ไปไม่สุดซักทาง งึกๆ งักๆ สะมะกึ๊กสะมะกั๊กยังไงพิกล เหมือนจะดราม่า แต่ก็แอบตลก เหมือนจะแอคชั่น แต่ก็งงๆ CG เหมือนจะเนียน แต่ก็ไม่เนียน
ถ้าใครได้ดู คงจะติดตากับรถแท็กซี่สีบรอนซ์ที่จอดอยู่ช่วงต้นเรื่องคันนั้นแน่นอน ถ้าลอยได้คงลอยจากพื้นไปแล้ว 555
#Ashfall
ภาพยนต์เกาหลี ที่ดูตัวอย่างแล้วช่างกระตุ้นความอยากดูเอามาก ๆ แล้วยิ่งมีชื่อ เบซูจี ขวัญใจวัยทองแบบผมอยู่ร่วมในหนัง ยิ่งทำให้ตัดสินใจขับรถออกจากบ้านง่ายขึ้น ส่วนความคาดหวังกับหนังเรื่องนี้ ด้วยที่มันเป็นหนังเกาหลีที่ขึ้นชื่อเรื่องบท เรื่องการดำเนินเรื่องอยู่แล้ว ความคาดหวังก็ย่อมสูงตามไปด้วย
หนังเกี่ยวกับภัยพิบัติภูเขาไฟระเบิด ที่มีภัยพิบัติเป็นเพียงแค่โจทย์ที่ถูกตั้งไว้เท่านั้น เป็นภูเขาไฟระเบิดที่ไม่มีลาวาไหลท่วมเมือง แต่เป็นการระเบิดที่ทำให้เกาหลีทั้งเหนือและใต้ถล่มลงทั้งสองประเทศ โจทย์ถูกตั้งมาให้มีวิธีแก้ปัญหา ต้องหยุดยั้งการระเบิดครั้งสุดท้ายที่มีกรอบเวลาตั้งอยู่ ซึ่งกรอบเวลาที่ว่านี้มันก็ไม่ได้สำคัญอะไร ไม่มีใครรีบจะไปให้ทันเวลาเท่าไหร่นัก เมื่อโจทย์ถูกตั้ง ก็แค่เอาตัวละครไปใส่ไว้ในสมการต่าง ๆ
เบซูจี ที่ผมชื่นชอบ บทที่เธอเล่นนี่ พูดตรง ๆ มีก็ได้ไม่มีก็ได้ คือมีไว้เรียกน้ำตาโดยเฉพาะ แต่ด้วยอารมณ์ของหนังที่มันกระท่อนกระแท่น ตะกุกตะกักตั้งแต่เริ่ม พอหนังพามาในจุดที่บิ้วเต็มที่ตามสูตรหนังภัยพิบัติกู้โลกทั่วไป มันกลับพาเราไปไม่ถึงจุด ๆ นั้น พอการมีอยู่ของเธอเพื่อส่วนสำคัญนี้มันไม่ถึงจุด ก็กลายเป็นการมีอยู่ของเธอมันไม่มีประโยชน์อะไรกับหนังเลย
ตัวเดินเรื่องหลักของหนัง คือ "ผู้เชี่ยวชาญด้านวัตถุระเบิดชาวเกาหลีใต้” (ฮา จองอู) กับทีมที่โผล่มาแบบไม่มีประโยชน์อะไร จะด้วยบทที่ส่งมาแบบนั้นให้หน่วย ๆ นี้ไม่ได้มีความเก่งกาจเรื่องการรบอะไร แต่เก่งด้านวัตถุระเบิด แต่ตกกะไดพลอยโจนต้องมาปฎิบัติภาระกิจนี้ซึ่งเรื่องนี้ก็พอเข้าใจได้ แต่การที่ปฎิบัติภาระกิจระดับชาติล่มจมแบบนี้ กลับไม่มีทีมสำรองส่งมา (หลังจากทีมหลักมาไม่ถึงเป้า มาไม่ถึงไหน "ด้วยสาเหตุใดไปดูกันเอาเอง") ด้วยคำกล่าวอ้างง่าย ๆ ว่าไม่มี มีก็ไปไม่ได้แบบนั้น มันไม่โอเคเท่าไหร่
ทีมของพระเอกต้องร่วมมือกับ “เจ้าหน้าที่พิเศษชาวเกาหลีเหนือ” (อี บยองฮอน) ที่ถูกจับอยู่ในคุกเกาหลีเหนือ คือต้องไปแหกคุกช่วยออกมานั่นล่ะ แต่ด้วยที่ว่ามันเกิดภัยพิบัติ ทุกคนอพยพ การเข้าไปชิงตัวเลยเหมือนการเดินเข้าไปเปิดประตูบ้านแล้วพาออกมายังไงยังงั้น การมาถึงของตัวละครตัวนี้เพิ่มมิติให้หนังพอสมควร และ กลายเป็นว่าแทนที่หนังจะพาไปทางดราม่า มันดันพาไปทางแอคชั่นคอมเมดี้แทน สองตัวนี่อยู่ด้วยกันมันกลายเป็นภาระกิจเบาสมองไปเสียอย่างนั้น ตลกบ้างไม่ตลกบ้างก็พอกล้อมแกล้มน่ะ เอาจริง ๆ หนังเรื่องนี้มันคือหนังตลกก็ว่าได้
ด่านแต่ละด่านฝ่าได้ไม่ยาก มีอุปสรรค์บ้างเล็กน้อย ขนาดเข้าไปขโมยหัวรบนิวเคลียร์ยังเข้าไปได้ง่าย ๆ เลย แต่มันก็มีเหตุผลรองรับอยู่นะว่าคนอพยพไปหมดแล้ว ทหารเฝ้าเหลือนิดเดียวไม่เข้มข้นเหมือนตอนปกติ เข้าง่ายออกง่าย รถมีให้ใช้ตลอดทาง ฉากที่ไม่คิดว่าจะมีรถใช้ ตัวร้ายก็เอามาจอดทิ้งไว้ให้ใช้เสียอย่างนั้น เออดี สงสัยว่าฉากไหน ให้สังเกตดูฉากท้าย ๆ ที่มีพวกพ่อค้าอาวุธจีนมาชิงของกันไว้ครับ
แน่ล่ะมันต้องมีคนเสียสละ 1 คน เดาได้ว่าใคร ไม่ยากหรอกตามสูตรหนังภัยพิบัติทั่วไป แต่ระหว่างทางที่จะมาถึงตรงนี้ มันดูตะกุกตะกักยังไงก็ไม่รู้
ส่วนเรื่องของ CG ใครว่าเนียน มันก็เนียนในบางจุดนะ แต่บางจุดก็หลุดมาแบบว่า เฮ้ย พลาดกันแบบนี้เลยเหรอ ถ้าใครมีโอกาสเข้าไปดู ให้สังเกตฉากภัยพิบัติครั้งแรกเลยครับ พระเอกขับรถหลบแผ่นดินไหวหลังจากนั้นก็ออกจากรถมาดูตึกที่กำลังจะถล่ม ให้สังเกต (จริง ๆ ไม่ต้องสังเกตก็จะเห็นเพราะมันใหญ่มาก) รถแท็กซี่สีบรอนซ์หลังพระเอกไว้ครับ อย่างเด่น ถ้าลอยได้มันลอยไปแล้ว อย่าไปคิดว่าถึงระดับ Hollywood ยังไม่ถึงครับ แต่ก็ดีกว่าบ้านเราแหล่ะ เป็นระดับที่เกาหลีสามารถทำได้ดี ก็ไม่ต่างจากเรื่อง “Along with The Gods” ที่ทีมนี้เคยทำเท่าไหร่นัก
สิ่งที่ดีสำหรับผมในเรื่องนี้ คือ มีคนตายน้อยมากครับ หนังภัยพิบัติที่เสนอการตายเอาจริง ๆ แค่สองรอบเท่านั้นที่เราเห็นตัวละครตาย ที่เหลือรอดหมด มันดีตรงนี้ครับเพราะผมมักจะหดหู่ทุกครั้งที่ตัวละครที่ชอบต้องตายและตายไปทีละคน ๆ กับหนังประเภทนี้ คือเหมือนฝ่าด่าน ด่านนี้ต้องตาย 1 คน ด่านต่อไปอีกคน เหลือพระเอกคนสุดท้าย อะไรแบบนั้น แต่เรื่องนี้ไม่ครับ ไม่ตาย แค่เจ็บแล้วรอด ผมชอบจริง ๆ หนังแบบนี้
สรุปนะครับ ตามความคิดของผมคนเดียว (เพื่อน ๆ ไปดูแล้วอาจจะคิดต่างจากผมก็ได้นะ ต่างคนต่างความคิด) หนังเรื่องนี้ดูได้เพลิน ๆ ครับ ไม่ดีเลิศ แต่ก็ไม่ได้แย่เลวร้ายอะไร ก่อนเข้าไปดูอย่าตั้งความหวังอะไรไว้สูงเพราะสิ่งที่สูงที่สุดในเรื่องนี้คือภูเขาไฟ แต่ตัวหนังพาไปไม่ถึงจุดนั้น
[CR] Ashfall กับแท็กซี่ CG คันนั้น และนี่คือหนังตลก ที่มีฉากหลังเป็นภัยพิบัติ (6.5/10)
ถ้าใครได้ดู คงจะติดตากับรถแท็กซี่สีบรอนซ์ที่จอดอยู่ช่วงต้นเรื่องคันนั้นแน่นอน ถ้าลอยได้คงลอยจากพื้นไปแล้ว 555
#Ashfall
ภาพยนต์เกาหลี ที่ดูตัวอย่างแล้วช่างกระตุ้นความอยากดูเอามาก ๆ แล้วยิ่งมีชื่อ เบซูจี ขวัญใจวัยทองแบบผมอยู่ร่วมในหนัง ยิ่งทำให้ตัดสินใจขับรถออกจากบ้านง่ายขึ้น ส่วนความคาดหวังกับหนังเรื่องนี้ ด้วยที่มันเป็นหนังเกาหลีที่ขึ้นชื่อเรื่องบท เรื่องการดำเนินเรื่องอยู่แล้ว ความคาดหวังก็ย่อมสูงตามไปด้วย
หนังเกี่ยวกับภัยพิบัติภูเขาไฟระเบิด ที่มีภัยพิบัติเป็นเพียงแค่โจทย์ที่ถูกตั้งไว้เท่านั้น เป็นภูเขาไฟระเบิดที่ไม่มีลาวาไหลท่วมเมือง แต่เป็นการระเบิดที่ทำให้เกาหลีทั้งเหนือและใต้ถล่มลงทั้งสองประเทศ โจทย์ถูกตั้งมาให้มีวิธีแก้ปัญหา ต้องหยุดยั้งการระเบิดครั้งสุดท้ายที่มีกรอบเวลาตั้งอยู่ ซึ่งกรอบเวลาที่ว่านี้มันก็ไม่ได้สำคัญอะไร ไม่มีใครรีบจะไปให้ทันเวลาเท่าไหร่นัก เมื่อโจทย์ถูกตั้ง ก็แค่เอาตัวละครไปใส่ไว้ในสมการต่าง ๆ
เบซูจี ที่ผมชื่นชอบ บทที่เธอเล่นนี่ พูดตรง ๆ มีก็ได้ไม่มีก็ได้ คือมีไว้เรียกน้ำตาโดยเฉพาะ แต่ด้วยอารมณ์ของหนังที่มันกระท่อนกระแท่น ตะกุกตะกักตั้งแต่เริ่ม พอหนังพามาในจุดที่บิ้วเต็มที่ตามสูตรหนังภัยพิบัติกู้โลกทั่วไป มันกลับพาเราไปไม่ถึงจุด ๆ นั้น พอการมีอยู่ของเธอเพื่อส่วนสำคัญนี้มันไม่ถึงจุด ก็กลายเป็นการมีอยู่ของเธอมันไม่มีประโยชน์อะไรกับหนังเลย
ตัวเดินเรื่องหลักของหนัง คือ "ผู้เชี่ยวชาญด้านวัตถุระเบิดชาวเกาหลีใต้” (ฮา จองอู) กับทีมที่โผล่มาแบบไม่มีประโยชน์อะไร จะด้วยบทที่ส่งมาแบบนั้นให้หน่วย ๆ นี้ไม่ได้มีความเก่งกาจเรื่องการรบอะไร แต่เก่งด้านวัตถุระเบิด แต่ตกกะไดพลอยโจนต้องมาปฎิบัติภาระกิจนี้ซึ่งเรื่องนี้ก็พอเข้าใจได้ แต่การที่ปฎิบัติภาระกิจระดับชาติล่มจมแบบนี้ กลับไม่มีทีมสำรองส่งมา (หลังจากทีมหลักมาไม่ถึงเป้า มาไม่ถึงไหน "ด้วยสาเหตุใดไปดูกันเอาเอง") ด้วยคำกล่าวอ้างง่าย ๆ ว่าไม่มี มีก็ไปไม่ได้แบบนั้น มันไม่โอเคเท่าไหร่
ทีมของพระเอกต้องร่วมมือกับ “เจ้าหน้าที่พิเศษชาวเกาหลีเหนือ” (อี บยองฮอน) ที่ถูกจับอยู่ในคุกเกาหลีเหนือ คือต้องไปแหกคุกช่วยออกมานั่นล่ะ แต่ด้วยที่ว่ามันเกิดภัยพิบัติ ทุกคนอพยพ การเข้าไปชิงตัวเลยเหมือนการเดินเข้าไปเปิดประตูบ้านแล้วพาออกมายังไงยังงั้น การมาถึงของตัวละครตัวนี้เพิ่มมิติให้หนังพอสมควร และ กลายเป็นว่าแทนที่หนังจะพาไปทางดราม่า มันดันพาไปทางแอคชั่นคอมเมดี้แทน สองตัวนี่อยู่ด้วยกันมันกลายเป็นภาระกิจเบาสมองไปเสียอย่างนั้น ตลกบ้างไม่ตลกบ้างก็พอกล้อมแกล้มน่ะ เอาจริง ๆ หนังเรื่องนี้มันคือหนังตลกก็ว่าได้
ด่านแต่ละด่านฝ่าได้ไม่ยาก มีอุปสรรค์บ้างเล็กน้อย ขนาดเข้าไปขโมยหัวรบนิวเคลียร์ยังเข้าไปได้ง่าย ๆ เลย แต่มันก็มีเหตุผลรองรับอยู่นะว่าคนอพยพไปหมดแล้ว ทหารเฝ้าเหลือนิดเดียวไม่เข้มข้นเหมือนตอนปกติ เข้าง่ายออกง่าย รถมีให้ใช้ตลอดทาง ฉากที่ไม่คิดว่าจะมีรถใช้ ตัวร้ายก็เอามาจอดทิ้งไว้ให้ใช้เสียอย่างนั้น เออดี สงสัยว่าฉากไหน ให้สังเกตดูฉากท้าย ๆ ที่มีพวกพ่อค้าอาวุธจีนมาชิงของกันไว้ครับ
แน่ล่ะมันต้องมีคนเสียสละ 1 คน เดาได้ว่าใคร ไม่ยากหรอกตามสูตรหนังภัยพิบัติทั่วไป แต่ระหว่างทางที่จะมาถึงตรงนี้ มันดูตะกุกตะกักยังไงก็ไม่รู้
ส่วนเรื่องของ CG ใครว่าเนียน มันก็เนียนในบางจุดนะ แต่บางจุดก็หลุดมาแบบว่า เฮ้ย พลาดกันแบบนี้เลยเหรอ ถ้าใครมีโอกาสเข้าไปดู ให้สังเกตฉากภัยพิบัติครั้งแรกเลยครับ พระเอกขับรถหลบแผ่นดินไหวหลังจากนั้นก็ออกจากรถมาดูตึกที่กำลังจะถล่ม ให้สังเกต (จริง ๆ ไม่ต้องสังเกตก็จะเห็นเพราะมันใหญ่มาก) รถแท็กซี่สีบรอนซ์หลังพระเอกไว้ครับ อย่างเด่น ถ้าลอยได้มันลอยไปแล้ว อย่าไปคิดว่าถึงระดับ Hollywood ยังไม่ถึงครับ แต่ก็ดีกว่าบ้านเราแหล่ะ เป็นระดับที่เกาหลีสามารถทำได้ดี ก็ไม่ต่างจากเรื่อง “Along with The Gods” ที่ทีมนี้เคยทำเท่าไหร่นัก
สิ่งที่ดีสำหรับผมในเรื่องนี้ คือ มีคนตายน้อยมากครับ หนังภัยพิบัติที่เสนอการตายเอาจริง ๆ แค่สองรอบเท่านั้นที่เราเห็นตัวละครตาย ที่เหลือรอดหมด มันดีตรงนี้ครับเพราะผมมักจะหดหู่ทุกครั้งที่ตัวละครที่ชอบต้องตายและตายไปทีละคน ๆ กับหนังประเภทนี้ คือเหมือนฝ่าด่าน ด่านนี้ต้องตาย 1 คน ด่านต่อไปอีกคน เหลือพระเอกคนสุดท้าย อะไรแบบนั้น แต่เรื่องนี้ไม่ครับ ไม่ตาย แค่เจ็บแล้วรอด ผมชอบจริง ๆ หนังแบบนี้
สรุปนะครับ ตามความคิดของผมคนเดียว (เพื่อน ๆ ไปดูแล้วอาจจะคิดต่างจากผมก็ได้นะ ต่างคนต่างความคิด) หนังเรื่องนี้ดูได้เพลิน ๆ ครับ ไม่ดีเลิศ แต่ก็ไม่ได้แย่เลวร้ายอะไร ก่อนเข้าไปดูอย่าตั้งความหวังอะไรไว้สูงเพราะสิ่งที่สูงที่สุดในเรื่องนี้คือภูเขาไฟ แต่ตัวหนังพาไปไม่ถึงจุดนั้น
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้