ขอพื้นที่ระบายสักเล็กน้อยหน่ยนะคะ
ตั้งแต่เด็กๆเราเป็นคนเงียบ ไม่ค่อยพูด เลยมีเพื่อนจริงๆอยู่ไม่กี่คน มัธยมที่คบยังติดต่อก็มีอยู่คนสองคน
ส่วนเพื่อนมหาลัย ก็มีเพื่อนนะคะ แต่เป็นเพื่อนที่เค้าเรียนจบแบบสามปีครึ่งกัน เราไม่รีบเลยเรียนจบแบบสี่ปีปกติ แถมเพราะเพื่อนกลุ่มนี้เค้ารู้จักกันมาตั้งแต่ปี1 เราเพิ่งรู้จักพวกเค้าตอนปีสี่สุดท้าย แต่ก็เข้ากันได้ดีนะคะ จนพอเราเรียนจบปีสี่ต้องไปแลกเปลี่ยนต่างประเทศ แรกๆก็คุยกันบ่อยๆ แต่เพราะเวลาไม่ตรงกันเลยค่อยๆหายๆกันไป
จนตอนนี้เรากลับมา เราก็มีทักคุยเหมือนปกติ จนเราหางานทำได้แล้วกลายเป็นเพื่อนกลุ่มนั่นเหมือนจะลืมเราไปแล้วว่ามีเราอยู่ในกลุ่ม ในเฟสแท๊กกันแต่ละครั้งไม่มีเราอยู่เลยสักครั้ง มีแต่เราที่แท๊ก แถมแท๊กไปแล้วก็ไม่มีใครมาสนใจสักคน เราก็พยายามติดเห้ยไม่เป็นไรยังไงก็เพื่อนกัน ไปเม้นบ้างกดไลค์บ้าง แต่เค้าก็ไม่ตอบกลับหรือสนใจของเราอยู่ดี
ปล.เราพยายามไม่คิดนะคะ เพราะก็โตแล้ว ไม่ควรมาสนใจเรื่องแบบนี้ แต่แบบเราก็แอบอดน้อยใจไม่ได้นะคะ
เป็นกันบ้างไหมคะ เรียนจบมา ทำงาน กลายเป็นเพื่อนค่อยๆหายไป
ตั้งแต่เด็กๆเราเป็นคนเงียบ ไม่ค่อยพูด เลยมีเพื่อนจริงๆอยู่ไม่กี่คน มัธยมที่คบยังติดต่อก็มีอยู่คนสองคน
ส่วนเพื่อนมหาลัย ก็มีเพื่อนนะคะ แต่เป็นเพื่อนที่เค้าเรียนจบแบบสามปีครึ่งกัน เราไม่รีบเลยเรียนจบแบบสี่ปีปกติ แถมเพราะเพื่อนกลุ่มนี้เค้ารู้จักกันมาตั้งแต่ปี1 เราเพิ่งรู้จักพวกเค้าตอนปีสี่สุดท้าย แต่ก็เข้ากันได้ดีนะคะ จนพอเราเรียนจบปีสี่ต้องไปแลกเปลี่ยนต่างประเทศ แรกๆก็คุยกันบ่อยๆ แต่เพราะเวลาไม่ตรงกันเลยค่อยๆหายๆกันไป
จนตอนนี้เรากลับมา เราก็มีทักคุยเหมือนปกติ จนเราหางานทำได้แล้วกลายเป็นเพื่อนกลุ่มนั่นเหมือนจะลืมเราไปแล้วว่ามีเราอยู่ในกลุ่ม ในเฟสแท๊กกันแต่ละครั้งไม่มีเราอยู่เลยสักครั้ง มีแต่เราที่แท๊ก แถมแท๊กไปแล้วก็ไม่มีใครมาสนใจสักคน เราก็พยายามติดเห้ยไม่เป็นไรยังไงก็เพื่อนกัน ไปเม้นบ้างกดไลค์บ้าง แต่เค้าก็ไม่ตอบกลับหรือสนใจของเราอยู่ดี
ปล.เราพยายามไม่คิดนะคะ เพราะก็โตแล้ว ไม่ควรมาสนใจเรื่องแบบนี้ แต่แบบเราก็แอบอดน้อยใจไม่ได้นะคะ