เมื่อไรจะมีคนเข้ามาเติมเต็มความรู้ที่ขาดหายสักที

เราเคยมีแฟนคบกันมาตั้งแต่เราอยู่ ม.2(แรดแต่เด็กเลยเรา) แต่แฟนอายุเยอะกว่าเรา5ปี แฟนมาเป็นคนงานทำงานกับตาเรา แต่ช่วงที่คบกันเขาก็แอบเจ้าชู้ มีคนนั้นคนนี้ทำให้เราเสียใจมากเรารู้สึกเจ็บกับสิ่งที่เขาทำกับเรา จนแฟนไปเป็นทหารเราก็ไปหาเขาวันเยี่ยมญาติแล้วเขาก็นั่งรถมาส่งเราที่กรุงเทพ แต่เขาก็ยังแอบไปหาคนอื่นที่ไม่ใช่เรา จนเราเสียใจมากที่เขาทำแบบนี้เรา เราจึงให้น้องที่บ้านปลอมบอกเป็นแฟนใหม่เรา เพื่อจะได้เลิกกับเขาจนเขาหนีจากกรมทหารมาเคลียกับเรา เขาก็ถามจะเอายังไง เราด้วยความที่เหนื่อยกับการที่บ้างครั่งโทไปหาเขาก็จะมีผู้หญิงรับสาย เราจึงบอกเลิกเขาไป แต่เขากับตบเราไป1ที เราเสียใจมากที่เขาทำแบบนี้ ทั้งๆที่เราไม่ได้มีคนใหม่และเราก็รักเขามากๆๆเพราะเขาเป็นรักครั้งแรกและคนแรกของเรา จนหายกันเป็น10ปี แต่ช่วง10ปีที่ผ่านเรามีแฟนบ้างประปลาย แต่เราก็ยังรักและคิดถึงเขาตลอด จนวันหนึ่งเขาหาเฟสบุ๊คเราเจอ เราดีใจมากๆๆที่เขาทักมาด้วยความที้รารักเขามากเราตกลงกับมาคบกันอีกครั้งและนั้นคือความหายนะที่เราต้องเจอเลย แรกๆที่เขามาอยู่กับเราเขาดีมากทำงานหาเลี้ยงเราได้เลย แต้เขาติดเหล้าเวลาเมาก็จะขุดเรื่องเก่าๆมาคิดแล้วมาพาลทะเลาะว่าที่เราเลิกกันครั้งนั้นเพราะเรามีคนอื่น หึงหวงมาก ไม่ให้เราสุงสิงกับญาติพี่น้อง อ่ะเราก็ยอมเพราะเราคิดว่าเราเลือกครอบครัวของเรา แต่เปล่ากลับคิดเล็กคิดน้อยคิดไปเรื่ิอยหึงเราแม้กับน้องสาวเราหาว่าเราจะเป็นเลสเบี้ยนบ้างเรานอนกอดก็ไม่ได้ เล่นกับหมาก็หาว่ารักหมามากกว่า เป็นแบบนี้ทุกวันจนเรากลายเป็นเหมือนคนขี้กลัว กลัวไปทุกเรื่อง คิดว่าวันนี้เขาจะหาเรื่องอะไรเราอีกไหม แล้วพอเราบอกถ้าเป็นแบบนี้มันจะมีความสุขกันจริงๆหรอ เราลองห่างกันไหม กลับทวงบุญคุณเราเลยค่ะ ว่าเงินทุกบาททุกสตางค์ที่เราเคยให้ ให้เราหามาคืนเขาให้หมด จนทึกวันนี้กลายเป็นเหมือนคนกลัวความรัก กลัวที่จะเจอเหตุการณ์แบบที่เคยเจอมา กลัวถ้ามีแฟนแล้วญาติพี่น้องจะรับคนใหม่ของเราได้ไหม กลัวไปทุกเรื่อง จนเมื่อ2-3วันที่ผ่านมาก เขาได้เปิดตัวแฟนใหม่เขาเราเห็นเราถึงกับอึ้งปนเสียใจ เพราะที่ผ่านมาเรารักเขามากเราอยากสร้างครอบครัวกับเขาแต่มันก็ไม่สามารถกลับไปเป็นแบบนั้นได้ เราจึงได้แต่แอบดูเฟสของเขาไป เราเห็นเขามีความสุขเราก็สุขไปด้วย