ปัญหาหลักๆ ของเรากับสามีคือ พักหลังๆ เค้าไม่ชอบโทรหาเราค่ะ
แบบอย่างก่อนนอนบางครั้ง สี่ห้าทุ่มเรายังอยู่ที่ทำงาน ก็บอกว่าจะโทรมาหาก่อนนอน
แต่สุดท้ายก็คือไปอาบน้ำแล้วไปนอนเลย ไม่ยอมโทรมาหาเหมือนที่บอก
ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้ก็เป็นซ้ำๆ จนเราน้อยใจจนไม่รู้จะน้อยใจยังไง มันอาจดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆ
แต่เรามองว่ามันเป็นเรื่องของการเอาใจใส่กันมากกว่า เราเคยร้องไห้ก็แล้ว บอกกับเค้าตรงๆ ก็แล้ว
ว่าให้ใส่ใจเราบ้าง เค้าก็สัญญาว่าจะปรับปรุง แต่ก็ไม่เคยทำได้เลยค่ะ
หลายครั้งที่เค้ากลับบ้าน (บ้านแม่ของเค้าเอง) แล้วเค้าก็จะหายไป แบบติดต่อแทบไม่ได้
มารู้ทีหลังว่าไปเที่ยวกับที่บ้านแม่เค้า แต่ไม่ยอมบอกเรา เรามารู้ทีหลัง เราก็เลยมีความรู้สึกว่า
ตัวเราเองนั้นไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับสามีเลย เหมือนเค้าจะมีเราอยู่ในชีวิตหรือไม่มีก็ได้
พอเราดราม่ามากๆ เค้าก็จะพาลโกรธเราอีก ทั้งๆ ที่สิ่งที่เราต้องการ ก่อนหน้านี้ก็เป็นสิ่งที่เค้าเคยทำมาตลอด
พอมาวันนี้มันเหมือนกลายเป็นเราวิ่งตาม วิ่งตามจนเรารู้สึกเหนื่อย
หลายครั้งที่บอกตัวเองว่าควรพอนะ ไม่ควรไปโทรตื้อๆ เค้า ควรเป็นฝ่ายรอให้เค้าโทรมาบ้าง แต่สุดท้ายก็อดโทรไปหาก่อนไม่ได้
แล้วทุกครั้งที่เรางอน หรือเราโกรธเค้า เค้าก็จะทำเป็นเล่นๆ เหมือนเค้ารู้ว่าเราจะโกรธเค้าได้ไม่นานหรอกอะไรแบบนี้
อีกอย่างเค้าเคยมีประวัติเรื่องผญ.แบบเคยคุยแชทโน่นนี่นั่นแล้วเราเคยจับได้ แคปรูปไว้ แต่ก็เนียนๆ ไม่ได้บอกเค้า
ทำให้หลายครั้งที่เค้าเงียบหายไป เราจะแอบคิดไม่ได้ว่าเค้าคุยอยู่กับคนอื่นอีกรึเปล่า แบบไม่เคยคิดไว้ใจได้เลยซักครั้งค่ะ
และตอนนี้เราก็กำลังรู้สึกเหนื่อยกับความสัมพันธ์นี้ มันทำให้เราตัองวิ่งตาม ทั้งๆ ที่เราก็บอกตัวเองว่าควรเลิกวิ่งตามได้แล้ว
แต่อาจจะเป็นเพราะยังรักเค้าอยู่ เลยทำให้เรายังทำใจปล่อยเค้าไปไม่ได้
ตอนนี้ก็รู้สึกเหนื่อยจริงๆ ค่ะ หลายครั้งที่รู้สึกตัวเองไม่มีค่ากับเค้าเลย แบบไม่ได้มีความสำคัญหรือความจำเป็นอะไรเลยด้วยซ้ำ
เหนื่อยทีต้องคอยวิ่งตาม ทั้งๆ ที่คนที่รักกันมันไม่ควรมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งรู้สึกแบบนี้เลยไม่ใช่หรอคะ
สามีไม่เคยปรับปรุงตัวเอง ควรทำยังไงดีค่ะ
แบบอย่างก่อนนอนบางครั้ง สี่ห้าทุ่มเรายังอยู่ที่ทำงาน ก็บอกว่าจะโทรมาหาก่อนนอน
แต่สุดท้ายก็คือไปอาบน้ำแล้วไปนอนเลย ไม่ยอมโทรมาหาเหมือนที่บอก
ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้ก็เป็นซ้ำๆ จนเราน้อยใจจนไม่รู้จะน้อยใจยังไง มันอาจดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆ
แต่เรามองว่ามันเป็นเรื่องของการเอาใจใส่กันมากกว่า เราเคยร้องไห้ก็แล้ว บอกกับเค้าตรงๆ ก็แล้ว
ว่าให้ใส่ใจเราบ้าง เค้าก็สัญญาว่าจะปรับปรุง แต่ก็ไม่เคยทำได้เลยค่ะ
หลายครั้งที่เค้ากลับบ้าน (บ้านแม่ของเค้าเอง) แล้วเค้าก็จะหายไป แบบติดต่อแทบไม่ได้
มารู้ทีหลังว่าไปเที่ยวกับที่บ้านแม่เค้า แต่ไม่ยอมบอกเรา เรามารู้ทีหลัง เราก็เลยมีความรู้สึกว่า
ตัวเราเองนั้นไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับสามีเลย เหมือนเค้าจะมีเราอยู่ในชีวิตหรือไม่มีก็ได้
พอเราดราม่ามากๆ เค้าก็จะพาลโกรธเราอีก ทั้งๆ ที่สิ่งที่เราต้องการ ก่อนหน้านี้ก็เป็นสิ่งที่เค้าเคยทำมาตลอด
พอมาวันนี้มันเหมือนกลายเป็นเราวิ่งตาม วิ่งตามจนเรารู้สึกเหนื่อย
หลายครั้งที่บอกตัวเองว่าควรพอนะ ไม่ควรไปโทรตื้อๆ เค้า ควรเป็นฝ่ายรอให้เค้าโทรมาบ้าง แต่สุดท้ายก็อดโทรไปหาก่อนไม่ได้
แล้วทุกครั้งที่เรางอน หรือเราโกรธเค้า เค้าก็จะทำเป็นเล่นๆ เหมือนเค้ารู้ว่าเราจะโกรธเค้าได้ไม่นานหรอกอะไรแบบนี้
อีกอย่างเค้าเคยมีประวัติเรื่องผญ.แบบเคยคุยแชทโน่นนี่นั่นแล้วเราเคยจับได้ แคปรูปไว้ แต่ก็เนียนๆ ไม่ได้บอกเค้า
ทำให้หลายครั้งที่เค้าเงียบหายไป เราจะแอบคิดไม่ได้ว่าเค้าคุยอยู่กับคนอื่นอีกรึเปล่า แบบไม่เคยคิดไว้ใจได้เลยซักครั้งค่ะ
และตอนนี้เราก็กำลังรู้สึกเหนื่อยกับความสัมพันธ์นี้ มันทำให้เราตัองวิ่งตาม ทั้งๆ ที่เราก็บอกตัวเองว่าควรเลิกวิ่งตามได้แล้ว
แต่อาจจะเป็นเพราะยังรักเค้าอยู่ เลยทำให้เรายังทำใจปล่อยเค้าไปไม่ได้
ตอนนี้ก็รู้สึกเหนื่อยจริงๆ ค่ะ หลายครั้งที่รู้สึกตัวเองไม่มีค่ากับเค้าเลย แบบไม่ได้มีความสำคัญหรือความจำเป็นอะไรเลยด้วยซ้ำ
เหนื่อยทีต้องคอยวิ่งตาม ทั้งๆ ที่คนที่รักกันมันไม่ควรมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งรู้สึกแบบนี้เลยไม่ใช่หรอคะ