สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาแบ่งปันเรื่องราว ความสับสนของคนคนนึง
ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันมาได้ยังไง แอบชอบเพื่อนของพี่ เราสองคนคุยกันเป็นเวลานานมากๆ ทั้งพี่แกโทรหาตอนแกเรียนตำรวจ ไม่ได้เที่ยว ไม่ได้ลอยกระทงเพราะเรียน เราก็คุยให้กำลังใจ เริ่มเเรงพี่แกทักมาหาเราเราก็รู้สึกเฉยๆนะ เเต่ทุกครั้งที่เราคุยกับแกเรายิ้มเราขำได้ตลอด จนเราเเน่ใจกับความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น เราก็จะบอกความรู้สึกของเราไป ว่ารู้สึกอะไร ยังไง เเต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้บอก พี่เขาเลือกคนอื่นไปเเล้วทักที่ตอนนั้นแกก็คุยกับเราอยู่ แกคุยกับคนนั้นได้ประมาณ 1 เดือนเเล้วแกก็คบกัน ผญ ส่งรูปมาหาเราเเต่เอาเเชทพี่เขาส่งมา มันทำให้เราอึ้ง ทำใจสักพัก เราได้เเต่ยินดี ยิ้มทั้งน้ำตา จนเราคิดว่าเราน่าจะบอกไปเร็วกว่านี้ในใจก็เเอบกลัวว่าพี่แกคงไม่ได้คิดอะไรกับเราหรอก เห็นเป็นน้องสาวมั้ง มีเเต่เราที่รู้สึกไปเอง ในระหว่างนั้นที่เราคุยกับพี่เขา ก็มีเพื่อนของเราเป็นทหารเรือทักมาหาเราทุกวัน ถามนู้นนี่นั่นตลอด ตอนนั้นเราชอบพี่เขาไปแล้ว เเต่ความรู้สึกที่ได้กลับมามันทำให้เราเสียใจเเละกลับไปคิดว่าทำไมเราถึงชอบพี่เขาทั้งๆพี่เขาไม่ได้ชอบเราด้วยว่ะ จนเราต้องตัดใจเเบบจริงๆจังๆ พอตัดใจได้เเล้ว เราก็ยังคุยกับเพื่อนของเราไปเรื่อยๆแหละ จนเราถามเพื่อนเราไปว่า คิดยังไงกับเรา ทำไมถึงทักมาทุกวัน ไม่เบื่อบ้างหรอ คำตอบที่ได้จากเพื่อนของเรานั้น มันตอบว่า ไม่เบื่อหรอก ก็ชอบไปแล้ว เบื่อได้ไง ถ้าไม่ชอบจะทักมาหาทุกวันหรอ ในใจเราคิดว่าชอบได้ไงว่ะ เเรกๆเราก็ไม่ชอบมันหรอกเพราะคำว่าเพื่อน เเต่การกระทำมันทุกอย่างทำให้เราชอบมันเราเสียใจ เครียดก็มีมันที่ทักมาหาเราคนเเรก เราก็ชอบมันนะ เราก็บอกว่า เออเราก็ชอบนะที่เเกอยู่ข้างเรา ทำให้เราขำได้ มากกว่าเราเสียใจ เเเต่ส่วนมากเราชอบคิดมากเรื่อนู้นนี่นั่นเราคิดเยอะ พอผ่านมาได้สักพัก พี่เขาทักมมาหาเราถามนู้นนี่นั่น ซึ่งเราก็รู้ว่าพี่เขาคงเลิกกับเเฟนแล้วเเน่เลยคิดในใจ ผลสุดท้ายมันเป็นจริง พี่เขาเลิกกับเเฟน เเต่เราก็ยังรู้สึกนะเเต่ไม่เหมือนเดิม ทุกวันนี้เราก็ยังคุยกับเพื่อนของเราอยู่ เพราะไม่ได้ชอบพี่เขาเเล้ว พี่แกคงสับสน มโนนะ 5555+ เเต่ตอนนี้เราไม่สับสนเเล้วแหละ ตัดใจได้ก็คือจบ เป็นเเค่พี่ชาย ต่างคนต่างสับสนเนอะ เรื่องเพื่อนเราก็คุยเรื่อยๆจนกว่ามั่นใจเเละเพื่อนเป็นคนขอคบ
ความสับสนของคนคนนึง
ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันมาได้ยังไง แอบชอบเพื่อนของพี่ เราสองคนคุยกันเป็นเวลานานมากๆ ทั้งพี่แกโทรหาตอนแกเรียนตำรวจ ไม่ได้เที่ยว ไม่ได้ลอยกระทงเพราะเรียน เราก็คุยให้กำลังใจ เริ่มเเรงพี่แกทักมาหาเราเราก็รู้สึกเฉยๆนะ เเต่ทุกครั้งที่เราคุยกับแกเรายิ้มเราขำได้ตลอด จนเราเเน่ใจกับความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น เราก็จะบอกความรู้สึกของเราไป ว่ารู้สึกอะไร ยังไง เเต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้บอก พี่เขาเลือกคนอื่นไปเเล้วทักที่ตอนนั้นแกก็คุยกับเราอยู่ แกคุยกับคนนั้นได้ประมาณ 1 เดือนเเล้วแกก็คบกัน ผญ ส่งรูปมาหาเราเเต่เอาเเชทพี่เขาส่งมา มันทำให้เราอึ้ง ทำใจสักพัก เราได้เเต่ยินดี ยิ้มทั้งน้ำตา จนเราคิดว่าเราน่าจะบอกไปเร็วกว่านี้ในใจก็เเอบกลัวว่าพี่แกคงไม่ได้คิดอะไรกับเราหรอก เห็นเป็นน้องสาวมั้ง มีเเต่เราที่รู้สึกไปเอง ในระหว่างนั้นที่เราคุยกับพี่เขา ก็มีเพื่อนของเราเป็นทหารเรือทักมาหาเราทุกวัน ถามนู้นนี่นั่นตลอด ตอนนั้นเราชอบพี่เขาไปแล้ว เเต่ความรู้สึกที่ได้กลับมามันทำให้เราเสียใจเเละกลับไปคิดว่าทำไมเราถึงชอบพี่เขาทั้งๆพี่เขาไม่ได้ชอบเราด้วยว่ะ จนเราต้องตัดใจเเบบจริงๆจังๆ พอตัดใจได้เเล้ว เราก็ยังคุยกับเพื่อนของเราไปเรื่อยๆแหละ จนเราถามเพื่อนเราไปว่า คิดยังไงกับเรา ทำไมถึงทักมาทุกวัน ไม่เบื่อบ้างหรอ คำตอบที่ได้จากเพื่อนของเรานั้น มันตอบว่า ไม่เบื่อหรอก ก็ชอบไปแล้ว เบื่อได้ไง ถ้าไม่ชอบจะทักมาหาทุกวันหรอ ในใจเราคิดว่าชอบได้ไงว่ะ เเรกๆเราก็ไม่ชอบมันหรอกเพราะคำว่าเพื่อน เเต่การกระทำมันทุกอย่างทำให้เราชอบมันเราเสียใจ เครียดก็มีมันที่ทักมาหาเราคนเเรก เราก็ชอบมันนะ เราก็บอกว่า เออเราก็ชอบนะที่เเกอยู่ข้างเรา ทำให้เราขำได้ มากกว่าเราเสียใจ เเเต่ส่วนมากเราชอบคิดมากเรื่อนู้นนี่นั่นเราคิดเยอะ พอผ่านมาได้สักพัก พี่เขาทักมมาหาเราถามนู้นนี่นั่น ซึ่งเราก็รู้ว่าพี่เขาคงเลิกกับเเฟนแล้วเเน่เลยคิดในใจ ผลสุดท้ายมันเป็นจริง พี่เขาเลิกกับเเฟน เเต่เราก็ยังรู้สึกนะเเต่ไม่เหมือนเดิม ทุกวันนี้เราก็ยังคุยกับเพื่อนของเราอยู่ เพราะไม่ได้ชอบพี่เขาเเล้ว พี่แกคงสับสน มโนนะ 5555+ เเต่ตอนนี้เราไม่สับสนเเล้วแหละ ตัดใจได้ก็คือจบ เป็นเเค่พี่ชาย ต่างคนต่างสับสนเนอะ เรื่องเพื่อนเราก็คุยเรื่อยๆจนกว่ามั่นใจเเละเพื่อนเป็นคนขอคบ