อยากรู้ว่า การไม่คิดอะไรมันเรียกว่า สติ ไหมครับ

คือ ว่าปกติ เวลาเจอ ภาพ เสียง มันจะต้องมีการ เข้าไปยุ่ง เช่น แบบผมอ่านข่าว ก็จะต้อง เอาตัวเองเข้าไปเกี่ยวข้อง ก็จะไปติ เค้า บ้าง ชม บ้าง เวลาไปเจอ เพื่อนทำอะไร ก็ จะต้องคิดว่า เพื่อนทำสิ่ง ดี หรือ ไม่ดี ก็เอาตัวเองไปร่วม ด้วย หลัง ๆ พอเห็น เรื่องพวกนี้ บ่อย ๆ เหมือนมันจะรู้ตัวมากขึ้น ว่าตัวเราไป ยุ่งอีกแล้ว
บ้างที ผมเจอภาพ เสียง ที่เมื่อก่อนจะต้องเอาตัวไปยุ่ง แต่ก็มีบ้างที ก็ไม่เอาตัวเองไปร่วมแบบเมื่อก่อน แต่ มันก็ยังมี ความคิดในหัว ขึ้นมา แต่ก็ไม่ได้เอาตัวลงไปตามน้ำ เหมือนเมื่อก่อน แล้วพอ หลังจากนี้ ถ้าไปเจอเหตุการ์ณ คล้ายๆ กัน  มันก็ ไม่ค่อยคิด แล้วก็ ไม่เอาตัวเองเข้ารวม แล้วก็ สงบไปเลย ไม่คิดอะไร ผมไม่ได้ไปบังคับอะไรนะครับ ตอนสงบ มันเหมือน ไม่มีอะไรมา สกิด ใจเลย เพราะตอน มีอะไรมา ผมพอรู้สึกได้ครับ เช่น พวก เริ่มมี ความโกรธ ความอยาก พวกนี้อะครับแต่ว่า ถ้า เจอเหตุการ์ณสัก 10 เรื่อง อาจจะสงบแบบๆไม่คิด อะไร ได้แค่ 2 เรื่อง แล้ว 2 เรื่องที่ผมไม่คิดอะไร แล้วสงบ เค้าจะเรียก เป็นสติ ได้ไหมครับ หรือเป็นแค่ ความเบื่อ ไม่อยากไปยุ่ง เรื่องคนอื่นเค้าเฉยๆ อะครับ
คือ ไม่ได้ดูลมหายใจ ตลอด แล้วก็ไม่ได้พิจารณาอะไรด้วย ตอนที่เจอเหตุการ์ณ แต่ดู และ พิจารณาเฉพาะก่อนนอน ตอนที่เจอ เหตุการ์ณ ต่าง ๆ ช่วงเช้า ลืมดูครับ
ถ้าอ่านไม่เข้าใจ กรุณา ถามผมให้ระเอียด เพื่อเป็นข้อมูลในการตอบที่ แม่นยำมากขึ้น นะครับ เพราะตอนพิมพ์ มันนึกได้แค่นี่ แล้วผมก็สงสัยว่ามันคืออะไร กรุณา ช่วย สงเคราะห์ ผมให้หน่อยนะครับ