คือเริ่มเรื่องเลยนะครับ คือผมคบกับแฟนมา13 ปีละ ผมอายุ 39 แฟน 38 เราอยู่คนละบ้านนะครับ ผมอยู่กับแม่ ส่วนเค้าอยู่บ้านสามีเก่า คือเค้าเคยแต่งงานมาครั้งนึงมีลูกชายคนนึงปัจจุบันลูกชายเค้าอายุ 27 ส่วนสามีเค้ามีครอบครัวใหม่ไปแล้ว แต่ก็มาหาเธอและลูกทึ่บ้านอาทิตย์ละครั้ง ตั้งแต่คบกันแฟนผมขอให้เงินเธอเดือนละ 2-3 หมื่นบาท ผมก็ให้มาโดยตลอด เราเป็นแค่แฟนกันเฉยๆนะครับไม่ได้แต่งาน ผมทำธุรกิจส่วนตัวส่วนเธอก็ไม่ได้ทำงานอะไร เลยขอเงินผม เธอได้จากสามีเก่าค่าเลี้ยงลูกด้วย 5 หมื่น ช่วงแรกที่ให้เงินเธอ จริงๆผมก็รู้สึกไม่ค่อยดี เพราะไม่เคยมีแฟนแล้วต้องมาให้เงินเดือน ช่วงแรกผมก็ไม่รู้ด้วยว่าเธอได้เงินสองทาง แต่พอมารู้ผมรู้สึกแย่มาก ผมแบ่งเงินให้เธอมากกว่าผมด้วยซ้ำ ผมต้องประหยัดมาก เวลาผมทนไม่ไหวขอคุยกับเธอเรื่องนี้ก็จะทะเลาะกันตลอด สุดท้ายผมก็จะยอมๆไป เพราะรู้สึกรำคาญ ผมอยากจะมีลูก เธอก็ไม่อยากมีเธอ บอกเงินเราน้อยไปมีลูกค่าใช้จ่ายเยอะ ไม่ต่องกลัวเดี๋ยวแก่ตัวให้ลูกเธอมาช่วยดูแล ซึ่งความจริงลูกเค้าก็ไม่ได้จะดีอะไรกับผมเลยซักนิด ผมรู้สึกเหนื่อยมากยิ่งช่วงหลังธุรกิจไม่ค่อยดีผมต้องประหยัดมากขึ้น ผมรู้สึกเหนื่อยมากเหมือนภาระที่ไม่มีวันจบสิ้น พ่อแม่ของผมก็อยากให้เลิก ว่าผมทุกวัน ให้หาใหม่ดีกว่า พ่อแม่อยากให้ผมมีครอบครัวมีลูก เพราะอายุเริ่มเยอะ เค้าว่าแค่เป็นแฟนทำไมต้องให้เงิน เลี้ยงข้าวหรือของให้นะไม่เป็นไร หรือถ้าเค้าลำบากช่วยเหลือเค้าบ้างก็ได้ แต่ไม่ใช่ต้องให้เป็นเงินเดือนแบบนี้ ถ้าแต่งงานมีลูกก็อีกเรื่อง ถ้าผมเลิกกับเธอแล้วหยุดให้เงินเดือนเธอ ผมจะเป็นผู้ชายไร้ความรับผิดชอบไหมครับ
รู้สึกว่ามีแฟนแล้วเป็นภาระ ต้องให้เงินทุกเดือนเหนื่อนมากกกก