ตอนแรกเรามีเพื่อนเยอะเพื่อคนดีกับเราคือเราแทบสนิทกับทุกคนอ่ะแต่พอเราไม่สบายเกือบเดือนเพื่อนก็ชอบมาว่าเราบอกว่าเราโกหกแล้วไม่มีใครเล่นกับเราเลยแต่เราก็ไม่คิดมากเท่าไหร่พอสักพักเวลาเราหงุดหงิดก็จะทำร้ายของบ้างด่าเพื่อนในใจบ้างพ่อเลยพาเราไปจิตเวชจากนั้นเราก็หายสักพักแล้วเราก็กลับมาเป็นอีกเพราะเพื่อนว่าเราอีกครั้งนี้ทำให้เราไม่อยากไปรร.เวลาวันจันทร์ทีไรเราต้แงโกหกพ่อแม่ว่าเราป่วยแต่สักพักพ่อกับแม่ก็เข้าใจว่าเราไม่อยากไปโนงเรียนพ่อแม่จะพาเราไปดรอปเรียนและคุยกับครูแต่เราไม่อยากดรอปเรียนและเราก็ไม่อยากเข้าใกล้โรงเรียนและไม่อยากเห็นหน้าเพื่อนตอนนี้เพื่อนแชทมาหาเราแต่เราไม่อ่านและไม่คุยตอนนั้นเพื่อนเราไแบิ๊กซีและเจอเราเราก็ต้องวิ่งหนีพวกมันเพราะเรากลัวว่าเราจะไปฆ่าพวกมันเราเครียดมากบางทีเบื่อไม่มีความสุขอยากตายแต่ก็อยากเรียนต่อไปเพื่อจะได้มีอนาคตแต่เราไปไม่ได้
😥😥😥😥
ไม่อยากไปโรงเรียนกลัวว่าจะทนเพื่อนไม่ได้
😥😥😥😥