ปัจจุบัน เราเป็นคุณแม่ลูกสามค่ะ  ไม่เล่นเฟส ชอบ twitter  สิ่งนึงที่จะพบเจอบ่อยๆ คือ ”ทัศนคติ” ของน้องๆสมัยนี้  ที่มีต่อพ่อแม่ตัวเอง

เท่าที่อ่าน comment เจอมา  น้องๆ มักมองว่า  ลูกเกิดจากความ.....ของพ่อแม่  พอมีลูกเกิดมา ก็เลี้ยงดูกันไปตามความเหมาะสม  วันนึงลูกโตขึ้น ก็จะต้องใช้ชีวิตด้วยตัวเอง  พ่อแม่ไม่ได้มีบุญคุณอะไรที่ต้องตอบแทน หรือต้องมาเลี้ยงดูกันตอนแก่  การที่ต้องมาดูแลพ่อแม่ยามแก่นั้น  เป็นค่านิยมผิดๆ ที่ถูกปลูกฝังส่งต่อกันมาอย่างยาวนาน

เลยอยากขอแสดงความคิดเห็น ในฐานะที่เราเองก็เป็นแม่คนนึง  การเลี้ยงเด็กคนนึงให้โตขึ้นมาได้อย่างมีคุณภาพ  มันไม่ง่ายเลย  ต้องทุ่มเททุกอย่างทั้งเวลา ความรัก ความเอาใจใส่ เงิน ตลอดจนการปลูกฝังสิ่งดีๆ ให้เค้า  ความเป็นแม่ ที่จริงมัน โคตะระ เหนื่อยเลย ยิ่งเวลาลูกป่วยนะ  แม่คุณเอ๊ยยย! แทบไม่ต้องหลับต้องนอนกันเลยทีเดียว เฝ้าเช็ดตัว ป้อนยา วนไปค่ะ ทั้งหมดทำไปเพราะความรักล้วนๆ รักที่ไม่มีเงื่อนไขใดๆ รักที่ไม่ได้ต้องการอะไรตอบแทนกลับมา

พอได้มาอ่านความคิดเห็นน้องๆหลายคนในสมัยนี้  เอาจริงๆก็อธิบายความรู้สึกไม่ถูก  มีทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยกับความคิดและความรู้สึกเหล่านั้น

ที่จริงเราก็ไม่โอเคกับคนที่คอยรอให้ลูกหลานมาเลี้ยงตอนแก่นะ  

แต่ก็รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่  กับความคิดที่ว่า พ่อแม่ไม่ได้มีบุญคุณอะไรที่จะต้องไปทดแทน  เราว่ามันสุดโต่งเกินไป ในฐานะแม่คนนึง  อยากรู้ว่าอะไรทำให้คิดหรือรู้สึกแบบนั้นกันคะ?