การเดินทางไปพักผ่อนวันที่ 30 ธันวาคม 2562 เพื่อเติมพลังชาร์ตแบตกับครอบครัว ก็ไปกันแบบชิว ๆ ขับรถไปเรื่อย ๆ แบบไม่ได้จองห้องพักไว้ก่อน
ตรงกันไปที่อัมพวากัน เคยแวะไปตลาดน้ำมาหลายครั้งและเห็นว่ามีรีสอร์ทเยอะแยะ แต่ไม่เคยไปจองที่พักค้างคืนเลย (ด้วยเวลาไม่อำนวย)
เริ่มหาที่พักเวลา 18:00 น. เอาแล้วซิ ค้นหาจาก. Google ที่แรกเต็ม อั๊ยยะ หากันต่อมา อ่าได้ละ เป็นผู้ชายรับสาย
รีสอร์ท : สวัสดีครับ มีห้องพักว่าง
เรา : ขอจอง 1 ห้อง เด็กเล็ก 2 ผู้ใหญ่ 2
รีสอร์ท : ตอนนี้มีจองมา 3 ห้อง ถ้าลูกค้าต้องการจริง ๆ รบกวนโอนเงินให้ ราคาที่พัก 1200 พร้อมอาหารเช้า
เรา : ได้ค่ะ (โอนทันที) ขอ location ด้วยนะคะ เดี๋ยวเดินตลาดน้ำแล้วจะเข้าที่พักค่ะ
ดีใจ หมดห่วงเรื่องที่พักแล้ว
หลังจากนั้นก็เดินเที่ยว นั่งเรือชมหิ่งห้อยกันสบาย ๆ เสร็จก็ไปที่พักเลย. ขับรถตามแผนที่ที่ได้รับมาจากรีสอร์ตที่ส่งมาให้ทาง line จนไปถึงที่พักเวลาประมาณ 21:00 น.
เราโทรไปตามเบอร์ที่มี. ฮัลโหล เรามาถึงแล้ว เดินหาแล้วไม่เจอประชาสัมพันธ์หรือใครเลย. รบกวนเดินออกมารับเราหน่อย
รีสอร์ท : ผู้ชายคนเดิมรับสาย คงเดินออกไปรับไม่ได้ครับ ผมไม่ได้อยู่อัมพวา ผมอยู่กรุงเทพฯ ให้เดินไปหาบ้านสีเขียว ผมบอกลุงเล็กแล้ว
เรา : สตั๊นไป 3 วิ คิดเลยว่าเอาแล้ว ฉันพลาดดดดด รีบบอกไปว่าแล้วเราจะรู้ได้ไงว่าจะไปทางไหน เพราะไม่เคยมา
รีสอร์ท : เริ่มทำน้ำเสียงหงุดหงิด บอกมาว่า เอาอย่างนี้ ให้คุณเดินไปบ้านสีเขียวแล้วกัน บอกลุงเล็กไว้แล้วว่าจะมีคนมาพัก
เรา : มืดนะคะ. เราไม่เห็นบ้านสีเขียว รบกวนให้ลุงเล็กมาหาเราเถอะ. (นี่ลูกค้านะเฟ้ย)
สักพักก็มีคุณลุงอายุราว 70 ปีใส่ผ้าขาวม้าผืนเดียวออกมาบอกว่ามาทางนี้. แอบสะดุ้ง อั๊ยยะ ถ้าฉันมาคนเดียวคงตกใจน่าดูใส่ผ้าขาวม้ามายื่นกุญแจให้
ห้องพัก ไม่สะอาด. ฝุ่นเยอะ ขยะอยู่ใต้เตียงหลายชิ้น
ห้องน้ำ ไม่สะอาด มีเส้นผมบริเวณที่ตะแกรงกรองผม สักกำมือ
แต่ก็ยังดีเครื่องทำน้ำอุ่นใช้ได้ เด็ก ๆ และสามีได้อาบน้ำนอน
ยัง ยัง ไม่ใช่แค่นี้ พอห่มผ้า มันคันเหมือนมีตัวอะไรไต่ตามตัว เปิดไฟหาก็ไม่เห็น ทนนอนกันถึงเช้าเพราะมีลูกมาด้วย (ตรูบ้าไปแล้ว)
ตอนเช้า. อาบน้ำเสร็จกันครบประมาณ 07:30 น. เดินออกมาดูว่าอาหารเช้าเป็นไงบ้าง
ไม่พบไรเลย. มีแต่ความว่างเปล่า. รีบโทรศัพท์หาเบอร์เมื่อคืน. ไม่มีคนรับ โทรอีกหลายรอบก็ไม่รับสาย เราก็ line หา. ก็ไม่มีเปิดอ่าน
เลยเข้าไปเก็บของในห้อง เดินหาลุงหรือใครที่ดูแลจะบอกว่าไปแล้ว ก็ไม่เจอใคร ก็เลยขับรถออกมาเลย
โอ๊ย---ทริปนี้พลาดแรงมาก. มีลูกเล็กมาด้วยแม่ขอโทษนะลูกที่พามาลำบาก แม่ผิดเอง. ทางรีสอร์ตทำไมทำอย่างนี้ล่ะ. โกรธนะคะคุณรีสอร์ท.
หลังจากนั้น เวลา 10:12 น. ทางรีสอร์ทตอบมาเรื่องอาหารว่า มีครับ มีเตรียมอาหารไว้แล้ว มันวางไว้ตรงไหนล่ะ เดินหาแล้วไปเจอคนหรืออาหารเลย
ช้าไปไหมค๊ะ. ลูก ๆ ทานกันอิ่มแล้วค่ะ
[CR] ที่พักอัมพวาไม่พร้อมรับลูกค้า
ตรงกันไปที่อัมพวากัน เคยแวะไปตลาดน้ำมาหลายครั้งและเห็นว่ามีรีสอร์ทเยอะแยะ แต่ไม่เคยไปจองที่พักค้างคืนเลย (ด้วยเวลาไม่อำนวย)
เริ่มหาที่พักเวลา 18:00 น. เอาแล้วซิ ค้นหาจาก. Google ที่แรกเต็ม อั๊ยยะ หากันต่อมา อ่าได้ละ เป็นผู้ชายรับสาย
รีสอร์ท : สวัสดีครับ มีห้องพักว่าง
เรา : ขอจอง 1 ห้อง เด็กเล็ก 2 ผู้ใหญ่ 2
รีสอร์ท : ตอนนี้มีจองมา 3 ห้อง ถ้าลูกค้าต้องการจริง ๆ รบกวนโอนเงินให้ ราคาที่พัก 1200 พร้อมอาหารเช้า
เรา : ได้ค่ะ (โอนทันที) ขอ location ด้วยนะคะ เดี๋ยวเดินตลาดน้ำแล้วจะเข้าที่พักค่ะ
ดีใจ หมดห่วงเรื่องที่พักแล้ว
หลังจากนั้นก็เดินเที่ยว นั่งเรือชมหิ่งห้อยกันสบาย ๆ เสร็จก็ไปที่พักเลย. ขับรถตามแผนที่ที่ได้รับมาจากรีสอร์ตที่ส่งมาให้ทาง line จนไปถึงที่พักเวลาประมาณ 21:00 น.
เราโทรไปตามเบอร์ที่มี. ฮัลโหล เรามาถึงแล้ว เดินหาแล้วไม่เจอประชาสัมพันธ์หรือใครเลย. รบกวนเดินออกมารับเราหน่อย
รีสอร์ท : ผู้ชายคนเดิมรับสาย คงเดินออกไปรับไม่ได้ครับ ผมไม่ได้อยู่อัมพวา ผมอยู่กรุงเทพฯ ให้เดินไปหาบ้านสีเขียว ผมบอกลุงเล็กแล้ว
เรา : สตั๊นไป 3 วิ คิดเลยว่าเอาแล้ว ฉันพลาดดดดด รีบบอกไปว่าแล้วเราจะรู้ได้ไงว่าจะไปทางไหน เพราะไม่เคยมา
รีสอร์ท : เริ่มทำน้ำเสียงหงุดหงิด บอกมาว่า เอาอย่างนี้ ให้คุณเดินไปบ้านสีเขียวแล้วกัน บอกลุงเล็กไว้แล้วว่าจะมีคนมาพัก
เรา : มืดนะคะ. เราไม่เห็นบ้านสีเขียว รบกวนให้ลุงเล็กมาหาเราเถอะ. (นี่ลูกค้านะเฟ้ย)
สักพักก็มีคุณลุงอายุราว 70 ปีใส่ผ้าขาวม้าผืนเดียวออกมาบอกว่ามาทางนี้. แอบสะดุ้ง อั๊ยยะ ถ้าฉันมาคนเดียวคงตกใจน่าดูใส่ผ้าขาวม้ามายื่นกุญแจให้
ห้องพัก ไม่สะอาด. ฝุ่นเยอะ ขยะอยู่ใต้เตียงหลายชิ้น
ห้องน้ำ ไม่สะอาด มีเส้นผมบริเวณที่ตะแกรงกรองผม สักกำมือ
แต่ก็ยังดีเครื่องทำน้ำอุ่นใช้ได้ เด็ก ๆ และสามีได้อาบน้ำนอน
ยัง ยัง ไม่ใช่แค่นี้ พอห่มผ้า มันคันเหมือนมีตัวอะไรไต่ตามตัว เปิดไฟหาก็ไม่เห็น ทนนอนกันถึงเช้าเพราะมีลูกมาด้วย (ตรูบ้าไปแล้ว)
ตอนเช้า. อาบน้ำเสร็จกันครบประมาณ 07:30 น. เดินออกมาดูว่าอาหารเช้าเป็นไงบ้าง
ไม่พบไรเลย. มีแต่ความว่างเปล่า. รีบโทรศัพท์หาเบอร์เมื่อคืน. ไม่มีคนรับ โทรอีกหลายรอบก็ไม่รับสาย เราก็ line หา. ก็ไม่มีเปิดอ่าน
เลยเข้าไปเก็บของในห้อง เดินหาลุงหรือใครที่ดูแลจะบอกว่าไปแล้ว ก็ไม่เจอใคร ก็เลยขับรถออกมาเลย
โอ๊ย---ทริปนี้พลาดแรงมาก. มีลูกเล็กมาด้วยแม่ขอโทษนะลูกที่พามาลำบาก แม่ผิดเอง. ทางรีสอร์ตทำไมทำอย่างนี้ล่ะ. โกรธนะคะคุณรีสอร์ท.
หลังจากนั้น เวลา 10:12 น. ทางรีสอร์ทตอบมาเรื่องอาหารว่า มีครับ มีเตรียมอาหารไว้แล้ว มันวางไว้ตรงไหนล่ะ เดินหาแล้วไปเจอคนหรืออาหารเลย
ช้าไปไหมค๊ะ. ลูก ๆ ทานกันอิ่มแล้วค่ะ
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้