บทเรียนในวัย 32 กะรัต 💎

กระทู้สนทนา
บทเรียนในวัย 32 กะรัต 💎 
 
🔸🔸 บทเรียนที่ 1 🔸🔸
 
เคยได้ยินคำพูดที่ว่า...."ความสุขชั่วคราว นำพาซึ่งความเศร้าถาวร" กันไหม
คำๆนี้ได้ยินจากรายการของน้าแน็ครายการ "อย่าหาว่าน้าสอน" ทางยูทูป
ซึ่งพอเราได้ยินคำนี้แล้วนำกลับมาคิดทบทวนสิ่งต่างๆในชีวิตเรา เห้ยย!!มันใช่ว่ะ
 
ย้อนกลับไปในสมัยวัยเด็ก ที่บ้านไม่ได้มีฐานะอะไร
การที่พ่อจะซื้อของกิน ของเล่น ของใช้ หรืออะไรแพงๆให้เนี่ย
มันยากนะ เข้าใจอารมณ์ม่ะ แบบอยากได้ แต่ไม่เคยได้เลย
ได้แต่มองและฝันว่า..วันนึงเมื่อมีเงิน เราจะกลับมาซื้อสิ่งของเหล่านั้น 
ใช่ค่ะ คนส่วนใหญ่เป็นแบบนั้นแทบทุกคน และเราก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย ‼️
เมื่อวันนึงที่เราเริ่มหาเงินได้เองแล้วเนี่ยความอยากได้สิ่งๆนั้นมันจะกลับมา
มันจะกลับมาโดยอัตโนมัติเลยล่ะ
-อยากได้รองเท้าคู่นี้จัง 
-อยากได้ของสะสมอันนี้จัง
-อยากได้กระเป๋าใบนั้นจัง
-อยากได้เสื้อผ้าอันนี้จัง 
-อยากได้โทรศัพท์เครื่องนั้นจัง
อารมณ์คล้ายๆ ขอซื้อไว้ก่อน ใช้หรือไม่ใช้ค่อยว่ากัน 
ขอให้ได้ซื้อ เพื่อมาเป็นคุณค่าทางใจ ง่ายๆก็คือ "ซื้อความสุข"
เหมือนซื้อมาเติมเต็มสิ่งที่ขาดไปในวัยเด็ก ในสมัยที่ยังไม่สามารถซื้อได้
ทั้งเงินสดเงินผ่อน รูดบัตรรัวๆ แล้วพอได้ของเหล่านั้นแล้ว 
โอ้โห มันมีความสุขจริงโว้ยยยย‼️ 55555555
และของบางอย่างที่ซื้อมา แทบจะไม่เคยใช้เลยด้วยซ้ำ
วางไว้งั้นแหละ หรือไม่ก็เก็บจนเก่า
 
และเมื่อวันนึงเวลาชีวิตได้มาถึงจุดเปลี่ยน นั่นคือ เรา "ตกงาน" ค่ะ
และใช้เงินทุนที่มี ไปทำธุรกิจส่วนตัว แต่ไม่ประสบความสำเร็จ
เรียกง่ายๆว่า เจ๊ง ค่ะ และเมื่อชีวิตต้องพบเจอกับคำว่า "หนี้สิน"
ทีนี้มีหนี้แล้วทำอย่างไร เราย้อนกลับไปมองตัวเองในอดีตที่ผ่านมาค่ะ
มองการใช้ชีวิต ไม่ว่าจะการใช้เงินเกินตัวหรือ การซื้อของฟุ่มเฟือยโดยไม่จำเป็น 
การเที่ยว สังสรรค์ การสนุกกับชีวิต โดยที่เราไม่รู้ตัวเลยว่า...
วันนึง ชีวิตเราจะมีปัญหา จนตอนนี้ทำให้..เกิดปัญหาทางการเงินขึ้น
พอเกิดปัญหา ทีนี้ขอบอกตรงๆเลยว่า หมาจนตรอกค่ะ ไม่รู้จะไปทางไหน
ไปทางไหนก้ไม่ได้ ไปทางไหนก็ตัน สุดท้าย...ก็ต้อง ยอมขายสิ่งที่รัก 
สิ่งที่ชอบ สิ่งที่เป็นคุณค่าทางใจ และไม่ใช่ว่าขายได้ทุกอย่างนะ
บางอย่างขายได้ บางอย่างขายไม่ได้ บางอยากไม่อยากขาย
แต่ก้ต้องยอมขาย เพื่อแลกกับเงิน แล้วตอนนี้เราโคตรรู้ซึ้งเลยว่า...
ความสุขชั่วคราว นำมาซึ่งความเศร้าที่ถาวร ยังงัย !!!!!!
 
ปล.สุขจนทะลักเป็นเลือดแล้วจ้าตอนนี้ 
 
เขียนโดย : องค์หญิงดราม่า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่