เบื่อพ่อ อยากออกมาอยู่คนเดียว

ปกติเราอยู่บ้านกับแม่แค่สองคนไม่ค่อยได้อยู่กับพ่อ แล้วพอก็กลับมาอยู่บ้านจากที่ไม่ได้กลับมา6-8 ปี พ่อกับแม่เราไม่ได้เลิกกันนะ แค่อยู่กันคนละบ้าน ไปๆมาๆอยู่บ่อยๆ พ่อจะอยู่กับตากับยาย (พ่อแม่ของแม่) ปกติพ่อชอบหาเรื่องแม่อยู่แล้วแต่อยู่ดีๆวันนึง พ่อก็มาหาเรื่องแม่ ด่าแม่ ทำร้ายข้าวของ ขู่ฆ่าแม่ พ่อจะเอามีดมันฟันแม่ แต่เรากระชากมีดแล้วเอามีดไปซ่อน จนเราไม่ไหวแล้วจริงๆที่เห็นแม่ร้องไห้ เราปรี๊ดแตกร้องไห้วิ่งออกจากบ้านโดยไม่คิดชีวิต ตอนนั้นคือไม่อยากอยู่แล้ว ทำไมพ่อต้องทำร้ายแม่ด้วย เสียความรู้สึกไปหมด บอกให้ตากับยายออกมาจากบ้านที่พ่ออยู่ ถ้าพ่อกลับไปเจอว่าตายายยังอยู่บ้านเค้าอยู่จะเอาปืนไปยิงทิ้ง เราโคตรหดหู่อะ ร้องกอดกับแม่ในห้องล็อคประตูไม่กล้าเปิด ถ้าไม่ติดว่าเราเป็นลูกคนเดียวอยากดูแลแม่ตอนแก่ ป่านี้ก็คงคิดฆ่าตัวตายไปแล้ว ทุกวันนี้อยู่สู้ก็เพื่อแม่ พ่อกลับบ้านไป แม่ให้ตายายมาอยู่บ้านกับแม่ถาวรเราก็โอเค พ่อโทรมารบกวนทุกวันว่าแม่ไม่รับทรศ. แม่ไปไหน ไม่อยากให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันหรอ เราเปิดลำโพงคุยกับพ่อ แม่บอกแม่ได้ยินเสียงพ่อก็กลัวแล้ว ใจสั่น นอนร้องไห้ผีอำทุกคืน จนพ่อมาบ้านนี้มาง้อแม่ แม่ไม่ได้อยากให้พ่ออยู่นี้ด้วยซ้ำ ปกติเราอยู่บ้านกับแม่สองคนคือนอนคนละห้องแล้วต้องมานอนกันห้องนึง3คนโคตรอึดอัดเลย พ่อกลับมาได้3วันแล้วไม่มีวันไหนที่เราหลับสนิทซักคืน พ่อชอบมารบกวนถามนู้นถามนี้เวลาตี3-4 เรากำลังจะเรียนจบ เราก็งานเยอะเราต้องทำโปรเจค ก็ยังชวนเราทะเลาะ เราหงุดหงิดทุกครั้งที่พ่อมาคุยด้วย พ่อด่าเราทุกครั้ง วันนั้นครูพึ่งมาแจ้งว่าจะมีสอบ เราต้องการสมาธิอ่านข้อสอบแต่พ่อก็ยังชวนแม่ทะเลาะเสียงดังจนไม่มีสมาธิ จนเราต้องออกมาอ่านข้อสอบข้างถนน เพราะเสียงข้างถนนยังน่าฟังกว่าเสียงพ่อเรา เราโดนด่าที่ว่าเวลามีเยอะเยะไม่รู้จักอ่าน เราบอกว่าเราจะไม่เรียนต่อเราจะออกไปทำงาน พ่อบอกจะไปทำงานอะไร ใครแนะนำ มีเบอร์บริษัทมั๊ย จะโทรไปถาม ก็เข้าใจนะว่าเป็นห่วง แต่มันเกินไปมั๊ยถ้าพ่อทำแบบนี้ ที่ไหนเค้าอยากจะไปรับ เราเบื่อชีวิตแบบนี้เต็มที่ อยากออกไปอยู่หอคนเดียวเงียบๆ แต่เราก็เป็นห่วงแม่กลัวแม่จะโดนทำร้ายแต่เราอยู่แบบนี้ไม่ได้จริงๆ เรากำลังจะเรียนจบ กำลังจะมีขีวิตที่ดี กำลังจะมีอนาคตแต่สิ่งแวดล้อมรอบตัวกลับทำให้เราไม่อยากมีชีวิตต่ออีกเลย