วันนี้ว่างๆเลยนั่งดูหลังไมค์เล่นๆครับ เราคิดว่าเราใช้เวลาวนเวียนกับความหวังที่จะมีความรักจากโลกออนไลน์นานหลายปีแล้วครับ ซึ่งแน่นอนว่าไม่เคยประสบความสำเร็จ เราพบว่า....
- 90% ของคนที่เราคุยด้วยมักจะหายไปภายใน 2-3 วัน
- 5% หายไปหลังจากให้ไลน์ไป โดยไม่รับแอด
- 3% จะหายไปต่อเมื่อคุยไลน์ไปสักพัก
- 1.5% จะเป็นคนคุยกันได้นาน มากกว่าสี่เดือนถึงครึ่งปี แต่ท้ายที่สุดก็ตกลงไปในเฟรนโซน พี่น้อง
- 0.5% คือคนที่คุยกันนานมากๆๆ จนเค้าไปมีแฟน เราไม่โกรธนะ แถมยินดี(เข้าเฟรนโซนไม่รู้ตัว)
เรายอมเปิดใจคุยกับผู้หญิงทุกประเภท ยกเว้นแค่เด็กยังไม่บรรลุนิติภาวะ เราพบว่าปัญหาที่ทำให้เกิดความล้มเหลวในการคุย คือ..
- เลิกกับแฟนเก่าแล้ว แต่ยังตัดใจจากแฟนเก่าไม่ได้
- เพิ่งเลิกกับแฟน หาคนคุยประชดแฟน
- หน้าตาไม่ตรงสเป็ก ดูไม่แพง ไม้แขวนไม่ดี บ้าขาว ไม่ชอบคนดำ ๆลๆ
- ตอบไลน์ช้ามาก.. (อันนี้เราเองง่ะ 555+)
- ต่างฝ่ายต่างจู่โจมมากไป หรือไม่มีสถานะที่ชัดเจน (อันนี้ขึ้นอยู่กับแต่ละคน บางคนก็ไม่ชอบ บางคนก็อยากมีสถานะชัดเจนตั้งแต่เริ่มคุย)
- คุยกันหลายคน เจอคนที่ดีกว่า ถูกใจกว่า
- อีกฝ่ายนัดแล้วไม่อยากไปเจอสักที (อันนี้เราเอง 55+)
- ไม่ไว้ใจ ไม่เชื่อใจกัน
- ไม่ค่อยหื่น ก็ทำงานเหนื่อยอ่ะ
- ฯลฯ
เราพยายามเรียนรู้สิ่งที่ผิดพลาดจากการคุยครั้งก่อนๆ แต่ยิ่งเรียนรู้ ยิ่งเจอความล้มเหลวใหม่ๆ นานๆเข้าเริ่มท้อครับ 5555+ ท้อมากจนเอาไปใส่เข่งขายได้เลยครับ 555+
เรากล้าพูดเลยว่า คนที่จะคุยกันได้อย่างแรกต้องมีหน้าตาที่ดึงดูดหรือตรงสเป็กเลยครับ อัตราความสำเร็จมากขึ้นถึง 80% นอกนั้น ต่อให้ตรงกับสิ่งที่สาวๆต้องการ แต่ถ้ามันไม่ตรงสเป็ก หน้าม่ายยช่ายย ก็หน่ายจะคุยต่อ มีสองทางคือโดนบล็อคใส่หน้า กับหายไปเงียบๆ
เราก็ต้องเข้าใจความจริงของมนุษย์ครับ คนเราเกิดมาจากร้อยพ่อพันแม่ จะให้ทุกคนเหมือนกันได้ไง เราก็มองในแง่ดีครับ บนโลกนี้มีคน 7000 กว่าล้านคน มีประชากรหญิงสัก 60% ผมคิดว่าผมคงเจอใครสักคนในแน่นอนครับ ถ้าดวงตกจริง เธอคนนั้นอาจจะเป็นคนที่ 4200 ล้านก็ได้ครับ
ทั้งหมดเป็นแค่ความเห็นส่วนตัวครับ มันทำให้เราเริ่มกลับไปโลกแห่งความจริงแล้วครับ ความรัก ความห่วงไย ความปรารถนาดี มันน่าจะมีค่าและคู่ควรกับคนที่เห็นค่าของมันครับ
ควรทิ้งความหวังแล้วกลับสู่โลกแห่งความจริง
- 90% ของคนที่เราคุยด้วยมักจะหายไปภายใน 2-3 วัน
- 5% หายไปหลังจากให้ไลน์ไป โดยไม่รับแอด
- 3% จะหายไปต่อเมื่อคุยไลน์ไปสักพัก
- 1.5% จะเป็นคนคุยกันได้นาน มากกว่าสี่เดือนถึงครึ่งปี แต่ท้ายที่สุดก็ตกลงไปในเฟรนโซน พี่น้อง
- 0.5% คือคนที่คุยกันนานมากๆๆ จนเค้าไปมีแฟน เราไม่โกรธนะ แถมยินดี(เข้าเฟรนโซนไม่รู้ตัว)
เรายอมเปิดใจคุยกับผู้หญิงทุกประเภท ยกเว้นแค่เด็กยังไม่บรรลุนิติภาวะ เราพบว่าปัญหาที่ทำให้เกิดความล้มเหลวในการคุย คือ..
- เลิกกับแฟนเก่าแล้ว แต่ยังตัดใจจากแฟนเก่าไม่ได้
- เพิ่งเลิกกับแฟน หาคนคุยประชดแฟน
- หน้าตาไม่ตรงสเป็ก ดูไม่แพง ไม้แขวนไม่ดี บ้าขาว ไม่ชอบคนดำ ๆลๆ
- ตอบไลน์ช้ามาก.. (อันนี้เราเองง่ะ 555+)
- ต่างฝ่ายต่างจู่โจมมากไป หรือไม่มีสถานะที่ชัดเจน (อันนี้ขึ้นอยู่กับแต่ละคน บางคนก็ไม่ชอบ บางคนก็อยากมีสถานะชัดเจนตั้งแต่เริ่มคุย)
- คุยกันหลายคน เจอคนที่ดีกว่า ถูกใจกว่า
- อีกฝ่ายนัดแล้วไม่อยากไปเจอสักที (อันนี้เราเอง 55+)
- ไม่ไว้ใจ ไม่เชื่อใจกัน
- ไม่ค่อยหื่น ก็ทำงานเหนื่อยอ่ะ
- ฯลฯ
เราพยายามเรียนรู้สิ่งที่ผิดพลาดจากการคุยครั้งก่อนๆ แต่ยิ่งเรียนรู้ ยิ่งเจอความล้มเหลวใหม่ๆ นานๆเข้าเริ่มท้อครับ 5555+ ท้อมากจนเอาไปใส่เข่งขายได้เลยครับ 555+
เรากล้าพูดเลยว่า คนที่จะคุยกันได้อย่างแรกต้องมีหน้าตาที่ดึงดูดหรือตรงสเป็กเลยครับ อัตราความสำเร็จมากขึ้นถึง 80% นอกนั้น ต่อให้ตรงกับสิ่งที่สาวๆต้องการ แต่ถ้ามันไม่ตรงสเป็ก หน้าม่ายยช่ายย ก็หน่ายจะคุยต่อ มีสองทางคือโดนบล็อคใส่หน้า กับหายไปเงียบๆ
เราก็ต้องเข้าใจความจริงของมนุษย์ครับ คนเราเกิดมาจากร้อยพ่อพันแม่ จะให้ทุกคนเหมือนกันได้ไง เราก็มองในแง่ดีครับ บนโลกนี้มีคน 7000 กว่าล้านคน มีประชากรหญิงสัก 60% ผมคิดว่าผมคงเจอใครสักคนในแน่นอนครับ ถ้าดวงตกจริง เธอคนนั้นอาจจะเป็นคนที่ 4200 ล้านก็ได้ครับ
ทั้งหมดเป็นแค่ความเห็นส่วนตัวครับ มันทำให้เราเริ่มกลับไปโลกแห่งความจริงแล้วครับ ความรัก ความห่วงไย ความปรารถนาดี มันน่าจะมีค่าและคู่ควรกับคนที่เห็นค่าของมันครับ