เราเป็นเลสเบี้ยน มีแฟนผู้หญิงคนนึง ซึ่งเราจะไปๆมาๆหาสู่กัน ตามวันหยุดงานที่มี เลยได้มีโอกาสไปค้างที่บ้านของเขา รับรู้ปัญหาของเขาพอสมควร
ปัญหาหลักๆของแฟน คือเเม่ค่ะ เเม่เป็นคนที่โมโหเเล้วชอบด่ากราด ทวงข้าวของของลูกถึงเเม้จะเป็นของลูกสาว ทะเลาะกับสามีเเล้วชอบทำลายข้าวของ ตอนที่ลงไปบ้านเห็นประจำเลยค่ะ จนกระทั่งวันนึงเขาไล่ลูกออกจากบ้าน ไม่ให้เงินลูกไปเรียนหนังสือ ลูกเค้าจึงตัดสินใจจะทำงานส่งตัวเองเรียน (อายุ19) ลูกเขาจึงขอมาอยู่กับเรา ทำงาน เเละส่งตัวเองเรียนค่ะ (เรา20ปลายๆ) เราด้วยความสงสาร เลยให้ลูกเขาไปๆมาๆ ทุกครั้งที่น้องหยุดเสาร์อาทิตย์ น้องจะมาหาเเล้วพาน้องไปเที่ยวค่ะ พอใกล้วันจันทร์ ก็จะนั่งรถกลับไปเรียนเหมือนเดิม เเต่รอบนี้น้องอยากมาอยู่ยาว เพราะเเม่เขาไล่ออกจากบ้านซ้ำเเล้วซ้ำอีกคะ ปัญหาเริ่มต้นจากตรงนี้
เเม่น้องเริ่มไม่พอใจที่น้องฟังคำสั่งของเรามากกว่า เเละมองว่าเราควบคุมลูกเค้าได้มากเกินไปค่ะ
เช่นเวลาน้องโดนดุ ในเรื่องเดียวกัน น้องจะอ่อนเข้าหาเรามากกว่า เพราะเราไม่ดุน้งหยาบค่ะ จะพูดดีๆ เต็มที่ก็เเค่ถลึงตาบ้างเท่านั้น เเต่เเม่น้องเป็นคนเสียงดัง หยาบคายมากค่ะ ปาข้าวของใส่น้องตลอด น้องเลยไม่ฟัง
เเม่แฟนเอาใจยากค่ะ เขาทำกับข้าว มักจะหลงๆลืมๆค่ะ ไก่ไม่สุกบ้าง หมูไม่สะอาดบ้าง จนกระทั่งลูกสาวเค้าไม่กล้ากินกับข้าวที่บ้าน เเล้วออกไปหาอะไรกินกับเราเเทนค่ะ เขาก็พูดประมาณว่า ก่อนมีเราเข้ามาในชีวิต ลูกเค้าก็เคยทานข้าวกับเขาได้ค่ะ เเต่พอมีเราเข้ามา ลูกเขาก็ขอบออกไปข้างนอก ทำกับข้าวก็ไม่กินค่ะ เเต่พอกิน เเม่เขาก็จะโพสด่านะคะ ว่าไม่ยอมทำกินเอง รอเเต่กินอย่างเดียว ซึ่งเพราะเเม่เคยพูดเเบบนี้ น้องเลยไม่กล้าทานอีกค่ะ
แม่แฟนชอบทะเลาะกับสามีค่ะ เเล้วด่าให้ลูกฟัง บางทีพาลลูก ไล่ลูกออกจากบ้าน หรือทะเลาะกับลูก ก็ไล่สามีออกจากบ้าน วงจรนี่ประจำค่ะ
บางครั้งลามไปถึงขั้นโทรหาพ่อเเม่เราทีเดียวค่ะว่าเรายุยง ทำให้ลูกเกลียดเค้า ปีกกล้าขาเเข็ง เราอยากทราบว่าทำไมเขาคิดยังงี้คะ เเล้วเราควรจะทำยังไง
ทำไมเเม่แฟนต้องคิดเเบบนี้คะ?(เลสเบี้ยน)
ปัญหาหลักๆของแฟน คือเเม่ค่ะ เเม่เป็นคนที่โมโหเเล้วชอบด่ากราด ทวงข้าวของของลูกถึงเเม้จะเป็นของลูกสาว ทะเลาะกับสามีเเล้วชอบทำลายข้าวของ ตอนที่ลงไปบ้านเห็นประจำเลยค่ะ จนกระทั่งวันนึงเขาไล่ลูกออกจากบ้าน ไม่ให้เงินลูกไปเรียนหนังสือ ลูกเค้าจึงตัดสินใจจะทำงานส่งตัวเองเรียน (อายุ19) ลูกเขาจึงขอมาอยู่กับเรา ทำงาน เเละส่งตัวเองเรียนค่ะ (เรา20ปลายๆ) เราด้วยความสงสาร เลยให้ลูกเขาไปๆมาๆ ทุกครั้งที่น้องหยุดเสาร์อาทิตย์ น้องจะมาหาเเล้วพาน้องไปเที่ยวค่ะ พอใกล้วันจันทร์ ก็จะนั่งรถกลับไปเรียนเหมือนเดิม เเต่รอบนี้น้องอยากมาอยู่ยาว เพราะเเม่เขาไล่ออกจากบ้านซ้ำเเล้วซ้ำอีกคะ ปัญหาเริ่มต้นจากตรงนี้
เเม่น้องเริ่มไม่พอใจที่น้องฟังคำสั่งของเรามากกว่า เเละมองว่าเราควบคุมลูกเค้าได้มากเกินไปค่ะ
เช่นเวลาน้องโดนดุ ในเรื่องเดียวกัน น้องจะอ่อนเข้าหาเรามากกว่า เพราะเราไม่ดุน้งหยาบค่ะ จะพูดดีๆ เต็มที่ก็เเค่ถลึงตาบ้างเท่านั้น เเต่เเม่น้องเป็นคนเสียงดัง หยาบคายมากค่ะ ปาข้าวของใส่น้องตลอด น้องเลยไม่ฟัง
เเม่แฟนเอาใจยากค่ะ เขาทำกับข้าว มักจะหลงๆลืมๆค่ะ ไก่ไม่สุกบ้าง หมูไม่สะอาดบ้าง จนกระทั่งลูกสาวเค้าไม่กล้ากินกับข้าวที่บ้าน เเล้วออกไปหาอะไรกินกับเราเเทนค่ะ เขาก็พูดประมาณว่า ก่อนมีเราเข้ามาในชีวิต ลูกเค้าก็เคยทานข้าวกับเขาได้ค่ะ เเต่พอมีเราเข้ามา ลูกเขาก็ขอบออกไปข้างนอก ทำกับข้าวก็ไม่กินค่ะ เเต่พอกิน เเม่เขาก็จะโพสด่านะคะ ว่าไม่ยอมทำกินเอง รอเเต่กินอย่างเดียว ซึ่งเพราะเเม่เคยพูดเเบบนี้ น้องเลยไม่กล้าทานอีกค่ะ
แม่แฟนชอบทะเลาะกับสามีค่ะ เเล้วด่าให้ลูกฟัง บางทีพาลลูก ไล่ลูกออกจากบ้าน หรือทะเลาะกับลูก ก็ไล่สามีออกจากบ้าน วงจรนี่ประจำค่ะ
บางครั้งลามไปถึงขั้นโทรหาพ่อเเม่เราทีเดียวค่ะว่าเรายุยง ทำให้ลูกเกลียดเค้า ปีกกล้าขาเเข็ง เราอยากทราบว่าทำไมเขาคิดยังงี้คะ เเล้วเราควรจะทำยังไง