สวัสดีครับ กระทู้นี้ผมขอตั้งขึ้นมาเพื่อที่จะขอระบายหน่อยคับฉลองซวยสิ้นปี เพราะทนกับนิสัยแม่เริ่มจะไม่ได้แล้วคับ ผมรู้สึกอิจฉาครอบครัวอื่นมากที่ได้มีความสุขกับพ่อแม่ของเขาและเห็นแล้วมีความสุขแทน
เริ่มเรื่องเลยคือวันนี้ผมได้ทะเลาะกับแม่เรื่องเงิน ผม
บอกก่อนเลยว่าแม่เป็นคนใช้เงินเปลืองมากแล้วใช้ไม่รู้จักพอ มีร้อยใช้2ร้อย มีพันใช้หมื่น แล้วของที่แม่ผมซื้อแต่ละอย่างมีแต่ของไร้ประโยชน์ทั้งนั้น เช่นพวกเสื้อผ้า แว่นตา กางเกง รองเท้า แบรนด์เนม แต่กับของกินแม่ผมไม่ค่อยจะอยากซื้อเท่าไร ในบ้านผมมีกันอยู่5คน พ่อ แม่ ผม หลาน และยาย(แม่ของแม่)
ซึ่งพ่อผมได้ออกไปทำงานส่งอาหารตั้งแต่8:00ถึง20:00 ส่วนผมกับแม่กับยายอยู่ที่บ้าน ที่ผมอยู่บ้านช่วงนี้เพราะผมผ่าตาเป็นจอประสาทลอก รักษาตัวอยู่บ้าน ก่อนหน้าที่จะผ่าผมก็ทำงานพับกระดาษพวกกระดาษไหว้เจ้าตรุษจีน แล้วส่งให้ทางญาติผมเอาไปขาย ตั้งแต่ต้นปี62มาผมได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนแค่ครั้งเดียว นอกนั้นทำงานแล้วก็อยู่แต่บ้าน ทำงานบ้านแทบทุกอย่าง บุหรี่ไม่สูบเหล้าไม่กิน ซึ่งผมทำตัวดีมากมาตลอดไม่เคยทำให้พ่อแม่ผิดหวัง เงินผมส่วนมากก็ทำงานพิเศษหากับพ่อให้เพิ่มที่ละนิดละหน่อย ผมก็จะเก็บไว้เพราะผมอยากจะเก็บไว้สร้างอนาคตซื้อเเฟรนไชเป็นของตัวเองแล้วก็เผื่อมีแฟนในอนาคต แต่เงินที่มีผมก็แบ่งแม่ใช้ด้วย สมมุติทำงานได้4000ก็จะแบ่งให้1500 ซึ่งแม่ผมก็จะไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไรเพราะว่าผมให้น้อย (ลืมบอกผมอายุ20ปี) ก็ให้มาตลอดที่ผมทำงานพิเศษเล็กๆได้ แต่เดือนที่ผ่านมาผมไม่ได้ทำงานเพราะผ่าตัดตา ช่วงนี้ก็จะใช้เงินที่เก็บเอาไว้ซื้อกินซื้อของจำเป็นในบ้าน น้ำยาล้างจาน สบู่ น้ำยาล้างห้องน้ำ ผงซักฟอก ของพวกนี้ส่วนมากจะมีแต่ผมซื้อคับ ส่วนแม่ผมนานๆออกที นานแบบว่า4-5เดือนออกทีแล้วแต่อารมณ์ ผมพูดเลยว่าตั้งแต่ต้นเดือนมาผมเหลือตังเก็บทั้งหมด11,000บาท ใช้มาจนถึงวันนี้เหลือ1,500 ผมก็ซื้อทั้งซื้อกินทั้งของใช้ส่วนตัวด้วย ส่วนแม่ผมมีเงินเก็บเยอะที่สุดในบ้าน พ่อผมแบ่งให้กับผมแบ่งให้แล้วงวดวันที่16ที่ผ่านมาพ่อผมก็ถูกเลข20,000บาท พ่อผมให้แม่ไป12,000 พ่อก็ให้ผมมา2,000 ส่วนพ่อผมเหลือ6,000 เพราะพ่อผมก็ต้องใช้เงินซ่อมรถด้วย มาเรื่องแม่ต่อ แม่ผมมีเงินเก็บรวมเกือบ40,000รวมกับเงินยายในธนาคารที่เก็บมาด้วย แต่รู้มั้ยครับเดือนนี้แม่ผมใช้เงิน40,000รวมทั้งเงินยายด้วยหมดเกลี้ยงภายใน7วัน เพราะซื้อของเเบรนเนมด์จนหมด พอหมดทีนี้แม่ผมก็เอาแหวนกับสร้อยไปจำนำได้มา15,000 แม่ผมก็ยังไม่หยุดอีก เอาเงินไปซื้อเเว่นตาแบรนด์เนมหมด7,000 เหลือ8,000แม่ผมก็เอาไปซื้อกระเป๋าจนเงินหมด ทีนี้หมดของจำแล้วคับ แล้วก็มาเบียดเบียนเงินเก็บ โดยการถามผมว่า 'พ่อได้ให้เงินถูกหวยอยู่ใช่มั้ย เอามาให้แม่ยืมซื้อของกินหน่อย' ผมก็ได้ให้แม่ยืมไป เงินผมเหลืออยู่4,000 แต่แม่ยืมไปก็ซื้อกินแค่2วัน กินมาม่าแล้วก็ซื้อขนมปังฟาร์มเฮ้ามากินหมด150 ส่วนเงิน1,850ก็เอาไปซื้อเสื้อผ้าจนหมดอีก ทีนี้เงินที่ผมเหลือ4,000 แม่ผมมายืมไปอีก1,500บอกจะเอาไปซื้อของใช้ให้ยายผม ผมก็ให้ไปอยู่เหลือ2,500 ยืมได้2วันจนมาถึงวันนี้ แม่ผมได้มาขออีก1,000 คราวนี้ผมให้แต่ผมถามแม่กลับว่า 'แม่คับทำไมยืมเงินผมบ่อยจัง' แม่ผมก็บอกว่า 'กูจะยืมเท่าไร่ก็เรื่องของตู เป็นลูกมีหน้าที่ใหัก็ให้ อย่าถามให้มากนัก' ผมก็เลยเงียบไปสักพัก เอาอีกแล้วแม่ผมเอาเงิน1000ที่ผมให้ยืมไปไปสั่งของออนไลน์จนหมด ตัว ทีนี้พอเที่ยงมาแม่ก็มาบอกผมว่า 'เห้ย ตอนเที่ยงนี่เลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำแม่ด้วยอยากกินของดีๆบ้าง' เลยถามว่า 'ของดีๆอะไรคับ' แม่ก็บอกว่า 'พวกอาหารญี่ปุ่นบนห้างไม่ก็อาหารฝรั่งงบสัก600-700' ผมเลยบอกว่า 'แม่เงินผมใกล้หมดแล้ว กินแพงไม่ได้หรอกเงินผมเหลือแค่1500ต้องใช้อีก7วันกว่าเงินเดือนพ่อจะออก แล้วแม่ก็ยืมผมไปเยอะแล้วนะ' ทีนี้ผมโดนแม่ผมด่ากลับเลยว่า 'อ่าวเงิน1500มุงเลี้ยงกูหมด600เงินมุงก็เหลือ 900 ก็ใช้ได้สิวันละร้อยกว่าๆ ตูขอให้เลี้ยงแค่นี้ทำไม่พอใจ หนีซะ คนเห็นแก่ตัว ตูเลี้ยงมาหมดเท่าไรมุงคิดบ้างมั้ย' ผมก็นั่งเครียดจนร้องไห้เลยครับ ทำดีกับแม่มาตลอดแต่แม่ไม่เคยเห็นความดีผม ผมเลยเข้าไปเก็บตัวในห้องคนเดียว ระบายให้เพื่อนฟังก็ไม่มีใครอยากรับฟัง ในใจผมนึกเรื่องฆ่าตัวตายแล้วด้วยซ้ำ เชือกอยู่ไหนๆ แต่อีกใจนึงก็ อนาคตอดทนเพื่ออนาคตจะเกิดอะไรขึ้นก็ชั่ง พอผมนอนไปนอนมาก็ได้ยินเสียงแม่คุยกับหลานผม(หลานผมอายุ8ขวบ) ว่า 'โบว์โตขึ้นมาต้องเป็นเด็กดีนะ แม่ขออะไรต้องหาให้แม่ให้ได้แบบนั้นค่อยถือว่าเป็นเด็กดี อย่าไปเป็นคนเลวแบบใครบางคนเลย ทำงานมาแทนที่จะให้เงินแม่ให้หมดแต่กลับให้เเค่ครึ่งเดียว พอขอให้เลี้ยงข้าวก็ไม่ยอมเลี้ยง เลวมากๆอย่าไปเอาเป็นแบบอย่างคนแบบนี้นะ'(พูดแบบน้ำเสียงเยาะเย้ย) ทีนี้ผมที่กำลังนั่งเครียดนั่งร้องไห้ด้วยผมระเบิดลงเลยคับ ตะโกนขึ้นมาว่า 'โอ้ยยยจะเอาอะไรกับผมนักหนาา ผมอายุแค่20ปีผมได้แค่นี้มันดีแค่ไหนแล้ววว เที่ยวก็ไม่เที่ยวบุหรี่เหล้าก็ไม่ติด แฟนก็ไม่มี งานบ้านก็ทำแทบทุกอย่าง จะเอาอะไรอีกก เงินผมจะไม่ให้มีเก็บเลยหรออ' ผมตะโกนไปเพราะผมขาดสติจริงๆ เพราะว่าเครียดมาก แต่แม่ผมไม่มีท่าทีที่จะกลัวหรืออะไรเลย มาตะคอกใส่ผมคืนว่า 'มุงดีแค่นี้มุงอย่าคิดว่าตัวมุงดีมาก มุงหัดแหกตาดูลูกคนอื่นบ้าง เขาทั้งซื้อบ้านซื้อรถให้แม่เขา ตามใจแม่เขาทุกอย่าง ทำงานมาให้แม่ทุกบาททุกสตางค์ ตัวเองยอมอดเพื่อแม่ แบบนี้ตูค่อยเรียกว่าลูกที่ดี แต่มุงได้แค่นี้ยังไม่เท่าขี้ตีนใครเลย อย่าหลงตัวเองให้มาก ถ้าไปพอใจมุงหนี ตูบอกแล้วไงให้หนีไปไกลๆ แล้วหนี้ที่ตูยืมอ่ะตูถือว่าเป็นการเลี้ยงมุงมาตั้งแต่เล็กจนโต ตูไม่คืน' ผมจนมุมมืดแปดด้านจริงๆผมเลยตัดสินใจออกจากบ้านมาพักบ้านญาติทางพ่อ ซึ่งห่างกันประมาณ10โล ผมเลยเล่าให้ญาติผมฟังทั้งหมด ญาติผมยังพูดกับผมเลยว่า 'ใจเย็นๆแม่เธอนะเป็นคนแบบนี้มาแต่กลางคนแล้ว ชอบอ่านกินคนนู้นคนนี้แม้กระทั่งคนในบ้าน ขนาดพ่อแกนะแต่ก่อนยิ่งโดนหนักกว่าแกอีก ขโมยทั้งเงินพ่อแก บังคับให้พ่อแกเอาของเก็บทั้งหมดไปขายเอาเงินไปให้แม่แกใช้ แล้วยังเคยขโมยสร้อยยายแกหนัก5บาทเอาไปกินเที่ยวจนหมดแล้วก็โยนความผิดให้คนอื่นรับผิด จนคนนั้นเป็นแพะโดนตำรวจจับ น้าจะบอกอะไรให้ ไม่มีใครทำดีกับแม่แกขึ้นหรอก ดีแทบตายแค่ไหนแม่แกก็ไม่เห็นว่าดี' ผมก็เลยรู้นิสัยแท้ๆของแม่ผมเพราะแม่ผมเป็นแบบนั้นจริงๆ ตอนผมเป็นเด็กผมเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันแทบทุกวัน แล้วก็สอนผมอยู่บ่อยๆด้วยว่า ถ้าเก็บตังค์ใครได้อย่าเอาไปคืน ให้เอามาให้แม่ใช้ แม่ผมพูดถึงขนาดนี้เลย ส่วนพี่ผมได้หนีออกจากบ้านตั้งแต่5ปีที่แล้วเพราะทนแม่ผมไม่ได้ ส่วนหลานผมแม่บอกว่าเดี๋ยวตูจะเลี้ยงเอาเอง พวกมุงหนีให้หมด พี่ผมเลยออกไปหาทำงานต่างจังหวัดแล้วก็ไม่ได้กลับมาหาแม่ผมอีกเลย ต่อไปคงจะเป็นผมแล้วแหละ ตาผมก็ยังไม่หายดีจากการผ่า เงินก็เหลือแค่1,500 ส่วนพ่อผมก็ทำงานงกๆตั้งแต่เช้ายันดึก บางวันกลับ3ทุ่มเพราะแม่บังคับให้ทำนานๆจะได้เงินเยอะๆ ตอนนี้ผมก็หมดทางออกจริงๆกับเรื่องแม่ผม จะปีใหม่อยู่แล้วก็ไม่ยอมคุยดีๆกับคนในบ้าน เป็นมาทุกปีแล้วปีนี้เป็นหนักกว่าปีที่ผ่านมาเยอะ ทะเลาะกันบ่อยมากจนวันนี้ทนไม่ได้จิงๆ
แล้วตั้งแต่ผมอยู่ม.1มาแม่ก็ไม่เคยให้เงินผมใช้แม้แต่บาทเดียว ส่วนมากจะเป็นพ่อผมให้ แล้วลืมบอกไปว่า แม่ผมไม่ได้ทำงานมา6ปีแล้ว ออกงานมานั่งอยู่บ้านรอพ่อผมหาให้กินคับ
ผมขอความคิดเห็นจากพี่ๆหน่อยคับว่ามีแม่ใครเป็นแบบนี้บ้างคับแล้วรับมือกันยังไงคับ พิมพ์ผิดถูกยังไงก็ขออภัยด้วยครับ อย่าด่าผมเลย เครียดมาเยอะพอแล้วคับ ขอบคุณที่รับฟังคับ
ผมรู้สึกเบื่อนิสัยแม่ผมและเริ่มจะทนนิสัยแม่ผมไม่ได้เพราะว่า??
เริ่มเรื่องเลยคือวันนี้ผมได้ทะเลาะกับแม่เรื่องเงิน ผม
บอกก่อนเลยว่าแม่เป็นคนใช้เงินเปลืองมากแล้วใช้ไม่รู้จักพอ มีร้อยใช้2ร้อย มีพันใช้หมื่น แล้วของที่แม่ผมซื้อแต่ละอย่างมีแต่ของไร้ประโยชน์ทั้งนั้น เช่นพวกเสื้อผ้า แว่นตา กางเกง รองเท้า แบรนด์เนม แต่กับของกินแม่ผมไม่ค่อยจะอยากซื้อเท่าไร ในบ้านผมมีกันอยู่5คน พ่อ แม่ ผม หลาน และยาย(แม่ของแม่)
ซึ่งพ่อผมได้ออกไปทำงานส่งอาหารตั้งแต่8:00ถึง20:00 ส่วนผมกับแม่กับยายอยู่ที่บ้าน ที่ผมอยู่บ้านช่วงนี้เพราะผมผ่าตาเป็นจอประสาทลอก รักษาตัวอยู่บ้าน ก่อนหน้าที่จะผ่าผมก็ทำงานพับกระดาษพวกกระดาษไหว้เจ้าตรุษจีน แล้วส่งให้ทางญาติผมเอาไปขาย ตั้งแต่ต้นปี62มาผมได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนแค่ครั้งเดียว นอกนั้นทำงานแล้วก็อยู่แต่บ้าน ทำงานบ้านแทบทุกอย่าง บุหรี่ไม่สูบเหล้าไม่กิน ซึ่งผมทำตัวดีมากมาตลอดไม่เคยทำให้พ่อแม่ผิดหวัง เงินผมส่วนมากก็ทำงานพิเศษหากับพ่อให้เพิ่มที่ละนิดละหน่อย ผมก็จะเก็บไว้เพราะผมอยากจะเก็บไว้สร้างอนาคตซื้อเเฟรนไชเป็นของตัวเองแล้วก็เผื่อมีแฟนในอนาคต แต่เงินที่มีผมก็แบ่งแม่ใช้ด้วย สมมุติทำงานได้4000ก็จะแบ่งให้1500 ซึ่งแม่ผมก็จะไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไรเพราะว่าผมให้น้อย (ลืมบอกผมอายุ20ปี) ก็ให้มาตลอดที่ผมทำงานพิเศษเล็กๆได้ แต่เดือนที่ผ่านมาผมไม่ได้ทำงานเพราะผ่าตัดตา ช่วงนี้ก็จะใช้เงินที่เก็บเอาไว้ซื้อกินซื้อของจำเป็นในบ้าน น้ำยาล้างจาน สบู่ น้ำยาล้างห้องน้ำ ผงซักฟอก ของพวกนี้ส่วนมากจะมีแต่ผมซื้อคับ ส่วนแม่ผมนานๆออกที นานแบบว่า4-5เดือนออกทีแล้วแต่อารมณ์ ผมพูดเลยว่าตั้งแต่ต้นเดือนมาผมเหลือตังเก็บทั้งหมด11,000บาท ใช้มาจนถึงวันนี้เหลือ1,500 ผมก็ซื้อทั้งซื้อกินทั้งของใช้ส่วนตัวด้วย ส่วนแม่ผมมีเงินเก็บเยอะที่สุดในบ้าน พ่อผมแบ่งให้กับผมแบ่งให้แล้วงวดวันที่16ที่ผ่านมาพ่อผมก็ถูกเลข20,000บาท พ่อผมให้แม่ไป12,000 พ่อก็ให้ผมมา2,000 ส่วนพ่อผมเหลือ6,000 เพราะพ่อผมก็ต้องใช้เงินซ่อมรถด้วย มาเรื่องแม่ต่อ แม่ผมมีเงินเก็บรวมเกือบ40,000รวมกับเงินยายในธนาคารที่เก็บมาด้วย แต่รู้มั้ยครับเดือนนี้แม่ผมใช้เงิน40,000รวมทั้งเงินยายด้วยหมดเกลี้ยงภายใน7วัน เพราะซื้อของเเบรนเนมด์จนหมด พอหมดทีนี้แม่ผมก็เอาแหวนกับสร้อยไปจำนำได้มา15,000 แม่ผมก็ยังไม่หยุดอีก เอาเงินไปซื้อเเว่นตาแบรนด์เนมหมด7,000 เหลือ8,000แม่ผมก็เอาไปซื้อกระเป๋าจนเงินหมด ทีนี้หมดของจำแล้วคับ แล้วก็มาเบียดเบียนเงินเก็บ โดยการถามผมว่า 'พ่อได้ให้เงินถูกหวยอยู่ใช่มั้ย เอามาให้แม่ยืมซื้อของกินหน่อย' ผมก็ได้ให้แม่ยืมไป เงินผมเหลืออยู่4,000 แต่แม่ยืมไปก็ซื้อกินแค่2วัน กินมาม่าแล้วก็ซื้อขนมปังฟาร์มเฮ้ามากินหมด150 ส่วนเงิน1,850ก็เอาไปซื้อเสื้อผ้าจนหมดอีก ทีนี้เงินที่ผมเหลือ4,000 แม่ผมมายืมไปอีก1,500บอกจะเอาไปซื้อของใช้ให้ยายผม ผมก็ให้ไปอยู่เหลือ2,500 ยืมได้2วันจนมาถึงวันนี้ แม่ผมได้มาขออีก1,000 คราวนี้ผมให้แต่ผมถามแม่กลับว่า 'แม่คับทำไมยืมเงินผมบ่อยจัง' แม่ผมก็บอกว่า 'กูจะยืมเท่าไร่ก็เรื่องของตู เป็นลูกมีหน้าที่ใหัก็ให้ อย่าถามให้มากนัก' ผมก็เลยเงียบไปสักพัก เอาอีกแล้วแม่ผมเอาเงิน1000ที่ผมให้ยืมไปไปสั่งของออนไลน์จนหมด ตัว ทีนี้พอเที่ยงมาแม่ก็มาบอกผมว่า 'เห้ย ตอนเที่ยงนี่เลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำแม่ด้วยอยากกินของดีๆบ้าง' เลยถามว่า 'ของดีๆอะไรคับ' แม่ก็บอกว่า 'พวกอาหารญี่ปุ่นบนห้างไม่ก็อาหารฝรั่งงบสัก600-700' ผมเลยบอกว่า 'แม่เงินผมใกล้หมดแล้ว กินแพงไม่ได้หรอกเงินผมเหลือแค่1500ต้องใช้อีก7วันกว่าเงินเดือนพ่อจะออก แล้วแม่ก็ยืมผมไปเยอะแล้วนะ' ทีนี้ผมโดนแม่ผมด่ากลับเลยว่า 'อ่าวเงิน1500มุงเลี้ยงกูหมด600เงินมุงก็เหลือ 900 ก็ใช้ได้สิวันละร้อยกว่าๆ ตูขอให้เลี้ยงแค่นี้ทำไม่พอใจ หนีซะ คนเห็นแก่ตัว ตูเลี้ยงมาหมดเท่าไรมุงคิดบ้างมั้ย' ผมก็นั่งเครียดจนร้องไห้เลยครับ ทำดีกับแม่มาตลอดแต่แม่ไม่เคยเห็นความดีผม ผมเลยเข้าไปเก็บตัวในห้องคนเดียว ระบายให้เพื่อนฟังก็ไม่มีใครอยากรับฟัง ในใจผมนึกเรื่องฆ่าตัวตายแล้วด้วยซ้ำ เชือกอยู่ไหนๆ แต่อีกใจนึงก็ อนาคตอดทนเพื่ออนาคตจะเกิดอะไรขึ้นก็ชั่ง พอผมนอนไปนอนมาก็ได้ยินเสียงแม่คุยกับหลานผม(หลานผมอายุ8ขวบ) ว่า 'โบว์โตขึ้นมาต้องเป็นเด็กดีนะ แม่ขออะไรต้องหาให้แม่ให้ได้แบบนั้นค่อยถือว่าเป็นเด็กดี อย่าไปเป็นคนเลวแบบใครบางคนเลย ทำงานมาแทนที่จะให้เงินแม่ให้หมดแต่กลับให้เเค่ครึ่งเดียว พอขอให้เลี้ยงข้าวก็ไม่ยอมเลี้ยง เลวมากๆอย่าไปเอาเป็นแบบอย่างคนแบบนี้นะ'(พูดแบบน้ำเสียงเยาะเย้ย) ทีนี้ผมที่กำลังนั่งเครียดนั่งร้องไห้ด้วยผมระเบิดลงเลยคับ ตะโกนขึ้นมาว่า 'โอ้ยยยจะเอาอะไรกับผมนักหนาา ผมอายุแค่20ปีผมได้แค่นี้มันดีแค่ไหนแล้ววว เที่ยวก็ไม่เที่ยวบุหรี่เหล้าก็ไม่ติด แฟนก็ไม่มี งานบ้านก็ทำแทบทุกอย่าง จะเอาอะไรอีกก เงินผมจะไม่ให้มีเก็บเลยหรออ' ผมตะโกนไปเพราะผมขาดสติจริงๆ เพราะว่าเครียดมาก แต่แม่ผมไม่มีท่าทีที่จะกลัวหรืออะไรเลย มาตะคอกใส่ผมคืนว่า 'มุงดีแค่นี้มุงอย่าคิดว่าตัวมุงดีมาก มุงหัดแหกตาดูลูกคนอื่นบ้าง เขาทั้งซื้อบ้านซื้อรถให้แม่เขา ตามใจแม่เขาทุกอย่าง ทำงานมาให้แม่ทุกบาททุกสตางค์ ตัวเองยอมอดเพื่อแม่ แบบนี้ตูค่อยเรียกว่าลูกที่ดี แต่มุงได้แค่นี้ยังไม่เท่าขี้ตีนใครเลย อย่าหลงตัวเองให้มาก ถ้าไปพอใจมุงหนี ตูบอกแล้วไงให้หนีไปไกลๆ แล้วหนี้ที่ตูยืมอ่ะตูถือว่าเป็นการเลี้ยงมุงมาตั้งแต่เล็กจนโต ตูไม่คืน' ผมจนมุมมืดแปดด้านจริงๆผมเลยตัดสินใจออกจากบ้านมาพักบ้านญาติทางพ่อ ซึ่งห่างกันประมาณ10โล ผมเลยเล่าให้ญาติผมฟังทั้งหมด ญาติผมยังพูดกับผมเลยว่า 'ใจเย็นๆแม่เธอนะเป็นคนแบบนี้มาแต่กลางคนแล้ว ชอบอ่านกินคนนู้นคนนี้แม้กระทั่งคนในบ้าน ขนาดพ่อแกนะแต่ก่อนยิ่งโดนหนักกว่าแกอีก ขโมยทั้งเงินพ่อแก บังคับให้พ่อแกเอาของเก็บทั้งหมดไปขายเอาเงินไปให้แม่แกใช้ แล้วยังเคยขโมยสร้อยยายแกหนัก5บาทเอาไปกินเที่ยวจนหมดแล้วก็โยนความผิดให้คนอื่นรับผิด จนคนนั้นเป็นแพะโดนตำรวจจับ น้าจะบอกอะไรให้ ไม่มีใครทำดีกับแม่แกขึ้นหรอก ดีแทบตายแค่ไหนแม่แกก็ไม่เห็นว่าดี' ผมก็เลยรู้นิสัยแท้ๆของแม่ผมเพราะแม่ผมเป็นแบบนั้นจริงๆ ตอนผมเป็นเด็กผมเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันแทบทุกวัน แล้วก็สอนผมอยู่บ่อยๆด้วยว่า ถ้าเก็บตังค์ใครได้อย่าเอาไปคืน ให้เอามาให้แม่ใช้ แม่ผมพูดถึงขนาดนี้เลย ส่วนพี่ผมได้หนีออกจากบ้านตั้งแต่5ปีที่แล้วเพราะทนแม่ผมไม่ได้ ส่วนหลานผมแม่บอกว่าเดี๋ยวตูจะเลี้ยงเอาเอง พวกมุงหนีให้หมด พี่ผมเลยออกไปหาทำงานต่างจังหวัดแล้วก็ไม่ได้กลับมาหาแม่ผมอีกเลย ต่อไปคงจะเป็นผมแล้วแหละ ตาผมก็ยังไม่หายดีจากการผ่า เงินก็เหลือแค่1,500 ส่วนพ่อผมก็ทำงานงกๆตั้งแต่เช้ายันดึก บางวันกลับ3ทุ่มเพราะแม่บังคับให้ทำนานๆจะได้เงินเยอะๆ ตอนนี้ผมก็หมดทางออกจริงๆกับเรื่องแม่ผม จะปีใหม่อยู่แล้วก็ไม่ยอมคุยดีๆกับคนในบ้าน เป็นมาทุกปีแล้วปีนี้เป็นหนักกว่าปีที่ผ่านมาเยอะ ทะเลาะกันบ่อยมากจนวันนี้ทนไม่ได้จิงๆ
แล้วตั้งแต่ผมอยู่ม.1มาแม่ก็ไม่เคยให้เงินผมใช้แม้แต่บาทเดียว ส่วนมากจะเป็นพ่อผมให้ แล้วลืมบอกไปว่า แม่ผมไม่ได้ทำงานมา6ปีแล้ว ออกงานมานั่งอยู่บ้านรอพ่อผมหาให้กินคับ
ผมขอความคิดเห็นจากพี่ๆหน่อยคับว่ามีแม่ใครเป็นแบบนี้บ้างคับแล้วรับมือกันยังไงคับ พิมพ์ผิดถูกยังไงก็ขออภัยด้วยครับ อย่าด่าผมเลย เครียดมาเยอะพอแล้วคับ ขอบคุณที่รับฟังคับ