เรารักษามะเร็งเต้านมตั้งแต่ปี 2547 แต่งงานปี 2548 มีลูกคนแรกในปี 2558 (ลูกคนแรกท้องตอน 39 คลอด 40). และปัจจุบันเมื่อรู้ว่ากำลังตั้งท้องก็ช็อคไปแป๊บ. สิ่งแรกที่คิดคือ อยากเอาออก เพราะตอนนี้เรา 44 ปีแล้ว คิดจนสับสนและร้องไห้ เพราะตัวเองแก่แล้ว แถมยังต้องติดตามอาการโรคมะเร็งเต้านมไปตลอดชีวิต.
จนสุดท้ายเราตัดสินใจไปฝากครรภ์ที่รามากับอาจารย์หมอคนเดิมที่เคยทำคลอดให้. หมอพูดมาทำให้เราเสียกำลังใจไปเลยค่ะ ทั้งๆที่ท้องแรก หมอก็ดูแลเราดีมาตลอด หมอพูดว่า "อ้าวท้องเหรอ ทำไมล่ะ ไม่คุมเหรอ อายุเยอะแล้ว" เราก็ตอบว่าจริงๆก็ไม่ได้อยากมีเลยค่ะ เพราะอายุเยอะ แต่เค้ามาเกิดแล้วก็ต้องดูแลกันไป แต่ใจก็อยากยุติการตั้งครรภ์นะคะ. หมอเลยบอกว่า. หมอจะยุติให้ก็ต่อเมื่อเด็กไม่ปกตินะ. แต่หมอก็พูดแบบยิ้มๆ แหละค่ะ. แต่เราก็รู้สึกน้อยใจหมอนะคะ. เพราะหมอที่เรารักษามะเร็งอยู่ก็แนะนำหมอสูคนนี้ให้. เราถึงมาฝากกับเขาเหมือนเดิม
ขอระบายหน่อยนะจ๊ะ.....มันเครียด
เคยรักษามะเร็งเต้านมแต่กำลังจะมีลูก
จนสุดท้ายเราตัดสินใจไปฝากครรภ์ที่รามากับอาจารย์หมอคนเดิมที่เคยทำคลอดให้. หมอพูดมาทำให้เราเสียกำลังใจไปเลยค่ะ ทั้งๆที่ท้องแรก หมอก็ดูแลเราดีมาตลอด หมอพูดว่า "อ้าวท้องเหรอ ทำไมล่ะ ไม่คุมเหรอ อายุเยอะแล้ว" เราก็ตอบว่าจริงๆก็ไม่ได้อยากมีเลยค่ะ เพราะอายุเยอะ แต่เค้ามาเกิดแล้วก็ต้องดูแลกันไป แต่ใจก็อยากยุติการตั้งครรภ์นะคะ. หมอเลยบอกว่า. หมอจะยุติให้ก็ต่อเมื่อเด็กไม่ปกตินะ. แต่หมอก็พูดแบบยิ้มๆ แหละค่ะ. แต่เราก็รู้สึกน้อยใจหมอนะคะ. เพราะหมอที่เรารักษามะเร็งอยู่ก็แนะนำหมอสูคนนี้ให้. เราถึงมาฝากกับเขาเหมือนเดิม
ขอระบายหน่อยนะจ๊ะ.....มันเครียด