เรื่องมันมีอยู่ว่า...ช่วงหลังสงกรานต์ของปี 62 ผมได้ไปเที่ยวที่ภาคเหนือนั่นก็คือจังหวัดเชียงรายกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เราเจอกันใน facebook ผมรู้สึกชอบเธอเลยตัดสินใจบินไปเที่ยวหาเธอที่เชียงราย ในครั้งแรกที่ผมเจอเธอผมรู้สึกว่าผมโอเคกับเธอมากเธอช่วยผมหาที่พักให้กับผมในค่ำคืนวันแรกที่เชียงรายเธอก็ได้ชวนผมไปเที่ยวที่ตลาดไนท์บาซาร์ที่เชียงรายบรรยากาศดีดนตรีเพราะโครตมีความสุขแล้วเราก็ต่อกันที่ร้านนั่งชิวก็โอนะวันนั้นรู้สึกว่าเธอน่ารักมากเลยเสร็จแล้วเธอก็ไปส่งผมที่หอพักแล้วในเช้าวันรุ่งขึ้นเธอก็พาผมไปเที่ยวพร้อมกับเพื่อนของเธอโดยรถที่เราเช่ามาที่แรกที่ผมไปนั่นก็คือ วัดร่องเสือเต้น ไร่ชาฉุยฟง ถ้ำหลวงนางนอน วัดห้วยปลากั้ง และที่พลาดไม่ได้คือวัดร่องขุ่น แล้วเราก็ไปจบกันที่สุดท้ายคือตลาดไนท์บาซาร์นั่งกันของอร่อยๆซื้อของฝากให้เจ้านายเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ วันรุ่งขึ้นก็เป็นวันที่ผมต้องบินกลับเธอก็มารับผมและไปผมที่สนามบิน...พอผมกลับมาถึงบ้านทุกอย่างมันก็เหมือนความฝันเธอบอกกับผมว่าเเฟนก็เธอมาขอคืนดีและแล้วเธอก็กลับไปคบกับแฟนเก่าเธอเหมือนเดิม....ผมรู้สึกแย่มากผมคิดว่าผมเจอคนที่ใช่ละคนที่ผมจะคบละแต่ท้ายก็ไม่เป็นดังฝัน..ปัจจุบันก็เกือบปีแล้วครับแต่ผมยังคิดถึงเธออยู่ถ้าเธอได้มีโอกาสอ่านข้อความนี้เธอก็คงรู้ว่าเรายังคิดถคงเธออยู่นะหลายๆคนอาจจะมองว่าผมโง่งมงายแต่ทำไงได้หละครับก็ใจผมมันเป็นแบบนี้หวังว่าทุกคนจะอ่านแล้วชอบนะครับ(มือใหม่หัดพิมฟ์)
ผมรู้สึกว่าผมยังออกมาจากตรงนั้นไม่ได้