สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยนะคะ พอดีเราบอกเลิกกับแฟนไปช่วงต้นๆปี เหตุเพราะเรากลัวว่าภาวะซึมเศร้าของเราจะไปสร้างปัญหาให้เค้า
เราคบกันมาเกือบ 4 ปีแล้วค่ะ เอาจริงๆ เราก็ไม่รู้ตัวอะไรมากว่าการที่เราเป็นภาวะนี้มันทำให้เราบุคลิคเปลี่ยนไป อยู่ๆเราก็นิ่งขึ้น เฉยชา ขี้หงุดหงิดมากขึ้น
เวลาเราอยู่คนเดียวเราก็จะนั่งร้องไห้ แค่เรื่องเล็กๆ เราก็น้ำตาไหลแล้ว เราเลยกลัวว่าถ้าคบกับแฟนต่อ เค้าจะไม่ทนกับเราที่นิสัยเปลี่ยนไปหรือป่าว วันที่เลิกเราเหมือนท้าทายตัวเองมาก เราบอกเลิกและให้เหตุผลว่าหมดรักเค้าแล้ว แต่เค้าก็ไม่ได้ยื้ออะไรเราเลย ไม่ถามเราด้วยว่าเพราะอะไร เพราะปกติเราก็ไม่ค่อยพูดอะไรเท่าไหร่ แต่เค้ามาบอกทีหลังว่าเราดูหมดรักเค้าแล้วจริงๆและมันเป็นจังหวะเดียวกับที่เราบอกเลิกไป แต่เราไม่ได้หมดรักเค้าเลยนะคะ พอเราตั้งสติได้ เราก็จะไปง้อเค้ากลับมา แต่มันก็สายไปแล้วเค้ามีคนใหม่ไปแล้ว ก็รู้ตัวว่าผิดแหละ แก้ไขไรไม่ได้แล้ว เลยอยากทราบว่า ถ้าคุณมีแฟนเป็นภาวะแบบนี้คุณจะแก้ไขให้ความสัมพันธ์ของเรามันไปได้ด้วยกันอย่างไร
แต่ตอนนี้เราดีขึ้นแล้วนะคะ
บอกเลิกแฟนทั้งที่ยังรัก เพราะป่วยเป็นภาวะซึมเศร้า ไม่อยากให้เค้ามีเราเป็นภาระค่ะ
เราคบกันมาเกือบ 4 ปีแล้วค่ะ เอาจริงๆ เราก็ไม่รู้ตัวอะไรมากว่าการที่เราเป็นภาวะนี้มันทำให้เราบุคลิคเปลี่ยนไป อยู่ๆเราก็นิ่งขึ้น เฉยชา ขี้หงุดหงิดมากขึ้น
เวลาเราอยู่คนเดียวเราก็จะนั่งร้องไห้ แค่เรื่องเล็กๆ เราก็น้ำตาไหลแล้ว เราเลยกลัวว่าถ้าคบกับแฟนต่อ เค้าจะไม่ทนกับเราที่นิสัยเปลี่ยนไปหรือป่าว วันที่เลิกเราเหมือนท้าทายตัวเองมาก เราบอกเลิกและให้เหตุผลว่าหมดรักเค้าแล้ว แต่เค้าก็ไม่ได้ยื้ออะไรเราเลย ไม่ถามเราด้วยว่าเพราะอะไร เพราะปกติเราก็ไม่ค่อยพูดอะไรเท่าไหร่ แต่เค้ามาบอกทีหลังว่าเราดูหมดรักเค้าแล้วจริงๆและมันเป็นจังหวะเดียวกับที่เราบอกเลิกไป แต่เราไม่ได้หมดรักเค้าเลยนะคะ พอเราตั้งสติได้ เราก็จะไปง้อเค้ากลับมา แต่มันก็สายไปแล้วเค้ามีคนใหม่ไปแล้ว ก็รู้ตัวว่าผิดแหละ แก้ไขไรไม่ได้แล้ว เลยอยากทราบว่า ถ้าคุณมีแฟนเป็นภาวะแบบนี้คุณจะแก้ไขให้ความสัมพันธ์ของเรามันไปได้ด้วยกันอย่างไร
แต่ตอนนี้เราดีขึ้นแล้วนะคะ