เพิ่งโดนบอกเลิกทางไลน์ครับเลยอยากถามว่ามีทางไหนที่เจ็บกว่านี้มั้ย
ผมคบกับแฟนมาเกือบ5ปี จริงๆความสัมพันธ์ของเรามันก็ดีนะครับแต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน วันหยุดตรงกันถึงจะได้มาเจอ ก็กินข้าวอะไรกันไป
ผมเคยพูดกับเค้าเรื่องถ้าเจอคนใหม่ ผมขอแค่ว่าให้บอกผม ผมพร้อมจะเป็นเพื่อนที่ดีตลอดไป ไม่ใช่ว่าผมไม่รักเค้านะ ถึงพูดแบบนั้นไป ผมรักเค้ามาก และผมรู้ว่าถ้าเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นจริง อย่าน้อยๆเราก็จะได้เตรียมใจยอมรับในการเปลี่ยนสถานะ และที่สำคัญ ผมไม่อยากให้เค้าลำบาก เพราะผมกำลังล้ม
เค้าก็เข้าใจผมนะ เค้าให้กำลังใจผมมาตลอด ถึงแม้ว่าการเจอกันของเราจะไม่บ่อยเท่าเดิม
เดือนก.ย.62 ผมต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านที่เชียงใหม่ เพราะตกงานมาสักพัก เลยคิดว่าน่าจะกลับมาตั้งหลักที่บ้านก่อน ซึ่งผมก็คุยกับเค้ามาตลอดเรื่ิองกลับมาอยู่บ้าน
ผมเคยถามเค้าว่ามีคนมาจีบมั้ย เค้าหัวเราะและบอกว่ามีคนนึง แต่ไม่คบหรอก เพราะไม่มีใครเข้ากับเค้าได้ และเค้าจะไม่ใจร้ายกับผมขนาดนั้น ผมดีใจมากผมรู้สึกโชคดีที่มีเค้า ถึงแม้ว่าในใจผมจะบอกว่า....
ละ มันคงถึงเวลาที่ต้องเปลี่ยนสถานะแล้วเหรอวะ เอาวะ..... อย่างน้อยๆก็ยังพอมีเวลาทำใจ เค้าก็บอกเองว่าไม่ใจร้ายขนาดนั้น
สิ้นเดือนพ.ย.62เป็นวันเกิดเค้า เราเกิดเดือนเดียวกัน ผมก็ส่งอวยพรวันเกิดเค้า ทุกอย่างดูปกติ แต่ผมรู้สึกเสียใจนิดเดียวที่ไม่มีของขวัญให้เค้า เอาน่า..... เค้าคงเข้าใจสถานการณ์ของเราแหล่ะ
ต้นเดือนธ.ค. ด้วยความว่าง ก็เลยนั่งสไลด์ไอจีสตอรี่แล้วผมก็เจอเค้าลงสตอรี่กับคนนึง พร้อมอิโมจิหัวใจ
เอาแล้วไง......มาละ ผมไม่รู้สึกโกรธเค้าเลยนะ สิ่งที่คิดตอนนั้นคือ เราเพิ่งคุยเรื่องคนใหม่มาแค่ไม่กี่วันเองนี่หว่า ผมเลยแคปรูปแล้วส่งไปถามเค้า ในระหว่างนั้นผมก็ต้องเช็คทุกสื่อโซเชียลที่เค้ามี นั่นไง... มีเบาะแส แต่ผมก็หวังแหล่ะว่าคงไม่มีอะไร หลอกตัวเองไปเรื่ิอยๆ จริงๆก็คือรู้คำตอบแล้ว
เดี๋ยวเค้าคงมาบอกผมเองว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง
7วันผ่านไป เค้าตอบว่าไม่ได้มีอะไร ปล่าวครับ แล้วก็เงียบไป คงทำงานอยู่ เพราะมันช่วงเวลาทำงานของเค้า
ตอนเช้าของอีกวัน เค้าส่งข้อความมาหาผมว่า
"ผมมีแฟนแล้วนะครับ ไม่ต้องทักมาอีก ผมไม่อยากมีปัญหา"........................
ผมสะตั้นไปเลย ไม่รู้จะตอบกลับไปยังไง จะโทรดีมั้ย แต่ด้วยความที่คบกันมานานเลยรู้ว่าถามอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ เลยตอบกลับไปว่า"ครับ" พิมพ์ได้แค่นั้น มึนไปหมด ที่คิดว่าตัวเองรับมือได้ นาทีนั้นมันไม่ใช่เลยครับ คำถามในหัวเยอะไปหมด แต่คำถามพวกนั้นตัวผมเองก็รู้คำตอบทุกข้อ
ผมเสียใจมาก ในขณะเดียวกันก็พยายามเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ซึ่งมันยากมากเลยครับ มานั่งคิดว่า ถ้าเจอกันแล้วบอกเรื่องนี้หรือโทรมาบอกเลิก มันจะดีกว่าหรือแย่กว่าบอกเลิกทางตัวหนังสือมั้ย ไม่อยากคิดสภาพตัวเองตอนอยู่ตรงหน้าเค้าเลย
ไม่รู้จะอิงเอ็มวีเพลงใหนดี
ตอนนี้ผ่านมา1เดือนกับ10วัน ที่ผมยังวนเวียนกับเรื่องนี้ คิดได้บ้างไม่ได้บ้างเป็นบางวัน ผมไม่ได้มองว่าเค้าผิดนะ ทุกคนมีสิทธิ์เลือก ผมแค่อยากระบายออกไปบ้าง พิมพ์ไปพิมพ์มายาวเลย😶
ปล.ในมุมของผมนะครับ^^"
ถูกบอกเลิกทางไหนกันบ้างครับ แชร์กันหน่อย
ผมคบกับแฟนมาเกือบ5ปี จริงๆความสัมพันธ์ของเรามันก็ดีนะครับแต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน วันหยุดตรงกันถึงจะได้มาเจอ ก็กินข้าวอะไรกันไป
ผมเคยพูดกับเค้าเรื่องถ้าเจอคนใหม่ ผมขอแค่ว่าให้บอกผม ผมพร้อมจะเป็นเพื่อนที่ดีตลอดไป ไม่ใช่ว่าผมไม่รักเค้านะ ถึงพูดแบบนั้นไป ผมรักเค้ามาก และผมรู้ว่าถ้าเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นจริง อย่าน้อยๆเราก็จะได้เตรียมใจยอมรับในการเปลี่ยนสถานะ และที่สำคัญ ผมไม่อยากให้เค้าลำบาก เพราะผมกำลังล้ม
เค้าก็เข้าใจผมนะ เค้าให้กำลังใจผมมาตลอด ถึงแม้ว่าการเจอกันของเราจะไม่บ่อยเท่าเดิม
เดือนก.ย.62 ผมต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านที่เชียงใหม่ เพราะตกงานมาสักพัก เลยคิดว่าน่าจะกลับมาตั้งหลักที่บ้านก่อน ซึ่งผมก็คุยกับเค้ามาตลอดเรื่ิองกลับมาอยู่บ้าน
ผมเคยถามเค้าว่ามีคนมาจีบมั้ย เค้าหัวเราะและบอกว่ามีคนนึง แต่ไม่คบหรอก เพราะไม่มีใครเข้ากับเค้าได้ และเค้าจะไม่ใจร้ายกับผมขนาดนั้น ผมดีใจมากผมรู้สึกโชคดีที่มีเค้า ถึงแม้ว่าในใจผมจะบอกว่า....
สิ้นเดือนพ.ย.62เป็นวันเกิดเค้า เราเกิดเดือนเดียวกัน ผมก็ส่งอวยพรวันเกิดเค้า ทุกอย่างดูปกติ แต่ผมรู้สึกเสียใจนิดเดียวที่ไม่มีของขวัญให้เค้า เอาน่า..... เค้าคงเข้าใจสถานการณ์ของเราแหล่ะ
ต้นเดือนธ.ค. ด้วยความว่าง ก็เลยนั่งสไลด์ไอจีสตอรี่แล้วผมก็เจอเค้าลงสตอรี่กับคนนึง พร้อมอิโมจิหัวใจ
เอาแล้วไง......มาละ ผมไม่รู้สึกโกรธเค้าเลยนะ สิ่งที่คิดตอนนั้นคือ เราเพิ่งคุยเรื่องคนใหม่มาแค่ไม่กี่วันเองนี่หว่า ผมเลยแคปรูปแล้วส่งไปถามเค้า ในระหว่างนั้นผมก็ต้องเช็คทุกสื่อโซเชียลที่เค้ามี นั่นไง... มีเบาะแส แต่ผมก็หวังแหล่ะว่าคงไม่มีอะไร หลอกตัวเองไปเรื่ิอยๆ จริงๆก็คือรู้คำตอบแล้ว
เดี๋ยวเค้าคงมาบอกผมเองว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง
7วันผ่านไป เค้าตอบว่าไม่ได้มีอะไร ปล่าวครับ แล้วก็เงียบไป คงทำงานอยู่ เพราะมันช่วงเวลาทำงานของเค้า
ตอนเช้าของอีกวัน เค้าส่งข้อความมาหาผมว่า
"ผมมีแฟนแล้วนะครับ ไม่ต้องทักมาอีก ผมไม่อยากมีปัญหา"........................
ผมสะตั้นไปเลย ไม่รู้จะตอบกลับไปยังไง จะโทรดีมั้ย แต่ด้วยความที่คบกันมานานเลยรู้ว่าถามอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ เลยตอบกลับไปว่า"ครับ" พิมพ์ได้แค่นั้น มึนไปหมด ที่คิดว่าตัวเองรับมือได้ นาทีนั้นมันไม่ใช่เลยครับ คำถามในหัวเยอะไปหมด แต่คำถามพวกนั้นตัวผมเองก็รู้คำตอบทุกข้อ
ผมเสียใจมาก ในขณะเดียวกันก็พยายามเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ซึ่งมันยากมากเลยครับ มานั่งคิดว่า ถ้าเจอกันแล้วบอกเรื่องนี้หรือโทรมาบอกเลิก มันจะดีกว่าหรือแย่กว่าบอกเลิกทางตัวหนังสือมั้ย ไม่อยากคิดสภาพตัวเองตอนอยู่ตรงหน้าเค้าเลย
ไม่รู้จะอิงเอ็มวีเพลงใหนดี
ตอนนี้ผ่านมา1เดือนกับ10วัน ที่ผมยังวนเวียนกับเรื่องนี้ คิดได้บ้างไม่ได้บ้างเป็นบางวัน ผมไม่ได้มองว่าเค้าผิดนะ ทุกคนมีสิทธิ์เลือก ผมแค่อยากระบายออกไปบ้าง พิมพ์ไปพิมพ์มายาวเลย😶
ปล.ในมุมของผมนะครับ^^"