บันทึกของการ สูญเสียคนที่สำคัญไป Note 01

10 มค 2561 บันทึก วันที่ 1 ของการสูญเสียคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตไป ผมตั้งใจเขียนบันทึกนี้ขึ้นมาเพื่อระบายและทบทวนตัวเองในแต่ละวัน จนกว่าทุกอย่างจะดีขึ้น แอบหวังอยู่นิดหน่อยว่า อยากให้นุ้ยได้อ่านในสักวัน วันนี้ตั้งใจมากๆ ในการเดินทางเพื่อมาหาคนสำคัญ (จากกรุงเทพมหานคร สู่ จังหวัดเลย ) โดยที่ไม่ฟังคำเตือนของ youtube หลายๆช่องที่สอนง้อแฟนว่าหลังจากเลิกกันไม่ควรง้อทันที ควรให้เวลาอีกฝ่ายได้ทบทวนความคิด เป็นเรื่องที่โง่มากจริงๆ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันที่แรกก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งครั้งนี้คงเป็นบทเรียน แต่มันผิดด้วยหรือไง ก้ไม่อยากเสียคนที่รักไป ก้เลยอยากมาทำความเข้าใจด้วย แต่พอเจอหน้ากัน ผมรู้สึกช็อคไป แวบหนึ่งเธอเย็นชามาก แทบไม่เหลือเยื่อใยใดๆ เลย ทำไมละ? ผมสงสัยจริงๆ ผมผิดขนาดนั้นเลยหรอ? ทำไมต้องเย็นชา ขนาดนั้น เธอบอกว่าเธอกลัวผม ผม ผมนี่นะ คนที่รักเธอมาตลอด 7 ปี ผมช็อคมาก แต่จริงอย่างที่เธอว่า ผมคงกำหนดกรอบทุกอย่างจนเกิดไป มันสะสม ผมไม่ได้ฟังความรู้สึกหรือความต้องการของเธอเลย ที่รักผมขอโทษจริงๆ ไม่คิดว่า ทำให้คุณเป็นยังงี้ ผมพยายามที่จะขอยุกับเธอ แต่ว่าเธอบอกว่าเธออึดอัด ผมเข้าใจเธอนะ เธอขอโทษผมหลายหน ผมเหมือนไม่เคยเห็นเธอคนนี้มาก่อน เธอเย็นชามากๆ ผมเลยได้เข้าใจแล้วว่า ครั้งนนี้ผมคงจะเสียเธอไปจริงๆ --- ตลกดีนะ มีช่วงที่เราไม่เข้าใจกัน ผมแอบมาอ่านบันทึกของเธอบ่อยๆ ในแชทเพราะอยากเข้าใจว่า เธอคิดอะไรยุ เธอเก็บกด เรื่องอะไรไหมเเละพยายามช่วยเหลือเธอ กลายเป็นตอนนี้ผมต้องเป็นคนมาเขียนบันทึกซะเอง * ตอนนี้อยากบอกฝันดีนุ้ยมาก แต่ว่ากังวล กลัว กลัวว่าถ้าไปพูดกับนุ้ย นุ้ยจะกลัวและรังเกียจเราไปมากกว่านี้ เลย ตัดสินใจมาบอกในนี้แทน เผื่อสักวัน หวังไว้ ว่าจะได้เห็น ( ฝันดีนะคะป๋ารักหนูนะคะอย่าลืมฝันเห็นเค้าด้วยละ ^^) รักนะคะคนดีของเค้า เตงจะว่าเค้าก็ได้นะที่ ทำให้ตัวเป็นยังงี้ แต่เค้าตัดสินใจแล้วว่า ~ จะรอนุ้ยตลอดไป สักวัน จะได้มีโอกาสที่จะคืนดี จะไม่ลังเลไม่เล่นตัว จะทำทุกอย่างให้ออกมาดี ~ สัญญา กับตัวเอง

#still waiting