สบสัน--- (ญ-ญ)

เราแอบรักคนๆหนึ่งอยู่เขาเป็นครูนักศึกษาที่รร.ส่วนเราเรียนอยู่ม.5ค่ะ(ความจริงเขาก็รู้แหละว่าเรารักเขา) คนที่เรารักชื่อ ก(นามสมมุติ) เรากับก.เนี่ยคุยกันมา7เดือนแล้ว ก.ทำกับเราจนบางทีคนอื่นก็คิดว่าคบกันแล้ว อย่างเช่น เดินจับมือกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน โทรคุยกันเกือบทุกคืน ไปรับไปส่งบ่อยๆ นอนด้วยกัน ทำงานให้ ซื้อของให้ เป็นต้น เดือนแรกๆที่ได้คุยกันก.บอกว่าก.ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราแล้วเหมือนก.มีคนที่ก.ชอบอยู่แล้ว แต่เราก็เลือกที่คุยก.ต่อก็คิดแหละว่าสักวันก.จะรู้สึกอะไรขึ้นมาบ้าง จนเราคุยกันได้3เดือนก็เพื่อนเรามาบอกให้ตัดใจจาก ก.ได้แล้วตอนนั้นคืองงมากเราก็พยายามถามเหตุผลจากมันแล้วมันก็บอกว่าคนที่ก.ชอบคือเพื่อนสนิทเราอีกคนหนึ่ง ตอนนั้นคือเราไม่มีแรงจะทำอะไรเลยอะ ไม่อยากเจอหน้าใครเลย ช่วงนั้นเราต้องค่อยหลบหน้าก.จนกระทั่งเพื่อนของก.มาบอกเราว่าก.สงสารเราที่เห็นเราเป็นแบบนี้แล้วก.ก็ทักมาขอเคลียร์ จนเรากลับมาคุยกันอีกครั้งหนึ่ง พอได้4เดือนเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปอีก จากที่เราจะโทรคุยกันทุกคืนก็ไม่มีสายเข้าที่เป็นชื่อก.เลย จากที่เวลาเลิกรร.เราจะอยู่ช่วยกันทำงานต่อทุกวันก็กลายเป็นเราที่ไปหาแต่พบว่าก.กลับแล้วตลอด จากที่ทำอะไรก็บอกก็กลายเป็นเงียบหายไป จนช่วงเปิดเทอมเราตั้งใจจะตัดใจจากก. จนเปิดเทอมมาตอนนั้นเราคิดว่าตัดใจจากก.จริงๆ แต่มันไม่ใช่เลยเหมือนเราแค่ไม่คิดถึงแต่ก็ยังไม่ลืม ช่วงที่เปิดเทอมเดือนแรกก.จะโทรหาเราทุกเย็นหลังจากที่เราแยกกันกลับบ้าน ทุกวันเสาร์เราจะไปนอนกับก. ทุกเย็นตอนเลิกรร.ก.จะรอเราอยู่ที่ห้องประจำเสมอ เราจะไปเที่ยวด้วยกันทุกวันเสาร์หรือช่วงเย็นหลังจากเลิกรร. จนวันที่เราคุยกับ ก.คบ5เดือน วันนั้นก.ดูเศร้าๆก.บอกเราว่าก.อยากร้องไห้ เราก็ถามหาเหตุผล ก.บอกกับเราว่าก.อินกับการนิยายมากเกินไป จนเราไม่ได้คิดอะไร พอตกเย็นเราแยกย้ายกันกลับถึงก.ก็โทรมาตามปกติแต่วันนี้ก.กลับบอกเราว่าก.กำลังอกหัก ก.อยากร้องไห้ ตอนนั้นคือเราจุกมากเราได้แต่เงียบตลอดสายที่ก.ร้องไห้แล้วก็ไปส่องเฟสก.ดูจนรู้ว่าเขามีแฟนแล้ว จนก.วางสายไปหลังจากวันนั้นก.ก็ไม่โทรหาเราอีกเลย แต่ก็ยังแชทคุยกันทุกวัน แต่ก็ไม่ค่อยเจอหน้ากันเราเลยตัดสินใจไปหาก.ที่บ้านตอนนั้นก.เลิกกับแฟนเขาแล้ว(แฟนเขาชื่อ ฟ.นามสมมุติ) ก.ทำกับเราเหมือนคนที่เป็นแฟนกันเขาทำกัน จนเราไปเจอสร้อยข้อมือของก.ที่สลักชื่อก.กับฟ.ไว้ด้วยกันตอนนั้นเราอยากกลับบ้านมากแต่ก.ขังเราไว้ในห้องที่ล็อคกุญแจจากด้านนอก เมื่อผ่านไปประมาณ1ชม.ก.เข้ามาหาเราแล้วบอกว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับฟ.เลย เราก็ถามหาเหตุผลที่เขายังคุยกับฟ. ก.ให้คำตอบเราไม่ได้ ตอนนี้เรากับก.คุยกันมา7เดือนแล้ว เมื่อวานก.ถามเราว่า ‘ถ้าเปิดเทอมใหม่มาเราไม่เจอก.เราจะคิดถึงก.ไหม’ เราก็บอกไปว่า ‘คิดถึงสิคิดถึงมากแน่ๆ’ ก.บอกเราว่า ‘ก.ไม่เชื่อว่าเราจะคิดถึงก.’ เราเลยพูดไปแบบน้อยใจว่า ‘ใช่สิ้ เราไม่ได้ดีเหมือน ฟ.หนิ’ แล้วก.ก็บอกเราว่า‘ฟ.รอก.มาตั้ง6ปี ความประพฤติฟ.ดีกว่าเราทุกอย่าง’ ตอนนั้นเราเหมือนโดนมนต์สะกดให้หยุดนิ่งไปเลย แล้วเราก็ตอบก.ไปว่า‘ที่ผ่านมา7เดือนเราก็รอก.เหมือนกัน’ แล้วก.ก็เงียบไป หลังจากวันนั้นเราก็เช็คโทรศัพท์ก.บ่อยๆก็รู้ว่าก.ยังคุยกับฟ.อยู่แต่ก.จะไม่ค่อยตอบแชทฟ.นะ ก.จะไม่ชอบอ่านแชทฟ.เราจะดูว่าทุกครั้งที่เข้าไปอ่านแชทนี้ แล้วเราก็เข้าใจผิดว่าก.คบกับฟ.ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมาก แต่ก.ก็มาอธิบายนะว่าก.ไม่ได้คบกับใคร ตอนเราไม่สบายก็มีเขานี่แหละที่เป็นห่วง ก.ไม่โทรหาเรามีหลายเดือนแล้วแต่ก.กลับคอลกับฟ.โทรหาฟ.เราอยากรู้ว่าเราไม่ดีตรงไหน หรือเราพยายามไม่มากพอ เขายังไม่รู้สึกอะไรกับเหมือนเดิมใช่ไหมคะ