สาเหตุที่ผมกับแม่ทะเลาะกันคือผมตื่นสายมันเริ่มจากตรงนี่แหละครับ ทะเลาะกันแรกๆมันก็ยังไม่ค่อยแรงเท่าไหร่แต่พอทะเลาะกันไปเรื่อยๆมันก็เริ่มแรงขึ้นๆผมก็เป็นคนไม่ยอมคนด้วยเลยเถียงออกไปว่า"คิดว่าแม่ดีมากนักหรอ"พอจบคำนี้เท่านั้นแหละครับเหมือนทุกอย่างพังเลย แม่บอกผมว่า"ถ้าคิดว่ากูไม่ดีกูออกจากไปบ้านกูและไม่ต้องเอาอะไรออกไป"ผมกูเถียงออกไปอีกเพราะตอนนั้นผมก็โมโหเหมือนกัน "นี่มันบ้านพ่อหนิไม่ใช่บ้านแม่ซักหน่อย"แต่ผมก็รู้นะครับว่าผมผิดแต่มันก็พูดออกไปแล้วพอผ่านมาอีกวันก็พูดเรื่องเดิมๆเรื่องที่ผมตื่นสายทั้งๆที่วันนั้นเป็นวันหยุดผมก็อยากจะนอนนานๆปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ตรงนั้นครับมันเริ่มตรงที่แม่บอกว่า"ไม่ต้องเอาเงินไปรร.แล้วให้เดินไปเองแล้งไม่ต้องมาเรียกกูว่าแม่"ตอนนั้นคือผมรำคาญมากอยากหนีออกไปแต่หนีไม่ได้เพราะไม่มีญาติที่สนิทแล้วผมอายุแค่15เลยไม่รู้จะทำไงดีตอนนี้สมองผมตันไปหมดแล้วคิดอะไรไม่ออกเลยผมควรทำยังไงต่อดีครับ(จริงๆแล้วเรื่องมันเยอะกว่านี้ผมจำไม่ค่อยจะได้เลยเอามาแค่นี้ครับ)
ทะเลาะกับแม่แรงๆทำไงดีครับ