อยากเลิก
กินมาเกือบ9ปี กินตั้งแต่วัยรุ่นตอนนี้25เต็มแล้ว โตแล้ว คิดว่าจะกินแบบนี้ไปจนตายไม่ได้ ตอนเด็กคิดว่ากินๆไป เดี๋ยวค่อยเลิก จนมา9ปียังไม่เลิก ตะก่อนกินทุกเย็น กินสลับกับน้ำใบ ตามสังคม วันปีใหม่หรือสงกรานจะกินน้ำใบแทน แต่กินทั้งวัน อยู่ได้ กินแทนกันได้เลย ฟิวตอนกินจะเพรินมาก เล่นเกมได้ทั้งวัน อ่านหนังสือเขียนโปรแกรม80-150หน้าได้แต่ละครั้ง (ประมาณ)
เคยทำงานแม๊กโดนัล แอบกินกับเพื่อนในเวลาทำงาน ฟินมาก ทำงานพริ้ว (สมัยวัยรุ่น วัยกำลังเห่อ) ตอนนี้โตแล้ว อยากเลิกมาก เคยพยายามเลิกหรายครั้ง เต็มที่เลิกได้สองวัน สามปีหลังกินหนักมาก กินตลอดที่ใช้ชีวิตในแต่ละวัน ตื่นมากิน ก่อนนอนกิน ว่างกิน เรื่องจริงนะครับ วันไหนที่ของหมดลืมไปซื้อหรือร้านปิดก่อน วันนั้นนรกมากครับ ทุกครั้งที่กินมีความสุขมาก จนจำความรู้สึกที่มีความสุข ตอนที่ไม่ได้กินไม่ได้ เพราะกินทุกวัน พอมาเจอเพื่อนๆสมัยนั้น เกือบทุกคนยังไม่เลิก น้ำกระท้อม หรืออนาดอลเลย คนอื่นอดกินจะปวดกระดูกทั้งตัว แต่ผมไม่ค่อยเป็นแบบนั้น ผมปวดช่วงต้นขา แปปเดียวก็หาย ชิวๆ แต่ที่นรกกว่านั้นคือ ใจกระสับกระส่าย กระวนกระวาย นอนไม่ได้ นอนพริกตัวทั้งคืนใจสั่น ตอนนี้หยุดกินมาสามวันแล้ว ตอนนี้อาการก็เป็นแบบที่เล่า นอนไม่ได้ ตอนนี้คิดอยู่ว่าจะจบแล้ว ไปทำงาน ส่วนงานที่อยากจะทำคือโปรแกรมเมอร์ หรือพัฒนาเว็ปไซ ที่ผมจบช้าก็ตามวัยรุ่นเลยครับ เกเล แต่จะดั้นด้นเรียนให้จบ อีกปีเดียวจบตรี ถ้าได้ไปทำงานด้านนั้นคงเครียดมาก ไม่รู้จะหาวิธีผ่อนคลายยังไงถ้าไม่กินมัน ผมจำความรู้สึกตอนที่ไม่กิน แล้วมีความสุขแบบที่กินไม่ได้เลย จำไม่ได้ว่ามีรึป่าว ที่อ่านๆมาคืออาทิตเดียวหาย แต่ผมจะพยายาม ผมอยากรู้คนที่ไม่กิน ในแต่ละวันหาความสุขใส่ตัวกันแบบไหนบ้างครับ
อยากเลิก ติดยาทามาดอลเกือบ9ปี
กินมาเกือบ9ปี กินตั้งแต่วัยรุ่นตอนนี้25เต็มแล้ว โตแล้ว คิดว่าจะกินแบบนี้ไปจนตายไม่ได้ ตอนเด็กคิดว่ากินๆไป เดี๋ยวค่อยเลิก จนมา9ปียังไม่เลิก ตะก่อนกินทุกเย็น กินสลับกับน้ำใบ ตามสังคม วันปีใหม่หรือสงกรานจะกินน้ำใบแทน แต่กินทั้งวัน อยู่ได้ กินแทนกันได้เลย ฟิวตอนกินจะเพรินมาก เล่นเกมได้ทั้งวัน อ่านหนังสือเขียนโปรแกรม80-150หน้าได้แต่ละครั้ง (ประมาณ)
เคยทำงานแม๊กโดนัล แอบกินกับเพื่อนในเวลาทำงาน ฟินมาก ทำงานพริ้ว (สมัยวัยรุ่น วัยกำลังเห่อ) ตอนนี้โตแล้ว อยากเลิกมาก เคยพยายามเลิกหรายครั้ง เต็มที่เลิกได้สองวัน สามปีหลังกินหนักมาก กินตลอดที่ใช้ชีวิตในแต่ละวัน ตื่นมากิน ก่อนนอนกิน ว่างกิน เรื่องจริงนะครับ วันไหนที่ของหมดลืมไปซื้อหรือร้านปิดก่อน วันนั้นนรกมากครับ ทุกครั้งที่กินมีความสุขมาก จนจำความรู้สึกที่มีความสุข ตอนที่ไม่ได้กินไม่ได้ เพราะกินทุกวัน พอมาเจอเพื่อนๆสมัยนั้น เกือบทุกคนยังไม่เลิก น้ำกระท้อม หรืออนาดอลเลย คนอื่นอดกินจะปวดกระดูกทั้งตัว แต่ผมไม่ค่อยเป็นแบบนั้น ผมปวดช่วงต้นขา แปปเดียวก็หาย ชิวๆ แต่ที่นรกกว่านั้นคือ ใจกระสับกระส่าย กระวนกระวาย นอนไม่ได้ นอนพริกตัวทั้งคืนใจสั่น ตอนนี้หยุดกินมาสามวันแล้ว ตอนนี้อาการก็เป็นแบบที่เล่า นอนไม่ได้ ตอนนี้คิดอยู่ว่าจะจบแล้ว ไปทำงาน ส่วนงานที่อยากจะทำคือโปรแกรมเมอร์ หรือพัฒนาเว็ปไซ ที่ผมจบช้าก็ตามวัยรุ่นเลยครับ เกเล แต่จะดั้นด้นเรียนให้จบ อีกปีเดียวจบตรี ถ้าได้ไปทำงานด้านนั้นคงเครียดมาก ไม่รู้จะหาวิธีผ่อนคลายยังไงถ้าไม่กินมัน ผมจำความรู้สึกตอนที่ไม่กิน แล้วมีความสุขแบบที่กินไม่ได้เลย จำไม่ได้ว่ามีรึป่าว ที่อ่านๆมาคืออาทิตเดียวหาย แต่ผมจะพยายาม ผมอยากรู้คนที่ไม่กิน ในแต่ละวันหาความสุขใส่ตัวกันแบบไหนบ้างครับ