A=แฟน
B=เพื่อน(ที่มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน)
เรื่องมีอยู่ว่าก่อนหน้านี้ผมกับBเคยเป็นแฟนกันมาก่อนแล้วเลิกกันไปแบบต่างคนก็รักกันจบแบบสวยๆ แล้วมันก็มีแฟนใหม่ผมก็มีห่างกันมา3ปีผมเลิกกับแฟนBก็เลิกกับแฟนพอดีBโทรหาผมร้องไห้ให้ผมไปหาแล้วกินเหล้านั้งคุยกันผมถามBว่ากลับมาเป็นแฟนกันไหมBบอกยังไม่อยากมีใครขอเวลาแปปนึงผมก็ให้เวลาและตามจีบBเป็นเวลาพักนึงเกือบ2เดือน Bก็ไม่เอามันบอกว่าอยากเป็นเพื่อนยังไม่อยากมีพันธะกับใคร ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่คุยกับมันเพราะผมไม่พร้อมจะเป็นเพื่อนกับBผมรู้ตัวว่าผมรักBผมเลยตีตัวออกห่างแต่Bก็ไม่เคยห่างผมไปไหนผมหายBก็พยายามติดต่อผมมาบ้านผมมานอนกับผม แต่ตอนนี้ผมมีแฟนใหม่คนนึงผมก็บอกBไปว่าผมมีแฟนแล้วนะเลยพร้อมเป็นเพื่อน เราเลยตกลงเป็นเพื่อนกัน แต่มันไม่จบแค่นั้นความรู้สึกเดิมมันก็มีอยู่ ระหว่างที่ผมคบกับA Bก็ให้ผมไปกินเหล้าไปเที่ยวไปหาแล้วBก็บอกว่ารักผม ผมถามว่าเอายังไงคุยกันตกลงกันว่าเราเป็นเพื่อนที่มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนอยากมีผมในสถานะแบบนี้ที่ไม่ผูกมัดและBก็รักผม ผมเลยบอกว่าได้ก็ดูแลกันไปแบบนี้แต่ผมมีแฟนนะBตกลง แล้ววันนึงBมีแฟนใหม่ก็ไปนะผมยอมรับนะว่าผมรักB แต่ผมก็รู้สึกรักAและไม่อยากเลิกกับAแต่ก็ยังมีความสัมพันธ์กับBที่เป็นมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนแล้วผมก็มีอะไรกับทั้งสองคนผมก็รู้สึกผิดกับAก็เลยขอเลิกกับBแล้วBบอกว่าเป็นเพื่อนกันเลิกกันไม่ได้ เวลาBมาอยู่กับผมผมก็รู้สึกว่าBรักผมBไม่มีใครและไม่อยากมี เวลาAโทรมาหรือคอมาผมก็รับสายปกติBก็ไม่ว่าอะไรแต่ผมให้ความสัมคัญกับAมากกว่าเวลาAมาหาหรืออะไรจะไปไหนผมบอกBเลยว่าวันนี้ไม่ว่างแต่ทั้ง2คนรู้จักกันเพราะผมพาไปรู้จักและกำลังคิดว่าจะไปเที่ยวด้วยกัน3คน ผมไม่รวยนะครับค่อนข้างจนทั้งABก็ทำงาน
สรุปผมก็ยัง งงๆกับสถานะของผม
คือเท่ากับผมมี เมียคนเดียวซื่อสัตย์กับเมียเพราะอีกคนเป็นแค่เพื่อน แบบนี้ถูกไหมครับ
ผมมีแฟนคนนึงกับมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนคนนึงผมรู้สึกงงๆครับ
B=เพื่อน(ที่มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน)
เรื่องมีอยู่ว่าก่อนหน้านี้ผมกับBเคยเป็นแฟนกันมาก่อนแล้วเลิกกันไปแบบต่างคนก็รักกันจบแบบสวยๆ แล้วมันก็มีแฟนใหม่ผมก็มีห่างกันมา3ปีผมเลิกกับแฟนBก็เลิกกับแฟนพอดีBโทรหาผมร้องไห้ให้ผมไปหาแล้วกินเหล้านั้งคุยกันผมถามBว่ากลับมาเป็นแฟนกันไหมBบอกยังไม่อยากมีใครขอเวลาแปปนึงผมก็ให้เวลาและตามจีบBเป็นเวลาพักนึงเกือบ2เดือน Bก็ไม่เอามันบอกว่าอยากเป็นเพื่อนยังไม่อยากมีพันธะกับใคร ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่คุยกับมันเพราะผมไม่พร้อมจะเป็นเพื่อนกับBผมรู้ตัวว่าผมรักBผมเลยตีตัวออกห่างแต่Bก็ไม่เคยห่างผมไปไหนผมหายBก็พยายามติดต่อผมมาบ้านผมมานอนกับผม แต่ตอนนี้ผมมีแฟนใหม่คนนึงผมก็บอกBไปว่าผมมีแฟนแล้วนะเลยพร้อมเป็นเพื่อน เราเลยตกลงเป็นเพื่อนกัน แต่มันไม่จบแค่นั้นความรู้สึกเดิมมันก็มีอยู่ ระหว่างที่ผมคบกับA Bก็ให้ผมไปกินเหล้าไปเที่ยวไปหาแล้วBก็บอกว่ารักผม ผมถามว่าเอายังไงคุยกันตกลงกันว่าเราเป็นเพื่อนที่มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนอยากมีผมในสถานะแบบนี้ที่ไม่ผูกมัดและBก็รักผม ผมเลยบอกว่าได้ก็ดูแลกันไปแบบนี้แต่ผมมีแฟนนะBตกลง แล้ววันนึงBมีแฟนใหม่ก็ไปนะผมยอมรับนะว่าผมรักB แต่ผมก็รู้สึกรักAและไม่อยากเลิกกับAแต่ก็ยังมีความสัมพันธ์กับBที่เป็นมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนแล้วผมก็มีอะไรกับทั้งสองคนผมก็รู้สึกผิดกับAก็เลยขอเลิกกับBแล้วBบอกว่าเป็นเพื่อนกันเลิกกันไม่ได้ เวลาBมาอยู่กับผมผมก็รู้สึกว่าBรักผมBไม่มีใครและไม่อยากมี เวลาAโทรมาหรือคอมาผมก็รับสายปกติBก็ไม่ว่าอะไรแต่ผมให้ความสัมคัญกับAมากกว่าเวลาAมาหาหรืออะไรจะไปไหนผมบอกBเลยว่าวันนี้ไม่ว่างแต่ทั้ง2คนรู้จักกันเพราะผมพาไปรู้จักและกำลังคิดว่าจะไปเที่ยวด้วยกัน3คน ผมไม่รวยนะครับค่อนข้างจนทั้งABก็ทำงาน
สรุปผมก็ยัง งงๆกับสถานะของผม
คือเท่ากับผมมี เมียคนเดียวซื่อสัตย์กับเมียเพราะอีกคนเป็นแค่เพื่อน แบบนี้ถูกไหมครับ