จากหัวข้อกระทู้ที่คนได้อ่าน อาจจะคิดว่าผมดูโง่และปัญญาอ่อนที่สุด
แต่คนที่ไม่มาอยู่ตรงจุดๆนี้ไม่มีวันเข้าใจหรอกว่ามันแย่แค่ไหน
ผมคบกับแฟนเกือบจะได้10ปีแล้วอีกไม่กี่เดือน ก่อนหน้านี้ผมแอบรักเขามา2ปี
รวมเวลากับรักครั้งนี้ 12 ปี ผมและเขาเราต่างเป็นแฟนคนแรกของกันและกัน
ส่วนตัวผมอายุย่างเข้า 24 เท่ากับว่าเขาอยู่ในชีวิตผมมาครึ่งชีวิต
เขาเป็นทุกๆอย่างสำหรับผม เรารู้ทุกๆเรื่องของกันและกัน เราเล่าทุกๆอย่างให้ฟัง
เขารู้เรื่องของผมมากกว่าครอบครัวผมอีก ผมเล่าให้เขาฟังในทุกๆเรื่อง มากกว่าครอบครัวผม
เขาเป็นแรงบันดาลใจให้ผมตั้งใจเรียน เข้ามหาลัยดีๆ เพื่อผมอยากจะดูแลเขาให้ดีในสักวันนึง
ผมวาดฝันไว้ว่าผมอยากให้เขาเป็นคนแรกและคนสุดท้ายของผม แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันพังไปหมด
เราต้องเลิกกัน เขาหมดรักผมแล้ว ตอนนี้ชีวิตผมสิ้นหวังมากๆ ผมเพิ่งเรียนจบงานก็ยังไม่ได้
คนที่ผมรักและอยู่เคียงข้างผมมาโดยตลอด เราก็ต้องมาเลิกกัน ปกติแล้วเวลามีเรื่องอะไรเขาจะอยู่
เคียงข้างผมเสมอ แต่มาตอนนี้เวลาผมมีปัญหาผมไม่มีคนเคียงข้าง บางอย่างผมก็ไม่สามารถเล่าให้
ครอบครัวฟังได้
ผมโคตรไม่มีความสุขมากๆ แต่ผมเห็นเขามีความสุขดี มันยิ่งทำให้ผมเจ็บ ผมเจ็บมากๆ
เขาอยู่ได้อย่างมีความสุขโดยไม่มีเรา แต่เราจะเป็นจะตาย ในทุกๆวันผมคิดฆ่าตัวตายเสมอ
แต่ผมยังไม่กล้าพอที่จะทำ ผมไม่รู้ว่าจะหลุดพ้นไปได้ยังไง
ผมไปไหนแต่ละที่ทำอะไรแต่ละอย่าง ผมก็คิดถึงเขามากๆ ทุกๆที่ในชีวิตผมล้วนแล้วแต่มีเขาอยู่
ด้วยในทุกๆที่ เราไปไหนด้วยกันเยอะมากๆ เราทำโน่นนี่ด้วยกัน ตลอดเวลา10ปีที่ผ่านมา
เราคุยกันทุกวัน พอตอนนี้ผมไม่สามารถโทรหาเธอได้ มันทรมานหัวใจสุดๆ
แผนในชีวิตผมในอนาคตมีเขาอยู่ด้วยในทุกๆอย่าง เราจะไปเที่ยวด้วยกันในทุกๆจังหวัด
เที่ยวรอบโลกด้วยกัน เราจะใช้ชีวิตด้วยกันอยู่ดูแลกันจนวันตาย
บางทีความตายอาจเป็นหนทางเดียวที่ทำให้ผมหลุดพ้นได้ มันอาจคือความสุขที่ผมกำลังโหยหา
ปล. เธอบอกเลิกผมเพราะเรื่องที่ผมงี่เง่า และที่ผมยอมเดินออกมาเพราะว่าเธอบอกผมว่า
การที่ผมยังอยู่ในชีวิตเธอ ยังตามตื้อ มันเป็นการพรากความสุขไปจากเขา เขาไม่มีความสุขที่
จะมีผมอยู่ในชีวิต
ผมอยากฆ่าตัวตายในทุกๆวัน เพราะอกหัก
แต่คนที่ไม่มาอยู่ตรงจุดๆนี้ไม่มีวันเข้าใจหรอกว่ามันแย่แค่ไหน
ผมคบกับแฟนเกือบจะได้10ปีแล้วอีกไม่กี่เดือน ก่อนหน้านี้ผมแอบรักเขามา2ปี
รวมเวลากับรักครั้งนี้ 12 ปี ผมและเขาเราต่างเป็นแฟนคนแรกของกันและกัน
ส่วนตัวผมอายุย่างเข้า 24 เท่ากับว่าเขาอยู่ในชีวิตผมมาครึ่งชีวิต
เขาเป็นทุกๆอย่างสำหรับผม เรารู้ทุกๆเรื่องของกันและกัน เราเล่าทุกๆอย่างให้ฟัง
เขารู้เรื่องของผมมากกว่าครอบครัวผมอีก ผมเล่าให้เขาฟังในทุกๆเรื่อง มากกว่าครอบครัวผม
เขาเป็นแรงบันดาลใจให้ผมตั้งใจเรียน เข้ามหาลัยดีๆ เพื่อผมอยากจะดูแลเขาให้ดีในสักวันนึง
ผมวาดฝันไว้ว่าผมอยากให้เขาเป็นคนแรกและคนสุดท้ายของผม แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันพังไปหมด
เราต้องเลิกกัน เขาหมดรักผมแล้ว ตอนนี้ชีวิตผมสิ้นหวังมากๆ ผมเพิ่งเรียนจบงานก็ยังไม่ได้
คนที่ผมรักและอยู่เคียงข้างผมมาโดยตลอด เราก็ต้องมาเลิกกัน ปกติแล้วเวลามีเรื่องอะไรเขาจะอยู่
เคียงข้างผมเสมอ แต่มาตอนนี้เวลาผมมีปัญหาผมไม่มีคนเคียงข้าง บางอย่างผมก็ไม่สามารถเล่าให้
ครอบครัวฟังได้
ผมโคตรไม่มีความสุขมากๆ แต่ผมเห็นเขามีความสุขดี มันยิ่งทำให้ผมเจ็บ ผมเจ็บมากๆ
เขาอยู่ได้อย่างมีความสุขโดยไม่มีเรา แต่เราจะเป็นจะตาย ในทุกๆวันผมคิดฆ่าตัวตายเสมอ
แต่ผมยังไม่กล้าพอที่จะทำ ผมไม่รู้ว่าจะหลุดพ้นไปได้ยังไง
ผมไปไหนแต่ละที่ทำอะไรแต่ละอย่าง ผมก็คิดถึงเขามากๆ ทุกๆที่ในชีวิตผมล้วนแล้วแต่มีเขาอยู่
ด้วยในทุกๆที่ เราไปไหนด้วยกันเยอะมากๆ เราทำโน่นนี่ด้วยกัน ตลอดเวลา10ปีที่ผ่านมา
เราคุยกันทุกวัน พอตอนนี้ผมไม่สามารถโทรหาเธอได้ มันทรมานหัวใจสุดๆ
แผนในชีวิตผมในอนาคตมีเขาอยู่ด้วยในทุกๆอย่าง เราจะไปเที่ยวด้วยกันในทุกๆจังหวัด
เที่ยวรอบโลกด้วยกัน เราจะใช้ชีวิตด้วยกันอยู่ดูแลกันจนวันตาย
บางทีความตายอาจเป็นหนทางเดียวที่ทำให้ผมหลุดพ้นได้ มันอาจคือความสุขที่ผมกำลังโหยหา
ปล. เธอบอกเลิกผมเพราะเรื่องที่ผมงี่เง่า และที่ผมยอมเดินออกมาเพราะว่าเธอบอกผมว่า
การที่ผมยังอยู่ในชีวิตเธอ ยังตามตื้อ มันเป็นการพรากความสุขไปจากเขา เขาไม่มีความสุขที่
จะมีผมอยู่ในชีวิต