ในอดีต
ตอนเด็กอายุประมาณ 8 ขวบ ฉันเคยโดนพี่ชายที่อายุห่างกัน 7 ขวบทำอนาจาร โดยการกระทำของเขาคือ...วันนั้นพ่อแม่ออกไปทำงานนอกบ้านยังไม่เข้าบ้าน และหลังเลิกเรียนฉันก็กลับบ้านตามปกติ (พี่ชายปั่นจักรยานไปรับกลับบ้าน) วันนั้นพอกลับมาถึงบ้าน พี่ชายเราก็ชวนเราคุยเยอะมาก คุยเรื่องนก เรื่องผลไม้ บลา ๆ จนเรารู้สึกสนุกกับการพูดคุย จากนั้นเขาก็ถามฉันว่า...
อยากกินมะม่วงไหม?
แล้วฉันก็ตอบเขาว่า อยากกินมาก เพราะฉันชอบทานมะม่วง หลังจากนั้นเขาก็บอกฉันว่า
งั้นเดี๋ยวพี่จะปืนขึ้นไปเก็บมะม่วงลงมาให้นะ
ฉันดีใจมากเมื่อเขาบอกว่าจะไปเก็บมะม่วงบนต้นลงมาให้ฉัน และฉันก็คะยั้นคะยอให้เขารีบปืนขึ้นไปเก็บมะม่วงมาให้ และในระหว่างนั้นเขาก็ชวนฉันเข้าบ้าน
ฉันจึงเดินตามเขาไปโดยไม่คิดอะไร จากนั้นเขาก็บอกฉันว่า...ถ้าอยากทานมะม่วงก็ต้องนอนลงนิ่ง ๆ ซึ่งด้วยความที่ฉันยังเป็นเด็กอายุแค่ 8 ขวบ ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร ฉันก็เลยนอนลงนิ่ง ๆ ตามที่เขาบอก และหลังจากนั้นเขาก็เดินเข้ามายืนคร่อมตัวของฉันไว้ ก่อนจะย่อตัวนั่งลงทับตัวฉัน แล้วเขาก็จับแขนของฉันกางออก และยังก้มลงมาหอมแก้ม ล้วงมือเข้าไปในเสื้อนักเรียนด้วย แต่ตอนนั้นฉันก็ยังไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร เพราะฉันยังถามเขาจ้ออยู่เลยว่า...ทำอะไรเหรอ? ซึ่งเขาก็ตอบฉันแค่ว่า...อยู่นิ่ง ๆ สิ แล้วก็เงียบ ๆ ด้วย
ฉันทำตามคำสั่งของเขาด้วยการนอนนิ่ง ๆ และเงียบ ๆ โดยยอมให้เขาหอมแก้ม และลูบแขนขา แต่ทว่าสักพักเขาก็ล้วงของลับเขาออกมาจ่ออยู่ที่กระโปรงนักเรียนของฉัน และบอกฉันว่า...พี่ปวดฉี่ อั้นไม่ไหว สงสัยจะฉี่ราด จากนั้นฉันก็รีบลุกขึ้น เพราะฉันกลัวจะโดนเขาฉี่ราดกระโปรงนักเรียน แต่นาทีนั้นเขากลับจับขาฉันไว้ไม่ให้ขยับ และเล็งของลับเข้าไปใต้กระโปรง ...และมาถึงขั้นนี้ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าเขากำลังจะทำอะไรกันแน่ แต่ว่านาทีนั้นพระคุ้มครองฉัน เพราะมีคนเดินผ่านมาหน้าบ้านพอดี และเขาก็หยุดอยู่ที่หน้าบ้านและมองเข้ามาในบ้านด้วย
ซึ่งหลังจากนั้นพี่ชายของฉันก็รีบลุกขึ้น พร้อมกับรีบเก็บของลับเขากลับเข้าที่เหมือนเดิม โดยมีฉันมองทุกการกระทำของเขาอย่างไม่เข้าใจ เรื่องราวในวันนั้นจึงจบอยู่เพียงแค่นี้
ปัจจุบัน
ฉันมีน้องสาวคนหนึ่งที่อายุห่างกัน 5 ปี เราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ เพราะน้องสาวชอบยืมตังค์ฉันแล้วไม่คืน และนิสัยของเราก็ต่างกันมากด้วย ฉันจึงไม่ค่อยชอบคุยกะน้องสาวเท่าไหร่ เพราะนิสัยเราเข้ากันไม่ค่อยได้ ซึ่งฉันกับน้องสาวไม่ได้คุยกันนานเกือบ 10 ปีเลยทีเดียว แต่วันนี้วันที่ทุกคนโตขึ้น และอยู่ในวัยทำงาน ฉันกับน้องสาวก็กลับมาพูดคุยกันอีกครั้ง และสนิทกันอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะน้องสาวของฉันเป็นฝ่ายเดินเข้ามาขอโทษเรื่องในอดีต ฉันจึงให้อภัย เงินทองที่เขาเคยหยิบยืมไปหลายแสน ฉันก็ไม่ได้เรียกร้องเอาคืน ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เราสนิทกันมากขึ้น
หลังจากนั้น
ฉันกับน้องสาวต่างเล่าเรื่องราวในอดีตสู่กันฟัง จนกระทั่งฉันตัดสินใจเล่าเรื่องที่พี่ชายเคยทำอนาจารให้น้องสาวฟังเมื่อตอนฉันอายุ 8 ขวบ และเมื่อเธอได้ฟัง เธอก็ขอบตาเริ่มแดงเหมือนจะร้องไห้ จนฉันถามน้องสาวว่า...เป็นไรวะ? กลัวแทนพี่เหรอ? แต่เธอกลับส่ายหน้า และเล่าให้ฉันฟังว่าครั้งหนึ่งเมื่อตอนที่เธออายุเพียง 7-8 ขวบ พี่ชายก็เคยทำแบบนี้กับเธอ ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นพี่ชายก็อายุประมาณ 20+ แล้ว และที่แย่ไปกว่านั้นเธอบอกฉันว่า...ตอนนั้นเขา...ผู้ชายคนนั้นที่เราต่างเรียกเขาว่าพี่ชายใหญ่ มันได้ทำการสอดใส่เข้ามาที่หว่างขาของเธอด้วย แต่ไม่ได้ลึกอะไร แค่สอดใส่ปลายอวัยวะเข้าไปเสียดสีเล็กน้อยเท่านั้น และก็ได้ทำแค่นั้น เธอก็ลุกขึ้นและวิ่งหนีไปก่อน
ถาม
คุณคิดว่าฉันควรจะให้อภัยมันไหม? คุณคิดว่าเวลาผ่านไปจะทำให้คนแบบนั้นเปลี่ยนได้ไหม? โดยส่วนตัว...ฉันคิดว่ายังไงก็เป็นพี่น้องกัน ฉันให้อภัยได้ แต่ขออยู่ห่าง ๆ ดีกว่า เพราะสำหรับฉันคิดว่าสันดานคนนั้นเปลี่ยนยาก แล้วถ้าเป็นคุณล่ะ? คุณจะทำอย่างไรถ้าในใจเราไม่เคยลืม...ว่ามันทำอะไรกับเราไว้...
ควรจะให้อภัยพี่ชายไหม? ถ้าเขาเคยทำเรื่องไม่ดีกับเรามาก่อน
ตอนเด็กอายุประมาณ 8 ขวบ ฉันเคยโดนพี่ชายที่อายุห่างกัน 7 ขวบทำอนาจาร โดยการกระทำของเขาคือ...วันนั้นพ่อแม่ออกไปทำงานนอกบ้านยังไม่เข้าบ้าน และหลังเลิกเรียนฉันก็กลับบ้านตามปกติ (พี่ชายปั่นจักรยานไปรับกลับบ้าน) วันนั้นพอกลับมาถึงบ้าน พี่ชายเราก็ชวนเราคุยเยอะมาก คุยเรื่องนก เรื่องผลไม้ บลา ๆ จนเรารู้สึกสนุกกับการพูดคุย จากนั้นเขาก็ถามฉันว่า...
อยากกินมะม่วงไหม?
แล้วฉันก็ตอบเขาว่า อยากกินมาก เพราะฉันชอบทานมะม่วง หลังจากนั้นเขาก็บอกฉันว่า
งั้นเดี๋ยวพี่จะปืนขึ้นไปเก็บมะม่วงลงมาให้นะ
ฉันดีใจมากเมื่อเขาบอกว่าจะไปเก็บมะม่วงบนต้นลงมาให้ฉัน และฉันก็คะยั้นคะยอให้เขารีบปืนขึ้นไปเก็บมะม่วงมาให้ และในระหว่างนั้นเขาก็ชวนฉันเข้าบ้าน
ฉันจึงเดินตามเขาไปโดยไม่คิดอะไร จากนั้นเขาก็บอกฉันว่า...ถ้าอยากทานมะม่วงก็ต้องนอนลงนิ่ง ๆ ซึ่งด้วยความที่ฉันยังเป็นเด็กอายุแค่ 8 ขวบ ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร ฉันก็เลยนอนลงนิ่ง ๆ ตามที่เขาบอก และหลังจากนั้นเขาก็เดินเข้ามายืนคร่อมตัวของฉันไว้ ก่อนจะย่อตัวนั่งลงทับตัวฉัน แล้วเขาก็จับแขนของฉันกางออก และยังก้มลงมาหอมแก้ม ล้วงมือเข้าไปในเสื้อนักเรียนด้วย แต่ตอนนั้นฉันก็ยังไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร เพราะฉันยังถามเขาจ้ออยู่เลยว่า...ทำอะไรเหรอ? ซึ่งเขาก็ตอบฉันแค่ว่า...อยู่นิ่ง ๆ สิ แล้วก็เงียบ ๆ ด้วย
ฉันทำตามคำสั่งของเขาด้วยการนอนนิ่ง ๆ และเงียบ ๆ โดยยอมให้เขาหอมแก้ม และลูบแขนขา แต่ทว่าสักพักเขาก็ล้วงของลับเขาออกมาจ่ออยู่ที่กระโปรงนักเรียนของฉัน และบอกฉันว่า...พี่ปวดฉี่ อั้นไม่ไหว สงสัยจะฉี่ราด จากนั้นฉันก็รีบลุกขึ้น เพราะฉันกลัวจะโดนเขาฉี่ราดกระโปรงนักเรียน แต่นาทีนั้นเขากลับจับขาฉันไว้ไม่ให้ขยับ และเล็งของลับเข้าไปใต้กระโปรง ...และมาถึงขั้นนี้ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าเขากำลังจะทำอะไรกันแน่ แต่ว่านาทีนั้นพระคุ้มครองฉัน เพราะมีคนเดินผ่านมาหน้าบ้านพอดี และเขาก็หยุดอยู่ที่หน้าบ้านและมองเข้ามาในบ้านด้วย
ซึ่งหลังจากนั้นพี่ชายของฉันก็รีบลุกขึ้น พร้อมกับรีบเก็บของลับเขากลับเข้าที่เหมือนเดิม โดยมีฉันมองทุกการกระทำของเขาอย่างไม่เข้าใจ เรื่องราวในวันนั้นจึงจบอยู่เพียงแค่นี้
ปัจจุบัน
ฉันมีน้องสาวคนหนึ่งที่อายุห่างกัน 5 ปี เราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ เพราะน้องสาวชอบยืมตังค์ฉันแล้วไม่คืน และนิสัยของเราก็ต่างกันมากด้วย ฉันจึงไม่ค่อยชอบคุยกะน้องสาวเท่าไหร่ เพราะนิสัยเราเข้ากันไม่ค่อยได้ ซึ่งฉันกับน้องสาวไม่ได้คุยกันนานเกือบ 10 ปีเลยทีเดียว แต่วันนี้วันที่ทุกคนโตขึ้น และอยู่ในวัยทำงาน ฉันกับน้องสาวก็กลับมาพูดคุยกันอีกครั้ง และสนิทกันอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะน้องสาวของฉันเป็นฝ่ายเดินเข้ามาขอโทษเรื่องในอดีต ฉันจึงให้อภัย เงินทองที่เขาเคยหยิบยืมไปหลายแสน ฉันก็ไม่ได้เรียกร้องเอาคืน ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เราสนิทกันมากขึ้น
หลังจากนั้น
ฉันกับน้องสาวต่างเล่าเรื่องราวในอดีตสู่กันฟัง จนกระทั่งฉันตัดสินใจเล่าเรื่องที่พี่ชายเคยทำอนาจารให้น้องสาวฟังเมื่อตอนฉันอายุ 8 ขวบ และเมื่อเธอได้ฟัง เธอก็ขอบตาเริ่มแดงเหมือนจะร้องไห้ จนฉันถามน้องสาวว่า...เป็นไรวะ? กลัวแทนพี่เหรอ? แต่เธอกลับส่ายหน้า และเล่าให้ฉันฟังว่าครั้งหนึ่งเมื่อตอนที่เธออายุเพียง 7-8 ขวบ พี่ชายก็เคยทำแบบนี้กับเธอ ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นพี่ชายก็อายุประมาณ 20+ แล้ว และที่แย่ไปกว่านั้นเธอบอกฉันว่า...ตอนนั้นเขา...ผู้ชายคนนั้นที่เราต่างเรียกเขาว่าพี่ชายใหญ่ มันได้ทำการสอดใส่เข้ามาที่หว่างขาของเธอด้วย แต่ไม่ได้ลึกอะไร แค่สอดใส่ปลายอวัยวะเข้าไปเสียดสีเล็กน้อยเท่านั้น และก็ได้ทำแค่นั้น เธอก็ลุกขึ้นและวิ่งหนีไปก่อน
ถาม
คุณคิดว่าฉันควรจะให้อภัยมันไหม? คุณคิดว่าเวลาผ่านไปจะทำให้คนแบบนั้นเปลี่ยนได้ไหม? โดยส่วนตัว...ฉันคิดว่ายังไงก็เป็นพี่น้องกัน ฉันให้อภัยได้ แต่ขออยู่ห่าง ๆ ดีกว่า เพราะสำหรับฉันคิดว่าสันดานคนนั้นเปลี่ยนยาก แล้วถ้าเป็นคุณล่ะ? คุณจะทำอย่างไรถ้าในใจเราไม่เคยลืม...ว่ามันทำอะไรกับเราไว้...