ถึงเขาคนนั้นที่คงไม่กลับมา

เราคบกับแฟนได้ปีกว่าค่ะ เป็นเพื่อนกันมา10กว่าปี แต่เราแอบชอบเขามาตั้งนานละ ตั้งแต่ม.2
แล้วก็คุยกันเป็นเพื่อนมาตลอด คุยๆหายๆ จนกระทั้งตอนเราไปเรียนโทที่จีนได้ปีนึง ก็ได้คุยกันอีกรอบ แล้วเราก็บินกลับไทยเพื่อมาเที่ยวเดือนนึงก็นัดเจอกัน สุดท้ายก็คบกัน แต่เราต้องบินไปเรียนต่ออีกปีนึง เขาสัญญาว่าจะรอ ซึ่งเขาก็รอจริงๆ
  แต่ระหว่างนั้น เราติดเพื่อน ติดเที่ยว มีปัญหาแบบนี้มาตลอด เอาจริงๆเขาก็ให้โอกาสมาตลอด เราก็ทำพังตลอด จนเหลืออีกสองสามเดือน เราใกล้จะไทย ก็บอกกับตัวเองว่าเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้วนะ เริ่มเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขา แต่เราเป็นคนขี้หึง ช่วงระหว่างที่อยู่ไทย เพราะห่างจากเขานานเลยต้องการความรักจากเขามากขึ้น แต่กลายเป็นว่าสิ่งที่เขาโฟกัสคืองานกับเงินเท่านั้น
  พอช่วง2-3เดือนที่ผ่านมาก็เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น จนเดือนที่แล้วเขาขอทบทวนความสัมพันธ์ เราก็ให้เวลาเขา3-4 แล้วเราก็เลยโทรถามว่าสรุปได้คำตอบมั้ย เขาตอบว่า”ก็คิดถึงนะ งั้นกลับมาคบกันก็ได้”
  พอกลับมาคบกันเราก็พยายามทำตัวดีขึ้น พยายามไม่งี่เง่า ไม่จิก เขาก็หายไปบ่อยขึ้น เราหายเขาก็ไม่ตาม เราก็พยายามปรับ แต่เหมือนมันสายไป จนเราระเบิด โทรจิกไปเป็นสิบสาย แล้วบล๊อกเบอร์ให้รู้ว่าเราทนไม่ไหวแล้ว ใช่ค่ะเราความอดทนต่ำ พอเป็นแบบนั้นเขาเอาสถานะในเฟสออกเลยค่ะ สรุปเราเลิกกันเลย
  พอตอนหลังพยายามปรับความเข้าใจ เขาบอกเขาเหนื่อยไม่อยากคิดเรื่องความรักอีกแล้ว ภ้าเขาลืมไม่ได้เขาจะกลับมา เราก็พยายามง้อมาตลอด เขาก็ตอบข้อความตลอด นัดไปเจอก็ตอบตกลงไม่ได้ปฏิเสธ เขาบอกอยากง้อก็ง้อ อยากส่งข้อความก็ส่งมาได้ เราเป็นแบบนี้มา10วันละ จนเพื่อนรุมกันด่าว่า “มันน่ารำคาญ” เราหยุดการกระทำเลย กลัวเขาจะรำคาญไปมากกว่า แต่สุดท้ายแล้วเราก็ยังอยากได้เขากลับมานะ แต่ก็สุดแล้วแต่เขา สาเหตุที่ตั้งกระทู้คือ อยากให้เพื่อนช่วยด่าดึงสติค่ะ 5555
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่