เรื่องมีอยู่ว่าผมเห็นคนวัยทำงานอยู่กลุ่มหนึ่ง ดูรักสามัคคีกันมาก คนในที่ทำงานนับถือทุกคน ชอบพูดอวยกันเอง ชอบว่าพูดอื่นเพื่อให้ตัวเองดูดี พนง ทุกคนต้องกลัวเขา เนื่องจาก พนง.หวังสิ่งของจากคนกลุ่มนี้ แต่ถ้า พนง แผนกอื่นที่ไม่หวังสิ่งของจากกลุ่มนี้ก็จะไม่สนใจหรือนับถือด้วย ใครอวยกลุ่มนี้ก็จะไม่โดนนินทาว่าร้าย แต่ที่แปลกใจก็คือ เวลาเลิกงานพวกนี้จะไม่มีใครคบหรือชวนกันไปไหนเลย เด็กที่เคยฝึกงานก็ไม่เคยมาเยี่ยม ไม่เคยเห็นแผนกอื่นชวนไปเที่ยวด้วยเลย ทุกวันนี้ฝืนคบกันแค่กลุ่มเดียว เนื่องจากไม่มีใครคบ เพื่อนรอบข้างก็อวยกันเองผิดถูกไม่มีใครเตือนกัน
อยู่ในที่ทำงานมีแต่คนนับถือ แต่เวลาอยู่บ้านไม่มีใครคบไม่มีใครกล้าชวนไปเที่ยวไหนเลย พูดง่ายๆก็คือหวังผลแค่ที่ทำงาน