ตามหัวข้อเลยค่ะ คือตอนนี้เราอายุ27 ปี ทำงาน แต่งงาน มีลูก ใช้ชีวิตครอบครัวปกติ ภาระแต่ละเดือนก็เยอะ เราก็ส่งให้พ่อแม่น้องเราใช้บ้าง ตามกำลังที่เราส่งไหว ถ้าเรามีให้ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าครั้งไหนที่พ่อแม่น้อง มาขอตังเรา แล้วเราไม่มีให้ ก็จะพูดทำนองไม่ดีว่า ขอแค่นี้ก็ไม่ได้  ลำพังเราก็จะเอาครอบครัวตัวเองไม่รอด พอได้ยินแม่พูดแบบนี้ ใจเราก็รู้สึกผิด ครั้งหนึ่ง  เรามีตังยุ3000 แม่มาขอบอกว่ายืมจ่ายค่าไฟบ้าน2000 เราก็บอกไปว่าเราไม่มีทเผลือตังแค่3000เอง  เก็บไว้ใช่ แม่ก้อบอกว่าอีก2-3วัน แม่โอนคืน แม่ขอยืมก่อน ถ้าไม่จ่ายวันนี้เขาจะมาตัดไฟที่บ้าน OK. เราก้อตกลงโอนให้ พอผ่านไป3-4 วันเราถาม แม่ก้อบอกไม่มี  เราก้อบอกไหนว่าจะคืน หนูก้อไม่มีเหมือนกัน แม่ก้อบอกว่าเดียวแม่หาให้ พอผ่านไปอีกวัน บอกไม่มี เราก้อไม่อยากพุดไรมาก เราก้อดิ้นร้นหายืม สุดท้ายก้อไม่ได้คืน เหตุการแบบนี่จะเกิดบ่อยมาก บอกว่าขอยืม แต่ก้อไม่คืน เราก้อไม่อารัยนะถ้าเรามี แต่นี้เราก้อไม่มี ทำหัยเรารุ้สึกว่า แม่ไม่ได้สนจัยอะไรเราเลยหรอ
   อยุ่มาวันหนึ่งเรากับแฟนเกิดอุบัติเหตุรถชน ฝ่ายเขาผิด เรากับแฟนก้อไม่ได้ทำงาน เพราะแขนหักทั้ง2 คน เราได่เงินจากประกันมาคนละแสน รวม2 คน 2 แสน  เราก้อใช้หนี้ก้อ8หมื่น เราก้อหัยพ่ิแม่ 4 หมื่น จ่ายค่างวดรถ 11000 หัยน้องคนละ1000    ไม่นับที่พาไปเท่ว เปลี่ยนน้ำมันเครื่อง  พาทานข้าว ชีวิตตอนนั้นถือว่าOK. พอผ่านไปเดือนหนึ่ง เราก้อพักมายุบ้านตจว.กับแฟน ขาอะไรขายทำมาหากินที่ตจว.ช่วงที่แขนหายปกติ แม่ก้อโทมาอีกว่สขอตังหน่อย2000  แม่จะจ่ายค่าบ้าน ค่าบ้านไม่พอ  เราก้อหัย เพราะเราถือว่าเราช่วยได้ อีก2-3 พ่อโทมา ขแยืมตังหน่อย 3000   เราก้อเริ่มเกรงใจแฟนละ ก้อบอกแฟน แฟนก้อยังไม่อะไร ก้อให้ไป  พอผ่านอีกไม่กี่อาทิต พ่อโทมาบอกจ่ายงวดรถหัยหน่อยตังไม่พอ เราก้อบอกว่าแร้วตังที่หัยละ หมดละหรอ พ่อบอกว่าซื้อทองหัยแม่ เราก้อ.OK ยังมีทองเก้บ แต่เราก้อบอกว่าเงินจะหมดแร้วนะ ที่เหลือเก้บไว้หาหมอรักษาตัวเอง พ่อก้อบอกเดียวพ่อคืน เราก้อหัย จนถึงปัจจุบัน ผ่านมา6เดือน จะเปนแบบนี้ทุกเดือน ไม่ค่าไฟก้อค่าบ้าน  ทุกครั้งที่พ่อแม่ขอ ตังที่หัยเราจะคิดว่าเราส่งให้ใช้แต่ละเดือน หลังๆเดียวพ่อเดียวแม่เดียวน้อง พอเราบอกไม่ดี ก้อพุดว่าแค่นี้เอง ก้อจะพุดว่าขอยืมๆ ตอนนี้แฟนเริ่มไม่OKกับพ่อแม่เรา  ถ้าเหนพ่อแม่มาขอตัง แฟนก้อจะพุดว่าเรามีครอบครัวละนะ ไม่ใช่จะมายุ่งขอบ่อยๆแบบนี่ แร้วถ้าเราเดือดร้อนเขาไม่ช่วยอะไรเลย เราจะทำไง เราก้อจะบอกแฟนว่าไม่ต้องพุดอะไรหรอก ที่เทอกำลังว่าคือพ่อแม่เรา ไม่ต้องพุดอะไร เงียบเลย แรกๆแฟนก้อเข้าใจ ตอนนี้แฟนเริ่มไม่เข้าจัยแล้ว เพราะบ่อยจริงไ เราก้อไม่รุ้จะทำไง คนหนึ่งก้อแฟน  คนหนึ่งก้อพ่อแม่ เรสเหนื่อยมากเลย เราไม่อยากขัดใจพ่อแม่นะ ถ้าเราช่วยได้เราจะช่วยตลอด แต่เราช่วยไม่ได้ พ่อแม่จะไม่พุดไม่ทักไม่โทมา เหมือนไม่พอใจ แบบนี้ตลอด ลำพังเราไม่เท่ารัย ไม่ติดใจ เพราะคือพ่อแม่ แต่แฟนไม่เข้าใจว่าพ่อแม่ทำไมทำแบบนี้กับลูก ถ้าลูกบอกไม่มี คือไม่คุยด้วยเลย เรากะแฟนก้อจะทะเลาะกันทุกครั่งที่แม่มาขอตังเรา  อันนี้คือเหตุการคร่าวๆเรื่องเยอะมาก เราควรทำยังงัยดี ตอนนี้เราเครียดมาก  เราอยากมีบ้าน มีรถ หาอะไรทำเปนของตัวเอง  เราอยากมีเงินเก้บเพื่อลูกเราบ้าง แต่ถ้าพ่อแม่รุ้ว่าเรามีตังหน่อยททก้อจะขออีกแหละ ความหมายที่ว่าเรามีจังคือมีไม่เยอะนะ มีพอใช้ ไม่เดือดร้อน ไม่ถึงกับต้องเก้บ พ่อแม่ก้อจะขอตลอดเลย  เครียดมากเลยค่ะ  😭😭😭  ร้องไห้ทุกครั้ง  ที่คุยกันเรื่องเงินกับพ่อแม่และแม้กะทั้งน้อง  😞😞😞