สวัสดีครับ คือต้องขอเกริ่นนำก่อนว่า กระผมเป็นนักเรียนทุน (ยกเว้นค่าเล่าเรียน) ในมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ซึ่งปัจจุบันกำลังศึกษาในชั้นปีที่ 1 ในภาคเรียนที่ 2 ภาคเรียนแรกได้เกรดเฉลี่ยไม่มากนัก 3.75 โดยกระผมจบ ม.6 โดยความอนุเคราะห์จากสถานสงเคราะห์ บ้านพักเด็กแห่งหนึ่ง และผมก็เดินทางเข้ามาศึกษาต่อระดับมหาวิทยาลัยในกรุงเทพมหานคร โดยหวังว่าจะนำความรู้ไปตอบแทนสังคมได้ไม่มากก็น้อย 

กระผมต่อสู้ในหลายๆอย่างมากมาย ช่วงวันหยุดหรือวันไหนที่ไม่มีเรียน ผมก็หางานทำ ซึ่งค่าใช้จ่าในแต่ล่ะเดือนก็เเทบไม่เพียงพอ ทุกวันนี้ กระผมกินข้าววันล่ะหนึ่งมื้อ (อาหารหลักก็คือมาม่า) ที่ประทังชีวิตให้รอดพ้นไปแต่ล่ะวัน ที่บ้านก็มีคุณยายเพียงคนเดียวที่อายุ 60+ ทุกครั้งที่ยายโทรมาถาม ว่าสบายดีไหม ผมก็จะตอบทุกครั้งว่าสบาย ทั้งๆที่บางครั้งก็ไม่ได้สบายอะไรเลย 

แต่ทุกครั้งที่กระผมท้อ กระผมก็จะนึกทุกครั้งว่ากระผมมาที่นี่ เพราะกระผมมีความตั้งใจที่จะนำความรู้ที่ได้เรียน ตอบแทนสังคม หรือช่วยเหลือสังคมได้บ้าง เหมือนที่สังคมได้ให้โอกาสให้ผมได้มีวันนี้ 

แต่ตอนนี้ กระผมไม่มีเงินเลยแม้แต่บาทเดียว เพราะกระผมทำเงินหายไป...กระผมจึงอยากขอคำแนะนำ ว่าควรทำอย่างไรดี ขอบคุณครับ