอร์กเพื่อฝึกงาน ฉันจะได้กลับไปทำงานที่ญี่ปุ่นใช่มั้ย?
ดาเนียลล่า : จริงด้วย
รุย : และนัตสึโอะยังเป็นแค่นักศึกษา
ดาเนียลล่า : ดังนั้น เธอต้องการกำจัดเด็กทิ้งหรา ?
รุย : ฉันไม่ได้คิดแบบนี้น ฉันอยากมีลูก นั้นเป็นสาเหตุที่ฉันกังวล
ดาเนียลล่า : ฉันเข้าใจแล้ว เป็นการกระทำที่เหมาะสมแล้ว ดีแล้ว เธอควรพักผ่อนบ้าง ดังนั้น คุณได้บอกนัตวสึโอะแล้วใช่ไหม ?
รุย : ฉันยังไม่ได้บอก
ดาเนียลล่า : อะไรนะ แน่นอนว่าเขาเป็นคนแรกที่คุณควรบอก ใช่ เขาเป็นพ่อของเด็กนะ หลังจากนั้น
รุย : สวัสดี นัตสึโอะ
นัตสึโอะ : สวัสดีรุย มีอะไรหรือป่าว ฉันว่าฉันไม่ควรพูดว่าสวัสดีใช่ไหม เพราะที่นั้นเป็นตอนกลางคืนนิน่า
รุย : อืม ใช่แล้ว
นัตสึโอะ : ว่าไง มีอะไรเกิดขึ้นรึป่าว
รุย : คือว่าบางที ฉันคิดว่า
นัตสึโอะ : มีเรื่องอะไรที่ฉันควรรู้หรือป่าว
รุย : เมื่อเร็วๆนี้ฉันรู้สึกไม่ดี และฉันไปโรงพยาบาล
นัตสึโอะ : เธอคงไม่เป็นอะไรใช่ไหม
รุย : เขาบอกว่าฉันไม่ได้ป่วย
นัตสึโอะ : ขอบคุณพระเจ้า คุณตรวจสอบให้แน่ใจคุณดูแลตัวเองด้วยนะ โอเคร เพราะคุณยังไม่ได้เริ่มทำงานเลยนะ ฉันมั่นใจว่าที่เธอโทรมาไม่ใช่เพราะเธอป่วย
รุย : ใช่
นัตสึโอะ : ฉันก็จะทุ่มเทเรื่องงานเขียน ฉันไม่มีทางยอมแพ้คุณแน่
รุย : มันยอดเยี่ยมมาก ใช่ ฉันก็จะพยายามด้วย welp(อ่านไม่ออก)
ดาเนียลล่า : วางสายแล้วเหรอ! คุณบอกเขาว่าคุณท้องหรือยัง!
รุย : ฉันยังไม่ได้บอกเลย
ดาเนียลล่า : คุณทำอะไร คุณบอกอะไรเขาบ้าง
รุย : ฉันหมายถึง ฉันไม่รู้ว่าเขาจะตอบยังไง แล้วถ้าเขาเงียบล่ะหรือโอ้ พระเจ้า มันน่ากลัวเกินไป
ดาเนียลล่า : ฉันรู้ว่าเธอรู้สึกยังไง
รุย : และในที่สุดนัตสึโอะก็กลับมาเขียนนิยายอีกครั้ง ฉันกลัวว่านี่จะเป็นอุปสรรคต่อเขา เขาบอกฉันส่าเขาได้งานแล้ว ฉันแค่ยังไม่กบ้าเผชิญหน้า
เช้าวันรุ่งขึ้น
รุย : สวัสดี
พ่อรุย : ไงรุย อยู่ๆก็โทรมามีอะไร มีอะไร งานมีปัญหาอะไรหรือป่าว
รุย : ไม่ได้มีปัญหาอะไร ฉันแค่ต้องการคำแนะนำ ฉันว่าฉันท้องน่ะ
พ่อรุย : หืม
รุย : ฉันขอโทษ เมื่อฉันกลับไปทำงานที่ญี่ปุ่น! ฉันพยายามระวังจริงๆ แต่
พ่อรุย : ไม่ๆ
รุย : ฉันรู้ว่ามันเป็นปัญหามากสำครับพ่อ แต่ฉัน
พ่อรุย : เฮ้ ฟังพ่อสักแบบสิ ก่อนอื่น ยินดีด้วยนะ
รุย : หืม
พ่อรุย : อย่าขอโทษ ฉันว่าควรเฉลิมฉลองด้วยซ้ำ นัตสึโอะคุงรู้เรื่องแล้วใช่ไหม หลานคนแรกของฉัน ฉันจะกลายเป็นคุณปู่ ทารกจะน่ารักมาก ๆ ! ลูกรู้ไหมว่าเป็นเพศชายหรือหญิง แล้วมีชื่อในใจหรือยัง
รุย : พ่อ ถามช้าๆหน่อย แต่ ... เหตุผลทั้งหมดที่ฉันมาที่นี่คือเรียนเพื่อทำงานในร้านอาหารใหม่ของคุณ แต่ตอนนี้มันกำลังสุญเปล่าใช่ไหม
พ่อรุย : สูญเปล่า หรือว่าลูกอยากจะเป็นแม่บ้าน
รุย : ไม่ใช่
พ่อรุย : ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีปัญหา? แน่นอนคุณจะต้องหยุดพักเพื่อคลอดลูกและดูแลลูกน้อย แต่ไม่ใช่ว่าลูกจะลืมวิธีทำอาหารนิน่า บางทีลุกอาจต้องใช่เวลาสักพักถึงกลับมาได้ แต่ถ้าลูกหลับมาพ่อว่าที่ลูกไปฝึกมันจะไม่ลูญเปล่าหรอก
รุย : พ่อ
พ่อรุย : พ่อเข้าใจดีในฐานะที่เคยเป็นพ่อคน แต่มันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับพนักงานที่จะลาคลอด รุย ลูกกำลังจะมีลูกนะ อย่าขอโทษ นี่ไม่ใช่เรื่องที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ลูกกำลังนำชีวิตใหม่มาสู่โลกนะ ไม่มีอะไรสำคัญไปมากกว่านั้นแล้ว
รุย : พ่อ ขอบคุณ
พ่อรุย : ดังนั้นเธอบอกนัตสึโอะหรือยัง ฉันพนันได้เลยว่าเธอต้องช็อค
รุย : ฉันยังไม่ได้บอกเขา
พ่อรุย : เธอทำอะไรเนี่ย เขาเป็นพ่อเด็กนะ ทำไมเธอไม่บอกเขาก่อน เธอย้ารึไง โทรบอกเขาเดี๋ยวนี้เลย
รุย : โอเคร
นัตสึโอะ : สวัสดี
รุย : นัตสึโอะ เฮ้ สบายดีไหม
นัตสึโอะ : ใช่ ฉันสบายดี รู้สึกดีขึ้นแล้ว
รุย : ดีแล้วล่ะ
นัตสึโอะ : มันเยี่ยมมาก
รุย : ดังนั้น นัตสึโอะ คุณอาจจะตกใจ .... แต่ฉันมีสิ่งสำคัญที่จะบอกคุณ นัตสึโอะ เธอรักฉันไหม ?
นัตสึโอะ : ทำไมคุณถึงถามฉันล่ะ ฉันเคยบอกเะอไปแล้วไม่ใช่หรา
รุย : ฉันแค่สงสัยว่าถ้าคุณเปลี่ยนใจ
นัตสึโอะ : เธอคิดว่าชั้นจะเปลี่ยนใจเร็วขนาดนั้นเลยรึ i didn't tell was sure.(อ่านไม่ออก)
รุย : ฉันเข้าใจ
นัตสึโอะ : แค่นี้หรา เรื่องที่จะทำให้ฉันตกใจน่ะ
รุย : ฉันท้อง คุณรู้ใช่ไหม ในตอนที่คุณมาเยี่ยม มันเกิด....ลูกของเรา
นัตสึโอะ : อะไรนะ นี่คือ .... ข่าวดีที่สุดที่ฉันเคยได้ยิน!
รุย : มันโอเคร
นัตสึโอะ : อะไรนะ แน่นอน ก่อนที่เราจะเลิกกัน ฉันคิดเสมอว่าฉันจะไม่เป็นไรกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนี้ ท้ายที่สุด มันขึ้นอยู่กับคุณ แล้วคุณล่ะ โอเครกับงานทางนั้นหรือป่าว
รุย : ใช่
นัตสึโอะ : ฉันเข้าใจแล้ว เยี่ยมมาก เราจะมีเรื่องให้พูดมากมายเมื่อคุณกลับมาที่นี่ อย่ากังวล ฉันรู้พกเราจะผ่านมันไปด้วยกัน
ตัดฉากมาที่ญี่ปุ่น
ฮินะ : ใช่ เขาจะแก้ไขมันอีกครั้ง เขาส่งไปยังบรรณาธิการของเขาแล้ว
แม่รุย : นัตสึโอะคุงทำงานหนักใช่ไหม
ฮินะ : ใช่ เขาสุดยอดมาก ฉันมั่นในว่าเขาเสียอาจารย์ทูเก็นไป เขาต้องเจ็บปวดมากแน่ๆ แต่เขายอมรับมันได้และกลับมาเขียนได้อีกครั้ง มันเป็นแรงบันดาลใจให้เขาอีกครั้ง
แม่รุย : ฮินะ ยังชอบนัตสึโอะคุงอยู่หรือป่าว ? ลูกรู้ไหมถ้าลูกทำ .... แม่ไม่รังเกียจถ้าลูกทั้งสองจะอยู่ด้วยกัน
>>>>>จบตอน<<<<<
Domestic na kanojo มังงะตอนที่ 259 (สปอยเต็มเรื่อง)