สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอยู่ปี2 ตั้งแต่ขึ้นปี2 มาเราหมดใจไปหลายเรื่องมาก ท้อแท้ไปกับทุกสิ่งอย่าง จากที่เคยตั้งเป้าหมายให้กับตัวเอง ตอนนี้เรามองไม่เห็นเป้าหมายเราแล้ว เรารู้สึกเหมือนกับตัวเองใช้ชีวิตไปวันๆโดยที่ไม่มีความหมายอะไรเลย เหมือนทุกอย่างประเดประดังเข้ามาที่เราหมด เพื่อนก็มีเยอะแยะ แต่เรากลับรู้สึกโดดเดี่ยว เหมือนอยู่ตัวคนเดียวตลอดเวลา มีพ่อมีแม่ที่ให้กำลังใจ แต่เราเองกลับเหมือนอยู่คนเดียว การเรียนก็เริ่มย่ำแย่ เรารู้สึกเดินตามหลังคนอื่นอยู่เสมอ ไม่เก่งเหมือนคนอื่นเขา เมื่อก่อนเราเป็นคนตลกเฮฮามาก แต่พอมาช่วงปีนี้เรารู้สึกว่าเราเงียบกว่าที่เคย คิดเยอะจนกลายเป็นความเครียดทุกๆวัน เมื่อก่อนตั้งใจทำอะไรไว้ต้องทำให้ได้ ตอนนี้กลายเป็นคนหมดใจไปแล้ว เราเหนื่อย เราท้อมาก เรารู้สึกไม่มีความสุขเลย บางทีก็เหมือนมองหาใครไม่เจอ เหงาเหมือนอยู่ตัวคนเดียว เราพยายามบอกให้ตัวเองคิดแต่สิ่งดีๆ สุดท้ายก็กลับมารู้สึกซึมเหมือนเดิม เราอยากหลุดพ้นจากความรู้สึกนี้ มันไม่มีความสุขเลยจริงๆ มันเหนื่อยมากเหมือนสู้อยู่ตัวคนเดียว สู้ไปวันๆ แต่ก็ไม่รู้จะสู้เพื่อใคร สู้เพื่ออะไร เราระบายกับใครแทบไม่ได้เลย ไม่อยากให้คนอื่นมองว่าเรียกร้องความสนใจ เราอยากก้าวผ่านมันไปด้วยตัวเอง แต่สุดท้ายมันเหมือนจะแย่กว่าเดิม เราแค่อยากมีคนรับฟัง บางครั้งมันอึดอัด อัดอั้นจนน้ำตาแทบไหล เหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ มันจุกไปหมด แต่ก็ต้องกลั้นไว้ ซึ่งมันโคตรทรมานเกินจะรับไหว เราอยากหลุดพ้นจากความรู้สึกนี้จริงๆ เรากลายเป็นคนไม่เอาไหน เราแค่อยากกลับมาเป็นคนที่มีสติ เข้มแข็ง มีจุดมุ่งหมายของตัวเองอีกครั้ง ใครพอจะแนะนำได้บ้างไหมคะ อะไรก็ได้ จะเป็นหนังสือ เพลง หนัง หรืออะไรก็ได้ เราอาจจะพิมพ์ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ขอโทษนะคะ
อยากเข้มแข็งกว่าที่เป็นอยู่